O
oykusenbaykara
Ziyaretçi
- Konu Sahibi oykusenbaykara
-
- #1
İçimi Dökmek İstiyorum Affola Benden Sıkıldıysanız.
Hayatımda belli başlı sorunlarım vardı.Aşılmayacak şeyler miydi?Bazen koskocaman bir evet diyordu yüreğim.Bazen ise koskocaman bir hayır diyordum.
Aslında normal hayatımda 2 yıldır sürekli bir paranoya durumum oldu.Zor günler geçiriyordum.Hayatıma hiç tanımadığım insanları almıştım ve büyük bir boşluğu sevgisizliğimi o insanlarla yani arkadaşlarımla doldurmaya çalışıyordum.
Bana çok kızmıştınız ilk konumda yalan dolan için keşke hiç bulaşmasaydım diyorumçünkü vücudumda yer etmiş bünyemden bir türlü atamadım tövbe ettim başım sıkıştı yine söledim Ama BIRAKMALIYIM BIRAKCAM.
Olan bana oluyor ..
Vasıfsız..
Kişiliksiz.
Onursuz bir insan olmamalıyım.
Gelelim bu büyük boşluğa herkesin mükemmel bir ailesi olduğunu sanırdım çocukken hep özenirdim.
Biliyor musunuz benim bir ailem vardı ama bana ait değillerdi.
Nerden çıktı demeyin çünkü ailem vardı amakavram olarak aileydi para giyicek yiyicek herşeyimi aldılar allah var ..
Sıcacık bir çorbam yiyicek ekmeğimde vardı.
Şükürler olsun allahıma ama doğru neydi veya kime göre ne doğruydu bilmedim bilemedim.
Bizde bana öğretilen tek doğru kızsan baba evinde istediğin hiçbirşeyi yapamazsın hele asla sevemezsindi.
Korkuyordum sevmekten.Kaçarken bir gün yakalanıverdim.
Rüyaydı.Hayaldi ve koskocaman hatalarla dolu bir yalan rehberiydi.
Keşke hiç böyle olmasaydı biraz daha vasıflı gururlu bir kız olsaydımda o malum şahısın poponisi kaldırmasaydım.
Onu suçlamıyorum oda kendine göre haklı bende kaldıramazdım aylarca böle yalanla devam etmesine.
Haklı değilim SUÇLUYUM HEMDE ÇOK.
Tövbe etmek istedim ettim ama bozdum ..
Etsem yine gitsem allahımın kapısına kabul eyler mi ?
O ne eylerse güzel eyler lafı geldi aklıma bunları yazarken birden bire.
Biliyor musunuz o şahısı aylarca bekledim demek gelmemesi daha hayırlıymış.
Biliyorumiçimde örselenmiş bir köşede hala o var...
Kırgınlıklarım kızgınlıklarım var onun gibi .
Ama beni alıp karşısına neden böyle yaptın deseydi ..
Bağırsaydı bile inanın ben bu kadar incinmezdim.
Aslında ben aşkı ...Büyük buruklukla yaşadım.
Paylaşcak ne iyi dostlarım vardı ne de bir ailem.
Derken annemle paylaştım ki ne büyük hata ama her olayda başıma kalkmalar afedersiniz ben regl geciktiğimde onunlamı yattın hamile misin? gibi çirkin ..
Ve daha küfür içerikli şeyler duymaktan yorgun düşmüştüm.
Yüreğimde.Bedenimde artık dayanmıyordu.
Ve artık DEPRESYONDAYIM.
Birde bunu mu aşıcaktım allahım yardım et dedim.Benim gibi günahkara tövbe edip yalan söyleyen adamı yine affetti yardım etti.
Şimdi doyasıya ağlamak istiyorum.
Hayatımdaki burukluklarımı acılarımı paylaşcak pekte kimsem yok.
Buruğum acım var diner mi bilinmez.
Korkuyorum hayattan artık.
Telefonların çalmasından.
Dertlerini annelerini anlatabilen kızlardan..
Aşık güzel çiftleri görmekten..
Hayatı yaşamak ne demek..
Kadın olmak ne demek bilmediğim için..
Kendimnden NEFRET EDİYORUM.
Hayatımda belli başlı sorunlarım vardı.Aşılmayacak şeyler miydi?Bazen koskocaman bir evet diyordu yüreğim.Bazen ise koskocaman bir hayır diyordum.
Aslında normal hayatımda 2 yıldır sürekli bir paranoya durumum oldu.Zor günler geçiriyordum.Hayatıma hiç tanımadığım insanları almıştım ve büyük bir boşluğu sevgisizliğimi o insanlarla yani arkadaşlarımla doldurmaya çalışıyordum.
Bana çok kızmıştınız ilk konumda yalan dolan için keşke hiç bulaşmasaydım diyorumçünkü vücudumda yer etmiş bünyemden bir türlü atamadım tövbe ettim başım sıkıştı yine söledim Ama BIRAKMALIYIM BIRAKCAM.
Olan bana oluyor ..
Vasıfsız..
Kişiliksiz.
Onursuz bir insan olmamalıyım.
Gelelim bu büyük boşluğa herkesin mükemmel bir ailesi olduğunu sanırdım çocukken hep özenirdim.
Biliyor musunuz benim bir ailem vardı ama bana ait değillerdi.
Nerden çıktı demeyin çünkü ailem vardı amakavram olarak aileydi para giyicek yiyicek herşeyimi aldılar allah var ..
Sıcacık bir çorbam yiyicek ekmeğimde vardı.
Şükürler olsun allahıma ama doğru neydi veya kime göre ne doğruydu bilmedim bilemedim.
Bizde bana öğretilen tek doğru kızsan baba evinde istediğin hiçbirşeyi yapamazsın hele asla sevemezsindi.
Korkuyordum sevmekten.Kaçarken bir gün yakalanıverdim.
Rüyaydı.Hayaldi ve koskocaman hatalarla dolu bir yalan rehberiydi.
Keşke hiç böyle olmasaydı biraz daha vasıflı gururlu bir kız olsaydımda o malum şahısın poponisi kaldırmasaydım.
Onu suçlamıyorum oda kendine göre haklı bende kaldıramazdım aylarca böle yalanla devam etmesine.
Haklı değilim SUÇLUYUM HEMDE ÇOK.
Tövbe etmek istedim ettim ama bozdum ..
Etsem yine gitsem allahımın kapısına kabul eyler mi ?
O ne eylerse güzel eyler lafı geldi aklıma bunları yazarken birden bire.
Biliyor musunuz o şahısı aylarca bekledim demek gelmemesi daha hayırlıymış.
Biliyorumiçimde örselenmiş bir köşede hala o var...
Kırgınlıklarım kızgınlıklarım var onun gibi .
Ama beni alıp karşısına neden böyle yaptın deseydi ..
Bağırsaydı bile inanın ben bu kadar incinmezdim.
Aslında ben aşkı ...Büyük buruklukla yaşadım.
Paylaşcak ne iyi dostlarım vardı ne de bir ailem.
Derken annemle paylaştım ki ne büyük hata ama her olayda başıma kalkmalar afedersiniz ben regl geciktiğimde onunlamı yattın hamile misin? gibi çirkin ..
Ve daha küfür içerikli şeyler duymaktan yorgun düşmüştüm.
Yüreğimde.Bedenimde artık dayanmıyordu.
Ve artık DEPRESYONDAYIM.
Birde bunu mu aşıcaktım allahım yardım et dedim.Benim gibi günahkara tövbe edip yalan söyleyen adamı yine affetti yardım etti.
Şimdi doyasıya ağlamak istiyorum.
Hayatımdaki burukluklarımı acılarımı paylaşcak pekte kimsem yok.
Buruğum acım var diner mi bilinmez.
Korkuyorum hayattan artık.
Telefonların çalmasından.
Dertlerini annelerini anlatabilen kızlardan..
Aşık güzel çiftleri görmekten..
Hayatı yaşamak ne demek..
Kadın olmak ne demek bilmediğim için..
Kendimnden NEFRET EDİYORUM.