evet maalesef ruhsal acıyı kemiklerinin kırılması gibi tarif eden çok hasta görmüştüm
Allah bağışlasın inşallah. 5 tane de çocuğum olsa ilkinin acısı hep kalacak içimde sanırım. Tamamen bi kısır döngünün çıkmazın içindeyim.Öyle iyi anlıyorum ki sizi. 20. haftamda detaylı ultrasonda çıkan sorunlardan ötürü ölü doğum yapma riskim oldu. Herkes “yine olur” dedikçe çıldırıyordum. Kırtasiyeden kalem mi alıyoruz? Yeniden olan, karnımızdaki evladımız mı olacak? Yapılan test sonucunda olumlu dönüşü görünce nasıl bir boşalma yaşadım anlatamam size. Hiçbir şeyden korkmaz olmuştum. Şimdi doğumuma iki hafta var, hala bebeğimle ilgili tehlikeler var. Aklım giderek yaşıyorum.
Hiçbir şey telafi olamaz kaybettiğimiz bir evlada. Bunu kabullenmek gerek. Ancak yeniden bebek sahibi olmanız hayata tutunmanızı, bir evladınız için diğerinin acısını mecburen geriye koymanızı sağlayabilir… psikolojik destekle beraber, iyi bir doktor eşliğinde doğru zamanda yeniden deneyin derim. İnşallah en kısa zamanda tüm üzüntünüzü geride bırakacak güzel haberler alırsınız
Öyle olacak ne yazık ki, insanların söylediği gibi bu bozuk çıktı sonraki iyi olsun diye bir şey yok. O duyguları o evladınız için yaşadınız. Acınızı bastırmak için kendinizi zorlamayın. Hayata tutunmak için anne olma isteğinize de karşı koymayın. Dediğim gibi bir evladınız için diğerinin acısının üzerine çıkabilirsiniz. Ne zaman konuşmak, dertleşmek isterseniz bana yazabilirsiniz, hep yanınızdayım yalnız değilsiniz
Erkekler bu konuda daha düz düşünceli. Evet canları acıyor üzülüyor ama ben eşimin benim yandığı kadar canının yanacağını sanmıyorum. Bu yüzden 1 sene dahi ağlasam eşim için bi yerden sonra psikolojisi bozuldu düşüncesi oluşacak başka birşey değil yani
Canımm çok üzüldümm. Benim de 6 sene önce 20 haftalık ikiz kaybım oldu.. Ve inan hâlâ geçmedi. Rahim ağzı yetmezliği şüphem var. Şuan 5+3üm ama aklımda hâlâ korkularım var. Yine de o zamanın şartlarını düşünüyorum, yaşadığım ortamı.. Olmaması cidden hayırlı oldu. Hep hayırlısını diledim rabbimden, hâlâ da hayırlısını diliyorum. Ben onlardan sonra bir daha hamile kalamayacağımı düşündüm. Şuan bile içim içimi yiyor, tedbir amaçlı progestan kullanıyorum. Ama hep dua ediyorum. Neden aynı şeyleri yaşayacakmışım ki diyorum. Vardır bir hayır diyorum. Ki o zaman yaşadığım ortamda doğsalardı büyük ihtimalle onları tek başıma büyütmeye çalışıyor olacaktım. Rabbimin vardır bir bildiği. Sadece güzel düşünmeye çalış. Benim doğum denilince bile gözümün önüne hastanede yer olmadığı için doğum hanede 2 gün sancı çekip kucağıma bile alamadığım, onları toprağa gömdüğüm anlar geliyor. Çok zor. Ama ya benim gibi 20.haftada kaybetseydin.. Her şeyde vardır bir hayır. Bundan sonra her şey çok güzel olacak, sadece Rabbine sığın, inan. Pozitif ol ki hayat sana mucizelerle gelsin. Kocaman sarılıyorum sana ve acını paylaşıyorum. Her zaman benimle iletişime geçebilirsin.
Çok teşekkür ederim, Allah çocuğunuzu size bağışlasın sağlıkla büyüsünKocaman sarılmak istedim size acınızı çok iyi biliyorum yaşadım çünkü hastanede her odada bebek süsleri varken ben kürtaj olmuştum ağlıyordum. Tam covid başlangıcı dönemdi 2020 Mart ayı. Kendime gelemedim uzun süre. Evde kalmak daha da bunaltmıştı beni. 2-3 ay doktor rahim kendini toplasın dedi. Mayıs gibi tekrar istedik. Kasımda hamile kaldım gökkuşağıma ( düşükle ölümle sonuçlanan gebeliklerden sonra gelen bebeğe gökkuşağı bebek deniyormuş) hala içim yanıyor o bebeğim için cennette bizi beklediğini düşünüyorum sadece.. demem o ki acı hiç sıfırlanmıyor ama azalıyor ya da sen alışıyorsun… Rabbim sağlıkla kucağını doldursun inşallah.. sevgiler
Şimdi tarif etmeye kalksam haddini bilmeyecek insanlar linç atacak. Ancak şöyle ki, sanki dünya tamamen üstüme yıkılmışta ben kalkmak için ittirdikçe diğer gezegenlerde üstüme yıkılıyormuş gibi. Hiç çıkamayacağım derinliklere kadar inmişim gibi.
Artık konuşarak hallolmayacağını bile düşünüyorum. Çünkü konusu açıldığında hıçkırarak ağlamaktan dinlemeye fırsatım da olmuyor. Zaten karşımdaki de acımı dindirebilecek kadar konuşamıyor
O zaman diğer hanımların da dediği gibi ilaç tedavisi lazım olabilir
Çok teşekkür ederim. İnşallah sağlıkla devam ettirirsiniz gebeliğinizi
Ben henüz sadece ölmeyi dileyecek duruma geldim ancak kendi hayatıma son verecek raddede değilim. Ancak çevremdeki insanlar bundan korkuyor. En çokta eşim. Birazda bu yüzden acım geçsin ki eşim birşey yapmayacağıma güvensin istiyorum.
Bebeğe üzülmesi değil,sizin üzüntünüzü paylaşması.Bebeğiniz gitti bunu değiştiremez.Ama size o desteği verebilir.
Haklısınız teşekkür ederim
Olabildiğince vaktini imkanını herşeyini ayırıyor bana Allah razı olsun. Ama yinede kafamda yaşadığım bi çok şeyi ona direkt olarak aktaramıyorum. Bazen istiyorum ki hiç bişey demesin ama canımın ne kadar çok yandığını anlasın. Anlıyor ama istediğim derecede değil.
Çok çok teşekkür ederim
Çünkü ateş düştüğü yeri yakıyor.Eşiniz size bu konuda empati yapamayabilir.O taşımadı karnında.Tekrar ayağa kalkacaksınız ben inanıyorum.Sadece zamana ihtiyacınız var.
