hep hedeflere odaklanıyoruz,
ilk okuldan beri bir hedefler yığınının içinde yarış atı gibi yetiştim maalesef, sürekli sınavlar geçti, okullar bitti, ee lise bitsin.. üniversite sınavını kazanayım.. üniversite sınavları geçsin.. iş bulayım..ee yok mu biri, evleneyim... çocuk yok mu?.. vs derken derken geçmiş ömrüm.
Dönüp bakıyorum da hedefi düşünerek geçirmişim yol boyumu, ama düşünüyorum da asıl önemli olan hedeften ziyade hedefe giden yolun da tadını çıkarmak, dolu dolu geçirerek hedefe doğru yol almak...