-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Adiyaman///02
- Konu Sahibi besnili
- Başlangıç Tarihi
- 12 Ağustos 2007
- 948
- 2
- 316
- 53
teşekkürler canım kk kulubüne şükür bir hemşeri buldum sesnili nasılsın ?
hemşerilerr
a.s.
ne olur karşılıksıs seven
bu insan için gerekir sevgi insana yakışır
a.s.
teşekkürlerŞeniz
Şeniz hemşeri bulumadım koça kk ne yapsam ne senağlama
ya inanmiyorum bukadarda olmazya bir hemşerim yok
hemşerilerr
a.s.
ne olur karşılıksıs seven
bu insan için gerekir sevgi insana yakışır
a.s.
teşekkürlerŞeniz
Şeniz hemşeri bulumadım koça kk ne yapsam ne senağlama
ya inanmiyorum bukadarda olmazya bir hemşerim yok
- 12 Ağustos 2007
- 948
- 2
- 316
- 53
Ah Adıyamanlım
Ah Adıyamanlım üzülme,
Karanlığın usandığı bir andayız,
Gizliden ağlıyorsun, biliyorum
Emin ol hepimiz yanındayız.
Acılarını içine atan bacım
seninde Mor sümbüllerine ağıtlar yakıldı,
Karalar bağlandı talihsizliğine onuda biliyorum
Ah Adıyamanlım üzülme,
Acılarının bulunduğu yandayız
Ayıp sayıldı yıllar yılı sevmek
Çocuğunu, erkeğini hatta kendini..
Aşkını bir sır gibi gömdü içine bacılarım.
Şimdilerde de mezar taşları ödüyor ya bedelini...
Ah Adıyamanlım üzülme,
Bil ki hepimiz aynı kandayız,
Sıcak, telaşlı ve heyecanlı
Hep peşinen ağlarız
Sabırsızlanırız duygulu anlarımızda
Bu yüzdende yenik düştük ya hep
Tanımadan sevdiklerimize, görmeden bildiklerimize
Ah Adıyamanlım üzülme,
Hepimiz şimdi buradayız.
Yan yana, kola kola.
Ama ırgatlaşan sevdamız ve içimize attıklarımızla birlikte
neden benzemiyor biliyormusun şimdi içimize
ve kim inanınır bundan sonra söyleyeceklerimize.
Ah Adıyamanlım üzülme,
Karanlığın usandığı bir andayız,
Gizliden ağlıyorsun, biliyorum
Emin ol hepimiz yanındayız.
Acılarını içine atan bacım
seninde Mor sümbüllerine ağıtlar yakıldı,
Karalar bağlandı talihsizliğine onuda biliyorum
Ah Adıyamanlım üzülme,
Acılarının bulunduğu yandayız
Ayıp sayıldı yıllar yılı sevmek
Çocuğunu, erkeğini hatta kendini..
Aşkını bir sır gibi gömdü içine bacılarım.
Şimdilerde de mezar taşları ödüyor ya bedelini...
Ah Adıyamanlım üzülme,
Bil ki hepimiz aynı kandayız,
Sıcak, telaşlı ve heyecanlı
Hep peşinen ağlarız
Sabırsızlanırız duygulu anlarımızda
Bu yüzdende yenik düştük ya hep
Tanımadan sevdiklerimize, görmeden bildiklerimize
Ah Adıyamanlım üzülme,
Hepimiz şimdi buradayız.
Yan yana, kola kola.
Ama ırgatlaşan sevdamız ve içimize attıklarımızla birlikte
neden benzemiyor biliyormusun şimdi içimize
ve kim inanınır bundan sonra söyleyeceklerimize.
- 12 Ağustos 2007
- 948
- 2
- 316
- 53
Düz Tara Yar Düz Tara
Yar Zülüfün Düz Tara
Doksan Dokuz Yarem Var
Sen Açtırdın Yüz Yara
Uy Aman Aman Aman
Burası Adıyaman
Alem Düşman Kesilir
Seni Sevdiğim Zaman
Düzdedir Yar Düzdedir
Yar Zülüfün Yüzdedir
Nice Güzeller Sevdim
Hala Gönlüm Sendedir
Uy Aman Aman Aman
Burası Adıyaman
Alem Düşman Kesilir
Seni Sevdiğim Zaman:teselli: kız hemşeriiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiia.s.
Değerli arkadaşlarım yönetimin almış olduğu yeni kararlar doğrultusunda selam,günaydın ,iyigeceler ,hoşçakalın gibi mesajlar silinecektir.Teşekkür etmek istediğiniz mesajlara lütfen teşekkür butonlarını veyahut terazi resmindeki rep butonlarını kullanınız
Anlayışla karşılayacağınıza inanıyor ve sizlere bol neşeli muhabbetler diliyorum.
sevgiyle kalın.a.s.
Anlayışla karşılayacağınıza inanıyor ve sizlere bol neşeli muhabbetler diliyorum.
sevgiyle kalın.a.s.
- 12 Ağustos 2007
- 948
- 2
- 316
- 53
ADIYAMAN ADININ KAYNAĞI
Adıyaman isminin menşeyi hakkında çeşitli rivayetler vardır.
Birinci rivayete göre; Perre şehrinde cereyan ettiği belirtilen bir olaya bağlanmaktadır. FARRİN yada PERRE olarak bilinen şehirde PUT’ a tapan bir babanın yedi oğlu, babalarında evde olmadığı bir gün bütün putları imha ederek ALLAH’ın (Hz. İsa’nın söylediği gibi) bir olduğunu kabul ve ilan ederler. Putperest baba durumu öğrenince yedi oğlunu da öldürür. Babaları tarafından öldürülen yedi kardeşin hatırasına Farrin (Perra=Pirin)’ de bir manastır yaptırılır. Bu olaydan ötürü de şehre Yedi Yaman adı verilir. Yedi Yaman zamanla Adıyaman şekline dönüşür.
İkinci rivayete göre; Adıyaman şehrinin ortasında yaptırılan Mansur’un kalesi olarak bilinen kale’ ye halk, Hısn-ı Mansur ismini vermiştir. Hısn-ı Mansur isminin menşeyi hakkında iki ayrı rivayet mevcuttur. Kaynaklarda VII. yüzyılda buraya gelen Emevi komutanlarından Kays kabilesine mensup Mansur. Ca'vene'ye izafetle bu ismin verildiği rivayet edilmekte ise de başka bir rivayete göre bu ismin Abbasi Halifesi Ebu Cafer El-Mansur'un adından gelmektedir. Zamanla halk arasında telâffuz şeklinin de değişmesiyle “HÜSNÜ MANSUR” olarak bu şehrin ismi değiştirilmiş olmaktadır.
Üçüncü rivayete göre; Adıyaman şehrini doğu, batı ve güney yönlerinde derin vadiler çevirmiştir. Bu vadilerin yamaçları zengin meyve ağaçları ile kaplı olduğu gibi, şehrin çevresinin de meyve ağaçlarıyla kaplanmış olmasından dolayı güzel vadi anlamında olan “VADİ-İ LEMAN” (Güzel vadi) kelimesinin söylenişi zamanla değişmiş ve halk arasında “ADIYAMAN” şekline dönüşmüştür. Ancak, Hısn-ı Mansur yani Hüsnü Mansur ismi 1926’ ya kadar resmi ad olarak kalmıştır. 1926 yılından itibaren Bakanlar Kurulu kararları ile şehrin ismi tekrar ADIYAMAN olarak değiştirilmiştir.
Adıyaman isminin menşeyi hakkında çeşitli rivayetler vardır.
Birinci rivayete göre; Perre şehrinde cereyan ettiği belirtilen bir olaya bağlanmaktadır. FARRİN yada PERRE olarak bilinen şehirde PUT’ a tapan bir babanın yedi oğlu, babalarında evde olmadığı bir gün bütün putları imha ederek ALLAH’ın (Hz. İsa’nın söylediği gibi) bir olduğunu kabul ve ilan ederler. Putperest baba durumu öğrenince yedi oğlunu da öldürür. Babaları tarafından öldürülen yedi kardeşin hatırasına Farrin (Perra=Pirin)’ de bir manastır yaptırılır. Bu olaydan ötürü de şehre Yedi Yaman adı verilir. Yedi Yaman zamanla Adıyaman şekline dönüşür.
İkinci rivayete göre; Adıyaman şehrinin ortasında yaptırılan Mansur’un kalesi olarak bilinen kale’ ye halk, Hısn-ı Mansur ismini vermiştir. Hısn-ı Mansur isminin menşeyi hakkında iki ayrı rivayet mevcuttur. Kaynaklarda VII. yüzyılda buraya gelen Emevi komutanlarından Kays kabilesine mensup Mansur. Ca'vene'ye izafetle bu ismin verildiği rivayet edilmekte ise de başka bir rivayete göre bu ismin Abbasi Halifesi Ebu Cafer El-Mansur'un adından gelmektedir. Zamanla halk arasında telâffuz şeklinin de değişmesiyle “HÜSNÜ MANSUR” olarak bu şehrin ismi değiştirilmiş olmaktadır.
Üçüncü rivayete göre; Adıyaman şehrini doğu, batı ve güney yönlerinde derin vadiler çevirmiştir. Bu vadilerin yamaçları zengin meyve ağaçları ile kaplı olduğu gibi, şehrin çevresinin de meyve ağaçlarıyla kaplanmış olmasından dolayı güzel vadi anlamında olan “VADİ-İ LEMAN” (Güzel vadi) kelimesinin söylenişi zamanla değişmiş ve halk arasında “ADIYAMAN” şekline dönüşmüştür. Ancak, Hısn-ı Mansur yani Hüsnü Mansur ismi 1926’ ya kadar resmi ad olarak kalmıştır. 1926 yılından itibaren Bakanlar Kurulu kararları ile şehrin ismi tekrar ADIYAMAN olarak değiştirilmiştir.
- 12 Ağustos 2007
- 948
- 2
- 316
- 53
Nemrut Dağı'ndaki kutsal alanda heykellerin dışında birçok da kabartma bulunuyor. Batı terasında bulunanlardan ilginç olan biri de aslan kabartmasıdır. Gezegenlerin dizilişleri incelendiğinde bunun Kommagene'nin I. Kralı Mithradates'in taç giydiği geceye; İÖ 109 yılının temmuz akşamına denk geldiği ortaya çıkar.
Dünyanın dört bir yanında ziyaretçilerin görmek için geldiği Nemrut Dağı 1987 yılında UNESCO'nun (Birleşmiş Milletler Eğitimsel, Bilimsel ve Kültürel Organizasyonu) kültür mirası listesine alındı. Dünyanın sekizinci harikası olarak nitelenen Nemrut Dağı, yeryüzünde güneşin doğuş ve batışının gözlendiği en güzel yer belki de...
Yüzyılı aşkın bir süredir ayakta kalmak için çabalayan devasa heykellerin bazıları artık zamana yenik düştü. Şu sıralarda dağda bir faaliyet var; bu güzel eserlerin daha fazla tahrip olmasını önlemek ve kopan parçaları yerine koymak için çalışmalar yapılıyor.
2002 yılında başlayan bu çalışmalarla tonlarca ağırlıktaki heykellerin konservasyonu ve korunması amaçlanıyor.
Dünyanın dört bir yanında ziyaretçilerin görmek için geldiği Nemrut Dağı 1987 yılında UNESCO'nun (Birleşmiş Milletler Eğitimsel, Bilimsel ve Kültürel Organizasyonu) kültür mirası listesine alındı. Dünyanın sekizinci harikası olarak nitelenen Nemrut Dağı, yeryüzünde güneşin doğuş ve batışının gözlendiği en güzel yer belki de...
Yüzyılı aşkın bir süredir ayakta kalmak için çabalayan devasa heykellerin bazıları artık zamana yenik düştü. Şu sıralarda dağda bir faaliyet var; bu güzel eserlerin daha fazla tahrip olmasını önlemek ve kopan parçaları yerine koymak için çalışmalar yapılıyor.
2002 yılında başlayan bu çalışmalarla tonlarca ağırlıktaki heykellerin konservasyonu ve korunması amaçlanıyor.
- 12 Ağustos 2007
- 948
- 2
- 316
- 53
- 12 Ağustos 2007
- 948
- 2
- 316
- 53
ADIYAMAN'DA HARFANA
İlimize komşu olan illerde "Sıra Gecesi" de denilen "HARİFANE" sözlükte:"Esnafca herkes kendi masrafını hissesine düşeni vermek suretiyle ortaklıkla yapılan" demektir.
Adıyaman'da ise; Esnaf içinden guruplarca icra edilen bir program olup, Osmanlı döneminde kurulan Ahilik teşkilatının üyeleri olan esnafın, koşuşturmakla geçen bir haftanın yorgunluğunu ve stresini atmak için kafadengi arkadaş gruplarının kendi çaplarında hafta sonları pazar akşamında icra ettikleri bir eğlencenin adıdır.
ADIYAMAN'DA HARFANA ŞU ŞEKİLDE YAPILIRDI:
Öncelikle bu toplantı sadece erkekler arasında olur ve her hafta bir kişinin evinde yapılırdı.
Ev sahibi, misafirlerine kahve ve ardın da çay ikramında bulunarak muhabbete giriş için ısınma hamlesini başlatmış olurdu.
Muhabbet koyulaştıkça arada sesi güzel olanlar gazeller okur, maniler söyler, yanık türküler, uzun havalar ve şiirler okunurdu.
Başta "Yüzük Oyunu" olmak üzere "Yok dememe" oyunu gibi oyunlar oynanır, hikaye ve masallar anlatılır.(Hikaye ve masal anlatımına "HEKET SÖLEMEH" denilirdi.) Cenk kitaplarından ve diğer mevcut olan kitaplardan bahis(konu)ler okunur ve cemaat büyük bir dikkatle dinlerdi. Bu da eğitimin bir parçası olarak görülürdü. Çünkü misafir ve toplum adabı, sözün söylenme biçimi, yeri ve zamanı gibi sosyal olayların yaşanarak öğretilip ve öğrenildiği mekanlar durumundaydı.
Bütün bu sohbetler ve oyunlar arasında ağızlar boş durmaz; Leblebi ve ceviz gibi çerez, bastık(pestil), kesme, kuru üzüm gibi kuru yemişler ikram edilirdi.
Yemek olarak, sohbetin bir bölümünde Etli Köfte "çiğ köfte" ikram edilir, tatlı olarak da gedeyif (Kadayıf), paklavya (Baklava), sedır'ezem sucığı, tene hevlası)Helva), topa hevlası, şıllik (hamur işi tatlı)... gibi tatlılardan her ev kendi imkanları ölçüsünde ikramda bulunurdu.
Eğer söz konusu harfana ekibi alkol kullanan kişilerden oluşuyorsa, yiyecek ve içecekler arasına içki ile olması gerekenler yapılır ve yine saz ve söz'e bol bol yer verilirdi.
Harfana dediğimiz bu hafta sonu (Pazar günü) eğlencesi o gecenin sabah vaktine kadar aralıksız devam ederdi.
Söz konusu gecede adı geçen oyunlardan "Yüzük Oyunu" şu şekilde oynanırdı:
Harfana'ya iştirak eden kişi sayısınca boş kahve fincanı bir tabağın içine ters çevrilmiş ve içlerinden bir tanesinin içine yüzük konulmuş şekilde getirilir, herkes bir tanesini açar, kimin fincanının altında yüzük bulunursa o kişi " O gecenin masraflarını karşılama" cezasına çarptırılıdı.
YOK DEME OYUNU:
Yine harfanaya katılan kişiler biri birlerine değişik ve karışık sorular sorarlar. Bu sorulara karşılık olarak Evet, he... vs gibi ifadeler kullanabilirler ama, bunların yerine Yok(Hayır) kim derse işte o kişiye de gecenin masraflarını karşılama cezası verilirdi.
İlimize komşu olan illerde "Sıra Gecesi" de denilen "HARİFANE" sözlükte:"Esnafca herkes kendi masrafını hissesine düşeni vermek suretiyle ortaklıkla yapılan" demektir.
Adıyaman'da ise; Esnaf içinden guruplarca icra edilen bir program olup, Osmanlı döneminde kurulan Ahilik teşkilatının üyeleri olan esnafın, koşuşturmakla geçen bir haftanın yorgunluğunu ve stresini atmak için kafadengi arkadaş gruplarının kendi çaplarında hafta sonları pazar akşamında icra ettikleri bir eğlencenin adıdır.
ADIYAMAN'DA HARFANA ŞU ŞEKİLDE YAPILIRDI:
Öncelikle bu toplantı sadece erkekler arasında olur ve her hafta bir kişinin evinde yapılırdı.
Ev sahibi, misafirlerine kahve ve ardın da çay ikramında bulunarak muhabbete giriş için ısınma hamlesini başlatmış olurdu.
Muhabbet koyulaştıkça arada sesi güzel olanlar gazeller okur, maniler söyler, yanık türküler, uzun havalar ve şiirler okunurdu.
Başta "Yüzük Oyunu" olmak üzere "Yok dememe" oyunu gibi oyunlar oynanır, hikaye ve masallar anlatılır.(Hikaye ve masal anlatımına "HEKET SÖLEMEH" denilirdi.) Cenk kitaplarından ve diğer mevcut olan kitaplardan bahis(konu)ler okunur ve cemaat büyük bir dikkatle dinlerdi. Bu da eğitimin bir parçası olarak görülürdü. Çünkü misafir ve toplum adabı, sözün söylenme biçimi, yeri ve zamanı gibi sosyal olayların yaşanarak öğretilip ve öğrenildiği mekanlar durumundaydı.
Bütün bu sohbetler ve oyunlar arasında ağızlar boş durmaz; Leblebi ve ceviz gibi çerez, bastık(pestil), kesme, kuru üzüm gibi kuru yemişler ikram edilirdi.
Yemek olarak, sohbetin bir bölümünde Etli Köfte "çiğ köfte" ikram edilir, tatlı olarak da gedeyif (Kadayıf), paklavya (Baklava), sedır'ezem sucığı, tene hevlası)Helva), topa hevlası, şıllik (hamur işi tatlı)... gibi tatlılardan her ev kendi imkanları ölçüsünde ikramda bulunurdu.
Eğer söz konusu harfana ekibi alkol kullanan kişilerden oluşuyorsa, yiyecek ve içecekler arasına içki ile olması gerekenler yapılır ve yine saz ve söz'e bol bol yer verilirdi.
Harfana dediğimiz bu hafta sonu (Pazar günü) eğlencesi o gecenin sabah vaktine kadar aralıksız devam ederdi.
Söz konusu gecede adı geçen oyunlardan "Yüzük Oyunu" şu şekilde oynanırdı:
Harfana'ya iştirak eden kişi sayısınca boş kahve fincanı bir tabağın içine ters çevrilmiş ve içlerinden bir tanesinin içine yüzük konulmuş şekilde getirilir, herkes bir tanesini açar, kimin fincanının altında yüzük bulunursa o kişi " O gecenin masraflarını karşılama" cezasına çarptırılıdı.
YOK DEME OYUNU:
Yine harfanaya katılan kişiler biri birlerine değişik ve karışık sorular sorarlar. Bu sorulara karşılık olarak Evet, he... vs gibi ifadeler kullanabilirler ama, bunların yerine Yok(Hayır) kim derse işte o kişiye de gecenin masraflarını karşılama cezası verilirdi.
- 1 Aralık 2008
- 1.039
- 115
- 123
E
EU1
Ziyaretçi
Köy sakinleri Yağmur Duasına çıkmışlardı.Bütün Köy ahalisi toplandı.İçlerinden birinin elinde Şemsiye vardı. Bu: İNANÇ'TIR. Babalar bebeklerini havaya hoplatır,çocuklar gülmekten bayılır.Yere düşeceklerini akıllarına bile getirmezler.Çünkü babaları onları tutacaktır. Bu: GÜVEN'DİR Yatağımıza girerken yarın uyanıp yaşamaya devam edeceğimize dair teminatımız yoktur.Ama yinede ertesine güne dair planlar yaparız. Bu: ÜMİT'TİR İnancınızı Güveninizi ve Ümidinizi hiç kaybetmemeniz dileğiyle NİCE BAYRAMLAR DİLİYORUM...
slm arkadaşlar ben mersinde oturuyorum ama önlisansımı adıyamanda yaptım.süper bir yer ya.2yıl oldu mezun olalı.nemrutta 2defa gittim.cendere köprüsüne gittim...adıyaman meslek yüksek okul mezunuyum.altınşehirde okulumuz.iyi bilen varmı?ben 2 yıl geçirdim orada.insanları çok misafirperver,her konuda yardımları çok oluyordu.adıyamanda güzel hatıralarım var.hiç unutmadım unutamamda.ahh adıyaman yolu yaman
) adıyaman yöresinin oyunlarınıda ögrendim.hatta adiyamanı temsilen halkoyunları yarışmasına katıldık ekip olarak.ama malesef sonuncu olmuştuk:-(( görüşmeküzere.şuan adıyamanda yaşayan varsa mutlaka bana yazsın.
) adıyaman yöresinin oyunlarınıda ögrendim.hatta adiyamanı temsilen halkoyunları yarışmasına katıldık ekip olarak.ama malesef sonuncu olmuştuk:-(( görüşmeküzere.şuan adıyamanda yaşayan varsa mutlaka bana yazsın.
