kaç yıl oldu kızlar ortalık artık sakinledi ama olmuyor halamı affedemiyorum bir türlü...
anneme ettiği hakaretleri beynimden silemiyorum onu her gördüğümde suratına yapıştırmak geliyor içimden...baba tarafıma zorla gidiyorum o da sadece bayramlarda 1 saatliğine onu bile istemiyorum ilerde görüşmeyeceğimi akrabalarımla babama da söyledim çok üzüldü ama halamdan nefret ediyorum anneme yaptıkları için ve unutamıyorum... her memleketime gidişimde bir gün çıkıp gideyim halama ağzıma geleni söyliyim anneme söylediği o ahlaksız lafları bende ona söyliyim istiyorum...onunda canı yansın istiyorum!!! 3 çocuğunun da yuvasını yıkan ciddi anlamda kötü kalpli bir kadın kendi bencilliği için yapamayacağı hiç bir şey yok ve sürekli istersem sizin yuvanızı da yıkarım diyen bir kadın tabi bu 10 yıl önce fln olmuş...ben kendimi bildim bileli huzurumuzu hep halam bozdu bütün çocukluğum evdeki kavgalarla boşanma muhabbetleriyle geçti...bir gün iki gün değil HER GÜN...!!!!!! ve unutamıyorum aklımdan silemiyorum anneme dediği o lafı gözlerimle görüp duyduktan sonra bakamıyorum suratına bakmak istemiyorum yıllardır babama söyledim sen nasıl bi kocasın karına evliliğinin 25 yılını zehir eden ev huzurunu bırakmayan ve en en önemlisi karına o... diyen ablana gıkını bile çıkaramıyorsun dedim
geçmişi kurcalama ortalık duruldu artık annene bişey yapmıyor diyip duruyor ne demek ya bu kadın demek istese hala anneme eziyet edebileceğini mi zannediyor böyle mi yaniÇok üzgünüm çoook
annemin ailesi yok diye bunu mu hakediyor ben büyüdükten sonra daha doğrusu üniversiteyi kazandıktan sonra herşey duruldu babama en ufak bir şeyde annemi alıp götürürüm hem okuyorum hem çalışıyorum evde tutarım bi daha yüzümüzü göremezsin dedim üniversitedeki ilk yılımda sonra birden ortalık süt liman oldu
onların yanındada söyledim ben gidiyorum ama bir duyayım annemin üzüldüğünü alır götürürüm onu annem sahipsiz değil dedim bağırarak
annemde söylemiş artık hiç birinizi çekemem en ufak yanlışınızda kızımın yanına giderim maaşımda var kimseye ihtiyacımız yok seni de boşarım demiş babama
babam korkudan çayını bile önüne getirir oldu evde yemekleri fln yapıyor annem 3 yıldır mutluyum kızım diyor artık beni sahipsiz göremiyorlar diyor baban bile çokkkkk değişti diyor
annem adına çok mutluyum 3 yıldır evde en basiti yemek bile yapmıyor babam geçmişin bedelini ödüyor ama haketti hiç acımıyorum ona
3 yıldır bir sorun yok ama ben affedemiyorum bir türlü gitmek görüşmek istemiyorum onlarla dayanamayıp herşeyi ortaya dökmekten korkuyorum onu görünce sinirlerime zor hakim oluyorum aklımda hep aynı görüntü unutamıyorum affedemiyorum!!!! Çok üzgünüm çoook:mymeka::a015:
anneme ettiği hakaretleri beynimden silemiyorum onu her gördüğümde suratına yapıştırmak geliyor içimden...baba tarafıma zorla gidiyorum o da sadece bayramlarda 1 saatliğine onu bile istemiyorum ilerde görüşmeyeceğimi akrabalarımla babama da söyledim çok üzüldü ama halamdan nefret ediyorum anneme yaptıkları için ve unutamıyorum... her memleketime gidişimde bir gün çıkıp gideyim halama ağzıma geleni söyliyim anneme söylediği o ahlaksız lafları bende ona söyliyim istiyorum...onunda canı yansın istiyorum!!! 3 çocuğunun da yuvasını yıkan ciddi anlamda kötü kalpli bir kadın kendi bencilliği için yapamayacağı hiç bir şey yok ve sürekli istersem sizin yuvanızı da yıkarım diyen bir kadın tabi bu 10 yıl önce fln olmuş...ben kendimi bildim bileli huzurumuzu hep halam bozdu bütün çocukluğum evdeki kavgalarla boşanma muhabbetleriyle geçti...bir gün iki gün değil HER GÜN...!!!!!! ve unutamıyorum aklımdan silemiyorum anneme dediği o lafı gözlerimle görüp duyduktan sonra bakamıyorum suratına bakmak istemiyorum yıllardır babama söyledim sen nasıl bi kocasın karına evliliğinin 25 yılını zehir eden ev huzurunu bırakmayan ve en en önemlisi karına o... diyen ablana gıkını bile çıkaramıyorsun dedim
geçmişi kurcalama ortalık duruldu artık annene bişey yapmıyor diyip duruyor ne demek ya bu kadın demek istese hala anneme eziyet edebileceğini mi zannediyor böyle mi yaniÇok üzgünüm çoook
annemin ailesi yok diye bunu mu hakediyor ben büyüdükten sonra daha doğrusu üniversiteyi kazandıktan sonra herşey duruldu babama en ufak bir şeyde annemi alıp götürürüm hem okuyorum hem çalışıyorum evde tutarım bi daha yüzümüzü göremezsin dedim üniversitedeki ilk yılımda sonra birden ortalık süt liman oldu
onların yanındada söyledim ben gidiyorum ama bir duyayım annemin üzüldüğünü alır götürürüm onu annem sahipsiz değil dedim bağırarak
annemde söylemiş artık hiç birinizi çekemem en ufak yanlışınızda kızımın yanına giderim maaşımda var kimseye ihtiyacımız yok seni de boşarım demiş babama
babam korkudan çayını bile önüne getirir oldu evde yemekleri fln yapıyor annem 3 yıldır mutluyum kızım diyor artık beni sahipsiz göremiyorlar diyor baban bile çokkkkk değişti diyor
annem adına çok mutluyum 3 yıldır evde en basiti yemek bile yapmıyor babam geçmişin bedelini ödüyor ama haketti hiç acımıyorum ona
3 yıldır bir sorun yok ama ben affedemiyorum bir türlü gitmek görüşmek istemiyorum onlarla dayanamayıp herşeyi ortaya dökmekten korkuyorum onu görünce sinirlerime zor hakim oluyorum aklımda hep aynı görüntü unutamıyorum affedemiyorum!!!! Çok üzgünüm çoook:mymeka::a015:
Son düzenleme:
klava:
