Affet beni yavruşum..

Tam 1 ay oldu
Kaskatı kesilmiş, çığlık atarken bulduğum onu..
Patır kütür sesler geldi içeriden ve yerde buldum onu
Bir çığlık koparıp hemen kucağıma aldım
Ağlaya ağlaya kafasını okşadım
Sakinleşti hemen

Ama başından ayrılamadım
Sabaha karşı tekrar bir kriz geldi
Yine ağlaya ağlaya göğsümün üstüne bastırdım

Sabah ilk iş veterinere koşturdum, evet
Kafasını bir yerlere çarptığını söylediler
İğnesini vurulup eve döndük
Her şey iyi gibiydi
Yiyordu içiyordu, oynuyordu benimle

Akşam saati tekrar bir kriz
Geceyarısı kucağımda oğluşumla
Koşa koşa nöbetçi veteriner aradım
Dolaştım defalarca döndüm durdum
Yoktu kahrolasıca şehirde, bir tane nöbetçi veteriner yoktu!

Sahaya bırakınca pıtır pıtır koşturdu
Düzeliyor mu acaba diye ümitle bekledim
48 saat oldu uyuyamamıştım ama gözümü üstünden ayırmıyordum
Dışarı çıkartıyordum hoplayıp zıplayıp koşuyordu
Eve geliyorduk ve sanki bana küsüyordu
Hiç kıpırdamadan duruyordu
Yemiyordu, içmiyordu

Sabaha kadar kaç kriz geçti bilmiyorum öyle
Her seferinde kucağıma aldım
Lütfen diye diye ağladım

Sabah oldu zorla aldılar kucağımdan
Doğal bir ortama bırakmamızın daha iyi olacağını söylediler
Kendi gibi arkadaşlarının yanına

Ben gidemedim, son kez kafasını öptüm
Kulaklarını okşadım sadece

Her zaman yatırıp göbeğinden öperdim güzel oğluşumu
Kim demiş tavşanlar pis kokar diye?
Mis gibi kokardı benim oğlum.
Sabahları gelir yastığıma zıplardı
"Git bakayım." dedim mi kapının önünde durur orada yatardı
Oradan bana bakardı
Çok özledim
Gözlerimi aralayıp onun orda uyuduğunu görmeyi özledim
Elimle onu beslemeyi özledim

Evin içinde peşimden koşturmasını özledim
Kulaklarından gıdıklamayı
Göbüşünü öpmeyi özledim
Göğsümün üstüne yatırıp onu uyutmayı özledim
Buzdolabını açtığımda içine zıplamasını özledim şapşiğin
Her yediğime, pizzama bile ortak olmasını özledim
Bana küsüp trip atmasını özledim

Ona kızdığım her an için o kadar pişmanım ki

Bir aydır defalarca kendimi suçladım
Kullandığım damladan mı oldu
Kardeşime bırakıp 5 gün gittim yoksa ondan mı
Bana küstün mü annecim
Yoksa hatayı en başta onu evde yaşatmaya çalışarak mı yaptım..
Belki depresyona soktum güzelliği..
Elimden fazlası gelir miydi
Engel olabilir miydim diye düşüne düşüne kaç kez ağladım

Her gece uyumadan önce zaten ağlıyorum
Fotoğraflarını gördüğümde
Sol tarafımda bir boşluk hissediyorum
Koskoca bir boşluk
Tavşanla ilgili şeylerden kaçıyorum

Belki çoğunuza basit gelecek ama o benim evcil hayvanım değildi
Can yoldaşım, yarenim olmuştu
Üstüne titreyerek, bebek gibi baktım ona
Eşimden ayrıldığımda bu kadar dokunmadı bana
Ama onun masumluğunu hatırladıkça içime fenalıklar basıyor
Ben mi kıydım ona neden aldım onu getirdim eve diye kahroluyorum

İlk geldiği günü hatırlıyorum
Başından ayrılmadan onu izlemiştim saatlerce
O da o kadar korkmuştu ki gelip küçük poposunu duvara dayamış beni seyretmişti

1 aydır hiç haber almadım ondan
Umarım gittiğin yerde mutlusundur ve yaşıyorsundur
Umarım ölmemişsindir
Ama nolur affet anneni
Bilmeden bir zarar verdiysem affet beni güzel fıstığım, güzel oğlum affet
Annen bilemedi, aptallık etti
Ama seni hiç unutmadı ve çok özledi

bu da güzelliğin resmi... acısı nasıl diner bilmiyorum
ama bir daha evcil hayvan mı
yok tövbe..

justholdmetight .!.:

Tam 1 ay oldu
Kaskatı kesilmiş, çığlık atarken bulduğum onu..
Patır kütür sesler geldi içeriden ve yerde buldum onu
Bir çığlık koparıp hemen kucağıma aldım
Ağlaya ağlaya kafasını okşadım
Sakinleşti hemen

Ama başından ayrılamadım
Sabaha karşı tekrar bir kriz geldi
Yine ağlaya ağlaya göğsümün üstüne bastırdım

Sabah ilk iş veterinere koşturdum, evet
Kafasını bir yerlere çarptığını söylediler
İğnesini vurulup eve döndük
Her şey iyi gibiydi
Yiyordu içiyordu, oynuyordu benimle

Akşam saati tekrar bir kriz
Geceyarısı kucağımda oğluşumla
Koşa koşa nöbetçi veteriner aradım
Dolaştım defalarca döndüm durdum
Yoktu kahrolasıca şehirde, bir tane nöbetçi veteriner yoktu!

Sahaya bırakınca pıtır pıtır koşturdu
Düzeliyor mu acaba diye ümitle bekledim
48 saat oldu uyuyamamıştım ama gözümü üstünden ayırmıyordum
Dışarı çıkartıyordum hoplayıp zıplayıp koşuyordu
Eve geliyorduk ve sanki bana küsüyordu
Hiç kıpırdamadan duruyordu
Yemiyordu, içmiyordu

Sabaha kadar kaç kriz geçti bilmiyorum öyle
Her seferinde kucağıma aldım
Lütfen diye diye ağladım

Sabah oldu zorla aldılar kucağımdan
Doğal bir ortama bırakmamızın daha iyi olacağını söylediler
Kendi gibi arkadaşlarının yanına

Ben gidemedim, son kez kafasını öptüm
Kulaklarını okşadım sadece

Her zaman yatırıp göbeğinden öperdim güzel oğluşumu
Kim demiş tavşanlar pis kokar diye?
Mis gibi kokardı benim oğlum.
Sabahları gelir yastığıma zıplardı
"Git bakayım." dedim mi kapının önünde durur orada yatardı
Oradan bana bakardı
Çok özledim
Gözlerimi aralayıp onun orda uyuduğunu görmeyi özledim
Elimle onu beslemeyi özledim

Evin içinde peşimden koşturmasını özledim
Kulaklarından gıdıklamayı
Göbüşünü öpmeyi özledim
Göğsümün üstüne yatırıp onu uyutmayı özledim
Buzdolabını açtığımda içine zıplamasını özledim şapşiğin
Her yediğime, pizzama bile ortak olmasını özledim
Bana küsüp trip atmasını özledim

Ona kızdığım her an için o kadar pişmanım ki

Bir aydır defalarca kendimi suçladım
Kullandığım damladan mı oldu
Kardeşime bırakıp 5 gün gittim yoksa ondan mı
Bana küstün mü annecim
Yoksa hatayı en başta onu evde yaşatmaya çalışarak mı yaptım..
Belki depresyona soktum güzelliği..
Elimden fazlası gelir miydi
Engel olabilir miydim diye düşüne düşüne kaç kez ağladım

Her gece uyumadan önce zaten ağlıyorum
Fotoğraflarını gördüğümde
Sol tarafımda bir boşluk hissediyorum
Koskoca bir boşluk
Tavşanla ilgili şeylerden kaçıyorum

Belki çoğunuza basit gelecek ama o benim evcil hayvanım değildi
Can yoldaşım, yarenim olmuştu
Üstüne titreyerek, bebek gibi baktım ona
Eşimden ayrıldığımda bu kadar dokunmadı bana
Ama onun masumluğunu hatırladıkça içime fenalıklar basıyor
Ben mi kıydım ona neden aldım onu getirdim eve diye kahroluyorum

İlk geldiği günü hatırlıyorum
Başından ayrılmadan onu izlemiştim saatlerce
O da o kadar korkmuştu ki gelip küçük poposunu duvara dayamış beni seyretmişti

1 aydır hiç haber almadım ondan
Umarım gittiğin yerde mutlusundur ve yaşıyorsundur
Umarım ölmemişsindir
Ama nolur affet anneni
Bilmeden bir zarar verdiysem affet beni güzel fıstığım, güzel oğlum affet
Annen bilemedi, aptallık etti
Ama seni hiç unutmadı ve çok özledi

bu da güzelliğin resmi... acısı nasıl diner bilmiyorum
ama bir daha evcil hayvan mı
yok tövbe..

Genişletmek için tıkla...

Benim de iki tane bebeğim var. Biri 6 yaşında köpeğim, biri de gözleri kör 2 yaşında kedim. İkisinden de vazgeçemem. Pekmez (köpeğim) benimle uyur hep. Hatta geceleri uyanıp arada bi nefesini kontrol ederim, Helva (kedim) kör olmasına rağmen görüyor gibi hareket ediyor. Onlar zaten bir süre sonra aileden biri gibi oluyor.. Şu hayattaki en büyük korkularımdan biri de onları kaybetmek.. Hatta bazen bu düşünce yüzünden ağladığım oluyor. İnşallah gittiği yerde iyidir fıstık.. Kedi, köpek, kuş sahiplenmeyi denesen belki bir faydası olur..

Helaine .!.:

Benim de iki tane bebeğim var. Biri 6 yaşında köpeğim, biri de gözleri kör 2 yaşında kedim. İkisinden de vazgeçemem. Pekmez (köpeğim) benimle uyur hep. Hatta geceleri uyanıp arada bi nefesini kontrol ederim, Helva (kedim) kör olmasına rağmen görüyor gibi hareket ediyor. Onlar zaten bir süre sonra aileden biri gibi oluyor.. Şu hayattaki en büyük korkularımdan biri de onları kaybetmek.. Hatta bazen bu düşünce yüzünden ağladığım oluyor. İnşallah gittiği yerde iyidir fıstık.. Kedi, köpek, kuş sahiplenmeyi denesen belki bir faydası olur..

Genişletmek için tıkla...

Umarım iyidir çünkü götürmüyorlar yanına ben de sadece hayal etmekle yetiniyorum iyi olduğunu
Daha önce hiç bir evcil hayvanını yitirdin mi?
Nasıl geçer diye tavsiye isteyecektim de..

Bazıları abarttığımı düşünüyorlar ama ben ona hayvan gibi değil benim bebeğimmiş gibi davrandım
Öyle üstüne titredim
Ben de geceleri kalkar kontrol ederdim
İyi mi suyunu içmiş mi yemiş mi diye

Son yaşananlar bende travma etkisi yarattı
Acı çektiğini görüyorsun ama elinden bir şey gelmiyor
O çekeceğine ben çekeyim dedim gerçekten çünkü o halde görmeye dayanamadım onu
Benden habersiz her şeyini kaldırdılar ben görmeyeyim diye ama arada gidip gelip onun köşesine bakıyorum
Eşyalarının önceden durduğu yere bakıyorum
İçimi bir boşluk kaplıyor
Bunları yazarken de ağlayıp duruyorum zaten

Kısacası çok zor
Hele onunla arana sınır koymadıysan evladın gibi davrandıysan çok zor
Çok can yakıyor anlatamam

justholdmetight .!.:

Umarım iyidir çünkü götürmüyorlar yanına ben de sadece hayal etmekle yetiniyorum iyi olduğunu
Daha önce hiç bir evcil hayvanını yitirdin mi?
Nasıl geçer diye tavsiye isteyecektim de..

Bazıları abarttığımı düşünüyorlar ama ben ona hayvan gibi değil benim bebeğimmiş gibi davrandım
Öyle üstüne titredim
Ben de geceleri kalkar kontrol ederdim
İyi mi suyunu içmiş mi yemiş mi diye

Son yaşananlar bende travma etkisi yarattı
Acı çektiğini görüyorsun ama elinden bir şey gelmiyor
O çekeceğine ben çekeyim dedim gerçekten çünkü o halde görmeye dayanamadım onu
Benden habersiz her şeyini kaldırdılar ben görmeyeyim diye ama arada gidip gelip onun köşesine bakıyorum
Eşyalarının önceden durduğu yere bakıyorum
İçimi bir boşluk kaplıyor
Bunları yazarken de ağlayıp duruyorum zaten

Kısacası çok zor
Hele onunla arana sınır koymadıysan evladın gibi davrandıysan çok zor
Çok can yakıyor anlatamam

Genişletmek için tıkla...

Bir kuşum vardı Çıtır'dı ismi. Ben de ona bebek gibi bakmıştım.. Kafese bile kapatmıyordum, cam açık omuzlarımda gezdiriyordum.
O kadar bebek gibiydi ki elektrik süpürgesi sesinden korkardı, odadan odaya taşırdık onu ev temizlerken..
Bir gün tatile gittiğimizde enişteme emanet edip gittik, o da elektrik süpürgesini çalıştırınca kaçmış Çıtır'ım.
Tarif edilemez bir acı seni çok çok iyi anlıyorum.
Hemen Pekmez'i bulmuştum, onunla avundum.
Aşırı bir hayvan sevgisi var bende de.
Onlara birşey olacak diye ödüm kopuyor.
Kesinlikle yeni bir evcil hayvan sahiplenmeni tavsiye ediyorum..
İlaç gibi gelecek emin ol :)

Bunlarda benim yavrularımın resimleri..

Helaine .!.:

Bir kuşum vardı Çıtır'dı ismi. Ben de ona bebek gibi bakmıştım.. Kafese bile kapatmıyordum, cam açık omuzlarımda gezdiriyordum.
O kadar bebek gibiydi ki elektrik süpürgesi sesinden korkardı, odadan odaya taşırdık onu ev temizlerken..
Bir gün tatile gittiğimizde enişteme emanet edip gittik, o da elektrik süpürgesini çalıştırınca kaçmış Çıtır'ım.
Tarif edilemez bir acı seni çok çok iyi anlıyorum.
Hemen Pekmez'i bulmuştum, onunla avundum.
Aşırı bir hayvan sevgisi var bende de.
Onlara birşey olacak diye ödüm kopuyor.
Kesinlikle yeni bir evcil hayvan sahiplenmeni tavsiye ediyorum..
İlaç gibi gelecek emin ol :)

Bunlarda benim yavrularımın resimleri..

Genişletmek için tıkla...

yavrularına bayıldım
benim için mıncıkla onları
isimleri de çok manidar
tatlıyı çok seviyorsun herhalde :)

ben de her canlıyı severim
böcekleri bile öldüremiyorum
kağıdın üstüne koyup camın ya da kapının önüne çıkarıyorum

ben çok kararsızım canım emin misin yeni bir hayvan edinmenin iyi geleceğine
tekrar aynı şeyler olacak diye çok korkuyorum
gerçekten gözümün önünden de gitmiyor fıstığın o halleri
ama belki de babamın da dediği gibi evcil hayvan tercihim yanlış
tavşan ev hayatına gelemez diye çok dediler burda da
evde olsa bile arada bir bahçeye toprağa çıkması gerekirmiş
belki o yüzden böyle oldu
kendimi affedemiyorum

onun yerine başka bir hayvanı koyabilir miyim onu da bilmiyorum ki
ona ihanet gibi geliyor
of keşke gidip geri alabilsem ama tekrar aynıları olur
eve girdi mi küsüyordu bana ama dışarı bıraktığımda kaçmak istiyordu sanki özgür kalmak ister gibi..

bana hangi hayvanı önerirsin..

justholdmetight .!.:

yavrularına bayıldım
benim için mıncıkla onları
isimleri de çok manidar
tatlıyı çok seviyorsun herhalde :)

ben de her canlıyı severim
böcekleri bile öldüremiyorum
kağıdın üstüne koyup camın ya da kapının önüne çıkarıyorum

ben çok kararsızım canım emin misin yeni bir hayvan edinmenin iyi geleceğine
tekrar aynı şeyler olacak diye çok korkuyorum
gerçekten gözümün önünden de gitmiyor fıstığın o halleri
ama belki de babamın da dediği gibi evcil hayvan tercihim yanlış
tavşan ev hayatına gelemez diye çok dediler burda da
evde olsa bile arada bir bahçeye toprağa çıkması gerekirmiş
belki o yüzden böyle oldu
kendimi affedemiyorum

onun yerine başka bir hayvanı koyabilir miyim onu da bilmiyorum ki
ona ihanet gibi geliyor
of keşke gidip geri alabilsem ama tekrar aynıları olur
eve girdi mi küsüyordu bana ama dışarı bıraktığımda kaçmak istiyordu sanki özgür kalmak ister gibi..

bana hangi hayvanı önerirsin..

Genişletmek için tıkla...

Mıncıkladım ikisini de senin içinn
Canım, tavşan bakımı evde gerçekten çok zor.
Toprak istiyor o hayvanlar..
Köpek, kedi, kuş gibi değil.
Kediyi salarsın dışarı, döner dolaşır gelir tekrar sana, köpeği günde 1-2 kere dışarı çıkartsan yeter zaten.
Kuşu al kafese koy, birkaç zaman sonra alışır. (rüzgar olmayan bir yerde durması lazım, çok çabuk hastalanıyorlar)
Fakat tavşan gerçekten tam olarak evcilleşemeyen bir hayvan..
Bence o şuan çok daha mutludur eminim..
Ben kesinlikle yeni bir hayvan sahiplenmen taraftarıyım.
Kedi sahiplenebilirsin bence.
Minik, küçük patili düşünsenee.
Hem kedi sahiplenerek küçük fıstığa ihanet etmezsin,
Hele ki bir de sokaktan bir kedi bulursan, sahipsiz bir hayvanı sahiplenirsen, fıstık da kedi de sana dua eder
Hem bir hayvana sokaktan kurtulma mucizesini yaşatmış olursun, hem de yeni bir arkadaş, dost, evlat edinirsin.. :)

Helaine .!.:

Mıncıkladım ikisini de senin içinn
Canım, tavşan bakımı evde gerçekten çok zor.
Toprak istiyor o hayvanlar..
Köpek, kedi, kuş gibi değil.
Kediyi salarsın dışarı, döner dolaşır gelir tekrar sana, köpeği günde 1-2 kere dışarı çıkartsan yeter zaten.
Kuşu al kafese koy, birkaç zaman sonra alışır. (rüzgar olmayan bir yerde durması lazım, çok çabuk hastalanıyorlar)
Fakat tavşan gerçekten tam olarak evcilleşemeyen bir hayvan..
Bence o şuan çok daha mutludur eminim..
Ben kesinlikle yeni bir hayvan sahiplenmen taraftarıyım.
Kedi sahiplenebilirsin bence.
Minik, küçük patili düşünsenee.
Hem kedi sahiplenerek küçük fıstığa ihanet etmezsin,
Hele ki bir de sokaktan bir kedi bulursan, sahipsiz bir hayvanı sahiplenirsen, fıstık da kedi de sana dua eder
Hem bir hayvana sokaktan kurtulma mucizesini yaşatmış olursun, hem de yeni bir arkadaş, dost, evlat edinirsin.. :)

Genişletmek için tıkla...

değil mi ama
ben de yardıma ihtiyacı olan bir hayvanı sahiplenmeyi tercih ederim
mesela senin kör bir kediyi sahiplenmen kalpleri ısıtacak cinsten
ben de böyle bir şey istiyorum
sahiplendirme sitelerinde görüyorum bazılarını da anneleri bırakmış gitmiş
bakıma muhtaçlar
ben yurtdışına çıkacağım için almaktan emin olamadım
bunun nasıl etkileyeceğini düşündüğüm için
ama en kötü ihtimalle yurtdışından döndüğümde dediğin gibi bir yavruya yuva sunmayı çok istiyorum :)

Gitmen ve eger hastaligi varsa en azindan iyilesene kadar ilgilenmek gerekirdi just...
Ne oldugunu detayini da bilemem, ama bebegim gibiydi diyorsun ya, bebek olsa hasta olsa onun iyiligi icin "belki" fedakarlik yapardin ama pesini birakmazdin...
Ben abarttigini dusunmuyorum, cunku o bagi cok iyi biliyorum, sadece gidip iyi oldugundan emin olana kadar ilgilenmeni beklerdim, umarim iyidir...

Helaine .!.:

Bir kuşum vardı Çıtır'dı ismi. Ben de ona bebek gibi bakmıştım.. Kafese bile kapatmıyordum, cam açık omuzlarımda gezdiriyordum.
O kadar bebek gibiydi ki elektrik süpürgesi sesinden korkardı, odadan odaya taşırdık onu ev temizlerken..
Bir gün tatile gittiğimizde enişteme emanet edip gittik, o da elektrik süpürgesini çalıştırınca kaçmış Çıtır'ım.
Tarif edilemez bir acı seni çok çok iyi anlıyorum.
Hemen Pekmez'i bulmuştum, onunla avundum.
Aşırı bir hayvan sevgisi var bende de.
Onlara birşey olacak diye ödüm kopuyor.
Kesinlikle yeni bir evcil hayvan sahiplenmeni tavsiye ediyorum..
İlaç gibi gelecek emin ol :)

Bunlarda benim yavrularımın resimleri..

Genişletmek için tıkla...

Cok guzeller

sizi öyle iyi anlıyorum ki; iki kedimden küçük olanını kaybettiğimde aylarca kendime gelemedim. güzel oğlum öyle mutlu bir kediydi ki; hep bunu düşündüm, beraber çok mutluyduk.
naçizane tavsiyem size muhtaç bir kedi yada köpek sahiplenin, evde yaşamaya müsaitler.
tavşanınızın mutlu olduğunu umuyorum, doğasına kavuşmuş.

Helaine .!.:

Bir kuşum vardı Çıtır'dı ismi. Ben de ona bebek gibi bakmıştım.. Kafese bile kapatmıyordum, cam açık omuzlarımda gezdiriyordum.
O kadar bebek gibiydi ki elektrik süpürgesi sesinden korkardı, odadan odaya taşırdık onu ev temizlerken..
Bir gün tatile gittiğimizde enişteme emanet edip gittik, o da elektrik süpürgesini çalıştırınca kaçmış Çıtır'ım.
Tarif edilemez bir acı seni çok çok iyi anlıyorum.
Hemen Pekmez'i bulmuştum, onunla avundum.
Aşırı bir hayvan sevgisi var bende de.
Onlara birşey olacak diye ödüm kopuyor.
Kesinlikle yeni bir evcil hayvan sahiplenmeni tavsiye ediyorum..
İlaç gibi gelecek emin ol :)

Bunlarda benim yavrularımın resimleri..

Genişletmek için tıkla...

kalbiniz de, yavrularınız da çok güzeller.

Tatlım emin ol tavşançıkın şu an daha mutlu. Onların yeri doğal ortam. Bende pinpon topu kadar olan ördeğimi dev bir ördek yapmıştım. Tatile giderken dayımlara biraktik ölmüş. Uzun süre vicdan azabi çektim. Balık ve şu kaplumbağalarım oldu. Onlarda öldü. Anladım ki herşey doğal ortamda arkadaşları ile güzel. Bu tür hayvanlar hapsolmayı sevmiyor kendi mutluluğumuz için onları doğal ortamdan çalıyoruz. Sonu kötü oluyor;( sevgiler

Canim arkadasimin da seninkinin aynisi br tavsani vardi. O da çığlıklar atmaya başlayınca arkadaşım veterinere götürdü ve bil bakalım ne çıkti? Ciftlesmek istiyormus :)) Tavsanin disi miydi bilmiyorum ama disi tavsanlar ciftlesmek istedigi zaman ciglik atmaya baslarlarmiş. Senin tavsanin da ondan çığlık atmis olabilir.

Ayni sekilde bu yuzden arkadaslarinin yanina alalim dediler arkadasima da. O da uzule uzule verdi ama sonra duydu ki gider gitmez bir suru yavrusu olmus bu sefer de kapali yerde bizle mutlu degildi iyi ki vermisim diye cok seviniyordu :)

Yani bunlari en azindan biraz daha az uzulursun diye belki yazdim cunku gordugum kadariyla kendini sucluyorsun ama aslinda oyle bir sey yok, bu hayvanlar eninde sonunda maalesef evden gidiyor cnm kendine kizma hic.

justholdmetight .!.:

Tam 1 ay oldu
Kaskatı kesilmiş, çığlık atarken bulduğum onu..
Patır kütür sesler geldi içeriden ve yerde buldum onu
Bir çığlık koparıp hemen kucağıma aldım
Ağlaya ağlaya kafasını okşadım
Sakinleşti hemen

Ama başından ayrılamadım
Sabaha karşı tekrar bir kriz geldi
Yine ağlaya ağlaya göğsümün üstüne bastırdım

Sabah ilk iş veterinere koşturdum, evet
Kafasını bir yerlere çarptığını söylediler
İğnesini vurulup eve döndük
Her şey iyi gibiydi
Yiyordu içiyordu, oynuyordu benimle

Akşam saati tekrar bir kriz
Geceyarısı kucağımda oğluşumla
Koşa koşa nöbetçi veteriner aradım
Dolaştım defalarca döndüm durdum
Yoktu kahrolasıca şehirde, bir tane nöbetçi veteriner yoktu!

Sahaya bırakınca pıtır pıtır koşturdu
Düzeliyor mu acaba diye ümitle bekledim
48 saat oldu uyuyamamıştım ama gözümü üstünden ayırmıyordum
Dışarı çıkartıyordum hoplayıp zıplayıp koşuyordu
Eve geliyorduk ve sanki bana küsüyordu
Hiç kıpırdamadan duruyordu
Yemiyordu, içmiyordu

Sabaha kadar kaç kriz geçti bilmiyorum öyle
Her seferinde kucağıma aldım
Lütfen diye diye ağladım

Sabah oldu zorla aldılar kucağımdan
Doğal bir ortama bırakmamızın daha iyi olacağını söylediler
Kendi gibi arkadaşlarının yanına

Ben gidemedim, son kez kafasını öptüm
Kulaklarını okşadım sadece

Her zaman yatırıp göbeğinden öperdim güzel oğluşumu
Kim demiş tavşanlar pis kokar diye?
Mis gibi kokardı benim oğlum.
Sabahları gelir yastığıma zıplardı
"Git bakayım." dedim mi kapının önünde durur orada yatardı
Oradan bana bakardı
Çok özledim
Gözlerimi aralayıp onun orda uyuduğunu görmeyi özledim
Elimle onu beslemeyi özledim

Evin içinde peşimden koşturmasını özledim
Kulaklarından gıdıklamayı
Göbüşünü öpmeyi özledim
Göğsümün üstüne yatırıp onu uyutmayı özledim
Buzdolabını açtığımda içine zıplamasını özledim şapşiğin
Her yediğime, pizzama bile ortak olmasını özledim
Bana küsüp trip atmasını özledim

Ona kızdığım her an için o kadar pişmanım ki

Bir aydır defalarca kendimi suçladım
Kullandığım damladan mı oldu
Kardeşime bırakıp 5 gün gittim yoksa ondan mı
Bana küstün mü annecim
Yoksa hatayı en başta onu evde yaşatmaya çalışarak mı yaptım..
Belki depresyona soktum güzelliği..
Elimden fazlası gelir miydi
Engel olabilir miydim diye düşüne düşüne kaç kez ağladım

Her gece uyumadan önce zaten ağlıyorum
Fotoğraflarını gördüğümde
Sol tarafımda bir boşluk hissediyorum
Koskoca bir boşluk
Tavşanla ilgili şeylerden kaçıyorum

Belki çoğunuza basit gelecek ama o benim evcil hayvanım değildi
Can yoldaşım, yarenim olmuştu
Üstüne titreyerek, bebek gibi baktım ona
Eşimden ayrıldığımda bu kadar dokunmadı bana
Ama onun masumluğunu hatırladıkça içime fenalıklar basıyor
Ben mi kıydım ona neden aldım onu getirdim eve diye kahroluyorum

İlk geldiği günü hatırlıyorum
Başından ayrılmadan onu izlemiştim saatlerce
O da o kadar korkmuştu ki gelip küçük poposunu duvara dayamış beni seyretmişti

1 aydır hiç haber almadım ondan
Umarım gittiğin yerde mutlusundur ve yaşıyorsundur
Umarım ölmemişsindir
Ama nolur affet anneni
Bilmeden bir zarar verdiysem affet beni güzel fıstığım, güzel oğlum affet
Annen bilemedi, aptallık etti
Ama seni hiç unutmadı ve çok özledi

bu da güzelliğin resmi... acısı nasıl diner bilmiyorum
ama bir daha evcil hayvan mı
yok tövbe..

Genişletmek için tıkla...

ayy ne güzel yazmışsın ben gerçek anlamda evcil hayvan hiç beslemedim sevemem de evde beslemeyi ama senin yaşadıklarını hissettim resmen. çocukken ben de kaplumbağamı doğal ortama bırakmak zorunda kalmıştım çok büyümüştü artık. inşallah mutludur yavruşun. yanına bırakmıyorlar dediğin özel bir çiftlikte filan mı besleniyor ki? eğer öyleyse ölmemiştir merak etme

justholdmetight .!.:

Tam 1 ay oldu
Kaskatı kesilmiş, çığlık atarken bulduğum onu..
Patır kütür sesler geldi içeriden ve yerde buldum onu
Bir çığlık koparıp hemen kucağıma aldım
Ağlaya ağlaya kafasını okşadım
Sakinleşti hemen

Ama başından ayrılamadım
Sabaha karşı tekrar bir kriz geldi
Yine ağlaya ağlaya göğsümün üstüne bastırdım

Sabah ilk iş veterinere koşturdum, evet
Kafasını bir yerlere çarptığını söylediler
İğnesini vurulup eve döndük
Her şey iyi gibiydi
Yiyordu içiyordu, oynuyordu benimle

Akşam saati tekrar bir kriz
Geceyarısı kucağımda oğluşumla
Koşa koşa nöbetçi veteriner aradım
Dolaştım defalarca döndüm durdum
Yoktu kahrolasıca şehirde, bir tane nöbetçi veteriner yoktu!

Sahaya bırakınca pıtır pıtır koşturdu
Düzeliyor mu acaba diye ümitle bekledim
48 saat oldu uyuyamamıştım ama gözümü üstünden ayırmıyordum
Dışarı çıkartıyordum hoplayıp zıplayıp koşuyordu
Eve geliyorduk ve sanki bana küsüyordu
Hiç kıpırdamadan duruyordu
Yemiyordu, içmiyordu

Sabaha kadar kaç kriz geçti bilmiyorum öyle
Her seferinde kucağıma aldım
Lütfen diye diye ağladım

Sabah oldu zorla aldılar kucağımdan
Doğal bir ortama bırakmamızın daha iyi olacağını söylediler
Kendi gibi arkadaşlarının yanına

Ben gidemedim, son kez kafasını öptüm
Kulaklarını okşadım sadece

Her zaman yatırıp göbeğinden öperdim güzel oğluşumu
Kim demiş tavşanlar pis kokar diye?
Mis gibi kokardı benim oğlum.
Sabahları gelir yastığıma zıplardı
"Git bakayım." dedim mi kapının önünde durur orada yatardı
Oradan bana bakardı
Çok özledim
Gözlerimi aralayıp onun orda uyuduğunu görmeyi özledim
Elimle onu beslemeyi özledim

Evin içinde peşimden koşturmasını özledim
Kulaklarından gıdıklamayı
Göbüşünü öpmeyi özledim
Göğsümün üstüne yatırıp onu uyutmayı özledim
Buzdolabını açtığımda içine zıplamasını özledim şapşiğin
Her yediğime, pizzama bile ortak olmasını özledim
Bana küsüp trip atmasını özledim

Ona kızdığım her an için o kadar pişmanım ki

Bir aydır defalarca kendimi suçladım
Kullandığım damladan mı oldu
Kardeşime bırakıp 5 gün gittim yoksa ondan mı
Bana küstün mü annecim
Yoksa hatayı en başta onu evde yaşatmaya çalışarak mı yaptım..
Belki depresyona soktum güzelliği..
Elimden fazlası gelir miydi
Engel olabilir miydim diye düşüne düşüne kaç kez ağladım

Her gece uyumadan önce zaten ağlıyorum
Fotoğraflarını gördüğümde
Sol tarafımda bir boşluk hissediyorum
Koskoca bir boşluk
Tavşanla ilgili şeylerden kaçıyorum

Belki çoğunuza basit gelecek ama o benim evcil hayvanım değildi
Can yoldaşım, yarenim olmuştu
Üstüne titreyerek, bebek gibi baktım ona
Eşimden ayrıldığımda bu kadar dokunmadı bana
Ama onun masumluğunu hatırladıkça içime fenalıklar basıyor
Ben mi kıydım ona neden aldım onu getirdim eve diye kahroluyorum

İlk geldiği günü hatırlıyorum
Başından ayrılmadan onu izlemiştim saatlerce
O da o kadar korkmuştu ki gelip küçük poposunu duvara dayamış beni seyretmişti

1 aydır hiç haber almadım ondan
Umarım gittiğin yerde mutlusundur ve yaşıyorsundur
Umarım ölmemişsindir
Ama nolur affet anneni
Bilmeden bir zarar verdiysem affet beni güzel fıstığım, güzel oğlum affet
Annen bilemedi, aptallık etti
Ama seni hiç unutmadı ve çok özledi

bu da güzelliğin resmi... acısı nasıl diner bilmiyorum
ama bir daha evcil hayvan mı
yok tövbe..

Genişletmek için tıkla...

maşallah ne şeker birşeymiş
üzülmemeye çalış canım doğal ortamda daha mutlu olur yavrun.

doğaya salmak yerine ona bir eş almayı deneseydiniz yalnızlıktan böyle oluyor tavşanlar benimkinin eşi öldüğünde böyle olmuştu başka bir eş aldık düzeldi

Allahım kalbim nasıl küt küt atıyor, veteriner kısmını okuyana kadar. Çocuğunuz kaza geçirdi,vefat etti filan sandım ilk okuyunca

Kuzucugum tavsanlar evcil degiller,olamiyorlar.bunalima giriyorlar.ev icinde cok fazla yasayamiyorlar.kendini suclama.inan daha mutludur.bir kedi bir kopek gibi olamiyor tavsanlar.benim kopegim oldu.acisi hic gecmedi ama ben hayvan beslemeye kusmedim hic.onun yeri bambaska bak yine agladim.

Sana lazım olan şeyi 1 kedi Justin :) Tam olarak şöyle mini minii bir yavru.

heexee .!.:

Gitmen ve eger hastaligi varsa en azindan iyilesene kadar ilgilenmek gerekirdi just...
Ne oldugunu detayini da bilemem, ama bebegim gibiydi diyorsun ya, bebek olsa hasta olsa onun iyiligi icin "belki" fedakarlik yapardin ama pesini birakmazdin...
Ben abarttigini dusunmuyorum, cunku o bagi cok iyi biliyorum, sadece gidip iyi oldugundan emin olana kadar ilgilenmeni beklerdim, umarim iyidir...

Genişletmek için tıkla...

söz konusu olan yer şehrin dışında arabasız gidemiyorum
babam da götürmüyor
bana iyilik ettiğini sansa da daha çok kafaya takıyorum bu şekilde.
yani keyfi gitmezlik etmeyecek kadar üzüldüğüm belli oluyordur sanırım...