Affet beni yavruşum..

Koalina · 10 Eylül 2014

Benim de papağanlarım var.
3-5 gün bir yere gitsem özlüyorum onları.
Bir şiir var çok severim..daha önce paylaşmış olabilirim ama tekrar paylaşmak istedim.
melek

sana ben geldim, sen seçmeden beni.
şimdi soruyorum sana, sonuna kadar bakacak mısın bana?
yaşamım biraz kısa olabilir, belki beş on yıl ya da.
ya ben arzuladığın dost olmadığımda, hayal kırıklığına uğradığında,
sevecek misin ondan sonra da?

şirinim biliyorum, güzellikler getireceğim yüreğine,
ama bana şefkat gösterecek misin tüm zor günlerde?
üzüntülerim beni sürüklediğinde ve haykırdığımda zorluklarda,
umutsuzluk kapanları kurulduğunda,
hala rüyanda canlanan dostun olacak mıyım?

ve hala sevgi dolu bakacak mısın bana ve acılarımda yardım edecek misin?
seni yeniden güldürünceye, stresim geçinceye kadar yanımda kalacak mısın?
hastalıklarımda yoluna git deyip başından mı savacaksın?
sonra da bugün nasıl ıztırap çektiğini anlatıp,
benim kötü olduğumu, sana yakınlaşmadığımı söyleyip yasımı mı tutacaksın?

ne yapacağını söyleyemem, karşı da koyamam, hayatım ellerinde,
ama minicik birşey sorabilirim, anlayabilir misin beni lütfen?
üzerime titremene rağmen tüylerimi yolduğumda, tüm olumsuzluklar beni sardığında,
hala güzel olduğumu düşünür ve gurur duyar mısın varlığımla?

tüm bunları verebilecek misin ve karşılıksız sevebilecek misin beni?
son yolculuğum gelip çattığında huzur duymam için izin verebilecek misin bana?
zamanımızın dolduğunu gördüğünde ve gitmem gerektiğinde,
beni o çaresizliğimde ve son anlarımda lütfen tutar mısın avuçlarında?

bu küçük şeyleri yapabilirsen, tüm emeklerinin boşa gittiğini düşünmezsen,
kederlerine, umutsuzluklarına rağmen verdiğin coşku dolu sevgiden pişmanlık duymazsan,
tüm yaşamım boyunca dünyadaki meleğim olabilirsen,
şimdi ve sonsuza dek, ben de senin meleğin olacağım.

Janet Suhh · 10 Eylül 2014

Okuyunca çok kötü oldum.
Çünkü ben de böyle şeyler yaşadım. Yıllar önce yavru bi tavşan almıştı ablam onunla tanıştığımız günü hiç unutmam..

Zamanla büyüdü..hiç ayrılmadık. Yemeklere ortak olmaya bayılırdı bazen tabağımdan yemek çalardı. Bir sabah uykumda göğsümün üzerinde bir ağırlık hissediyordum gözlermi açtığımda tavşanımın üstümde gezdiğini gördüm hemen yakalayıp öpmüştüm.

Yıllar geçti o bize çok alıştı ve büyümüştü artık. Her dk kucağımda oturuyordu eğer onu kucağıma almazsam gelir kendisi çıkıp otururdu.. hadi uyku vakti dediğimde benden önce yatağa atlar yorganın altına girerdi.. yastığıma başını uzatırdı daha rahat uyumak için. Aynı yastıkta yatınca bıyıkları ağzıma değerdi sinir olurdum.uyurken dişlerini gıcırdatırdı..

Çikolata,kek, cips vs yüzünden çok kavga etmişizdir. Çünkü hep elimden alıyordu. Onu yıkadıgımiz zaman bebek gibi havluyla kundaklar uyuturduk..

O kadar çok şey var ki anlatılacak. Onu geçen sene 19 kasımda kaybettik. Doğuştan gelen bir hastalığı varmıs defalarca hastaneye gitmesine rağmen anlaşılamamış bu hastalık. Zaten tavşanlar hastalıklarını son ana kadar belli etmezlermis. O belli ettikten bir gün sonra öldü..

O günü unutamıyorum. Çok yorgundu başını elime dayamıştı çünkü kafasını kaldıramıyordu bile. Ağzı açıktı.. gözyaşlarım üstüne yağıyor gibiydi o yine de son ana kadar benden ayrılmadı. Bir dakika tutmam için kucağıma verdiklerinde konuşuyordum. Eve gidicez ilaçları düzenli kullancaz bundan sonra vs derken başının geriye düştüğünü gözlerinin kapandığını gördüm. O an bağırıp herkesi başımıza topladım (hastanedeydik) hemen aldılar özel bi odaya götürdüler iğne vurdular vs sonra iki kişi konuşurken duydum.biri tavşan nasıl oldu dedi diğeri öldü diye cevap verdi. Gerisini hatırlamıyorum..

Ama ben onu hiç unutmadım. Sanıyorum ki siz de unutmazsınız.. ben hergün fotoğraflarına bakıp ağladım bu konuya girmeden önce onun videolarini izlemiştim.. ben hala rüyalarımda onu görüyorum çünkü çocuğum gibiydi. Tek dostumdu aynı zamanda.

Konunuzun altında kendi anılarımı anlatmak istemezdim ama yalnız değilsiniz bilin istedim. Sizi anlayan birileri var..

Velvette · 10 Eylül 2014

KedicikMiyavv .!.:
gecen yıl tatildeydim iki ay yazın yoktum
geldim sesimi duyar duymaz koştu
nasıl bi afallama. ne yapsam diye düşünüyor
bir yandan mırr mırr
ama arkasını dönmüş dayanamıyor arada dönüyor geri dönüyo arkasını
ama ben gibi olmaz ki annem babam cok sevmez öyle mamasını yer yatar sevgi yok benm gibi mıncırmalar yok
üzülme belkide ortamı daha iyi olur öyle düşün farklı seyler düşünme

seninki gururunu yenmiş bak hınzıra =)

MissisHippi .!.:
Başlığı görünce rahmetli oldu sandım just ya..
Neden haber alamıyorsun ki?

canım verdiğimiz yere babam götürdü
şehrin baya uzağında
otobandan falan geçmek lazım yani sanıyorum bilmiyorum yerini de tam ama çok dışında onu biliyorum
araba lazım gitmek için babam da götürmüyor

oraya giden otobüs de yok yol kenarı olduğu için

zaten her gün soruyorum ne zaman gidicez diye
gideriz diyor geçiştiriyor
galiba üzülmemi istemiyor
görürsem alıp kaçırmaya çalışırım ben -.-

Velvette · 10 Eylül 2014

aclya .!.:
Benim mubişim var bıcır bıcır konusuyor su an yanımda gözlerim dolu dolu oldu okurken..Ben çok iyi bilirim ben de tövbe ettim kaç kere evcil hayvan almamaya ama dayanamadım aldım..iyi ki de almışımm yavrukuşummmmm çok seviyorummm Bence siz de tekrar bir evcil hayvan evlat edinebilirsiniz..

aklımdan muhabbet kuşu geçmedi değil ama o da kuş sonuçta
o da özgürlüğü seven doğayı seven bi hayvan bilemedim şimdi

Krblk .!.:
beni ağlatdınız

Velvette · 10 Eylül 2014

kekhamuru .!.:
Ben Almanya'dayim. Parklarda, yol kenarindaki yesillliklerde görüyorum hep tavsanlari kostururken. Spor yaparken eslik ediyorlar bana. Yazdiklarinizi okurken cok üzüldüm, ben de hayvanlari cok seviyorum ama bi yandan da bu güzel görüntüler geldi aklima. Eminim kosup oynuyordur dogal ortaminda, üzülmeyin.

keşke bizim ülkemizde de öyle olsa
o zaman hiç eve falan almaya kalkışmazdım
öyle bir aptallık etmezdim
ama bizde mümkün değil gibi pek
çünkü ortam müsait değil :/

mutluhatun .!.:
benimde bir oğluşum vardı sokaktan almıştım...
zar zor ikna etmiştim annemler bi gece yarısı camdan atladı sırt üstü düştü bende senin gibi nöbetçi veteriner bulamamıştım sabah götürdüm bi çok kırıgı vardı tuvaletini bile kendi yapamıyordu 1 hafta kadar dayanabildi öldü
sonra tövbe ettim bir daha hayvan filan yok dedim...
babam yol kenarında bulmuş bir tane gömlek cebine sıgacak kadar küçük :)
tüylerini kesmişler boynunda yaralamışlar üstünde sigara söndürmüş sol gözünde perde var...
veterinere gittik yine adam bu gözünde perde kesinlikle kalkmaz dedi
olsun öyle bakarız dedik bir hafta tedavi gördü veterinerde
sonra eve aldık
2 ay sonra gözündeki perde kalktı
veterinere gittik kontrol için adam şok oldu:)
4 yıldır bizimle
çok iyi geldi bize
babam eve gelince ilk onu sorar süleyman nerde der :)
bence sende bir hayvan almalısın :)
Eki Görüntüle 1239081 o çirkin kedi böyle yakışıklı bir oğluş oldu :)

seninki de mi tavşandı yoksa?
benimki bunalıma girdi galiba anlayamadık çünkü

bu arada kedinin adı tam süleyman ya surattaki tombişliğe bak
cool karizma bakıyor
buraların sülosu benim der gibi ay gülesim yoktu :KK70:

sülümaaaaan :27:

Velvette · 10 Eylül 2014

Koalina .!.:
Benim de papağanlarım var.
3-5 gün bir yere gitsem özlüyorum onları.
Bir şiir var çok severim..daha önce paylaşmış olabilirim ama tekrar paylaşmak istedim.
melek

sana ben geldim, sen seçmeden beni.
şimdi soruyorum sana, sonuna kadar bakacak mısın bana?
yaşamım biraz kısa olabilir, belki beş on yıl ya da.
ya ben arzuladığın dost olmadığımda, hayal kırıklığına uğradığında,
sevecek misin ondan sonra da?

şirinim biliyorum, güzellikler getireceğim yüreğine,
ama bana şefkat gösterecek misin tüm zor günlerde?
üzüntülerim beni sürüklediğinde ve haykırdığımda zorluklarda,
umutsuzluk kapanları kurulduğunda,
hala rüyanda canlanan dostun olacak mıyım?

ve hala sevgi dolu bakacak mısın bana ve acılarımda yardım edecek misin?
seni yeniden güldürünceye, stresim geçinceye kadar yanımda kalacak mısın?
hastalıklarımda yoluna git deyip başından mı savacaksın?
sonra da bugün nasıl ıztırap çektiğini anlatıp,
benim kötü olduğumu, sana yakınlaşmadığımı söyleyip yasımı mı tutacaksın?

ne yapacağını söyleyemem, karşı da koyamam, hayatım ellerinde,
ama minicik birşey sorabilirim, anlayabilir misin beni lütfen?
üzerime titremene rağmen tüylerimi yolduğumda, tüm olumsuzluklar beni sardığında,
hala güzel olduğumu düşünür ve gurur duyar mısın varlığımla?

tüm bunları verebilecek misin ve karşılıksız sevebilecek misin beni?
son yolculuğum gelip çattığında huzur duymam için izin verebilecek misin bana?
zamanımızın dolduğunu gördüğünde ve gitmem gerektiğinde,
beni o çaresizliğimde ve son anlarımda lütfen tutar mısın avuçlarında?

bu küçük şeyleri yapabilirsen, tüm emeklerinin boşa gittiğini düşünmezsen,
kederlerine, umutsuzluklarına rağmen verdiğin coşku dolu sevgiden pişmanlık duymazsan,
tüm yaşamım boyunca dünyadaki meleğim olabilirsen,
şimdi ve sonsuza dek, ben de senin meleğin olacağım.

ağladım sanırım :KK61:

ben tutamadım meleğimi
onu koyacak toprağım yoktu ki
ben de yarıyolda bırakmış gibi hissediyorum onu
ama çaresiz kaldım of bilmiyorum ama şiir çok fena :KK61:

lilyen · 10 Eylül 2014

İnşallah rahat huzurludur minik orda

Velvette · 10 Eylül 2014

moskovakizi .!.:
Okuyunca çok kötü oldum.
Çünkü ben de böyle şeyler yaşadım. Yıllar önce yavru bi tavşan almıştı ablam onunla tanıştığımız günü hiç unutmam..

Zamanla büyüdü..hiç ayrılmadık. Yemeklere ortak olmaya bayılırdı bazen tabağımdan yemek çalardı. Bir sabah uykumda göğsümün üzerinde bir ağırlık hissediyordum gözlermi açtığımda tavşanımın üstümde gezdiğini gördüm hemen yakalayıp öpmüştüm.

Yıllar geçti o bize çok alıştı ve büyümüştü artık. Her dk kucağımda oturuyordu eğer onu kucağıma almazsam gelir kendisi çıkıp otururdu.. hadi uyku vakti dediğimde benden önce yatağa atlar yorganın altına girerdi.. yastığıma başını uzatırdı daha rahat uyumak için. Aynı yastıkta yatınca bıyıkları ağzıma değerdi sinir olurdum.uyurken dişlerini gıcırdatırdı..

Çikolata,kek, cips vs yüzünden çok kavga etmişizdir. Çünkü hep elimden alıyordu. Onu yıkadıgımiz zaman bebek gibi havluyla kundaklar uyuturduk..

O kadar çok şey var ki anlatılacak. Onu geçen sene 19 kasımda kaybettik. Doğuştan gelen bir hastalığı varmıs defalarca hastaneye gitmesine rağmen anlaşılamamış bu hastalık. Zaten tavşanlar hastalıklarını son ana kadar belli etmezlermis. O belli ettikten bir gün sonra öldü..

O günü unutamıyorum. Çok yorgundu başını elime dayamıştı çünkü kafasını kaldıramıyordu bile. Ağzı açıktı.. gözyaşlarım üstüne yağıyor gibiydi o yine de son ana kadar benden ayrılmadı. Bir dakika tutmam için kucağıma verdiklerinde konuşuyordum. Eve gidicez ilaçları düzenli kullancaz bundan sonra vs derken başının geriye düştüğünü gözlerinin kapandığını gördüm. O an bağırıp herkesi başımıza topladım (hastanedeydik) hemen aldılar özel bi odaya götürdüler iğne vurdular vs sonra iki kişi konuşurken duydum.biri tavşan nasıl oldu dedi diğeri öldü diye cevap verdi. Gerisini hatırlamıyorum..

Ama ben onu hiç unutmadım. Sanıyorum ki siz de unutmazsınız.. ben hergün fotoğraflarına bakıp ağladım bu konuya girmeden önce onun videolarini izlemiştim.. ben hala rüyalarımda onu görüyorum çünkü çocuğum gibiydi. Tek dostumdu aynı zamanda.

Konunuzun altında kendi anılarımı anlatmak istemezdim ama yalnız değilsiniz bilin istedim. Sizi anlayan birileri var..

yazdıklarınız okurken ben ağladım
çünkü çok iyi anlıyorum
benimki en azından yaşıyor bir yerde uzakta da olsa benden
yani öyle umuyorum
ama o başı kaç kez geriye düştü o gece
kaç kez öyle kaskatı ölü gibi yattı kucağımda
kaç kez çığlık attı
ya hala çığlığını hatırlıyorum aklıma geldikçe müzik açıyorum
resmen travma oldu bende unutamıyorum o hallerini

öyle bahçede çiftlik hayvanı gibi de bakmayınca
insan gibi davranınca çok koyuyor
unutmak değil ama acısı da mı hafiflemedi

Siskooanne · 10 Eylül 2014

justholdmetight .!.:
miyavettaaa der valla :)

fotosunu görmek istiyorum bugün :)

eşimden ayrıldığım dönemde aldığımdan mı böyle travmatik etki yarattı acaba
hakkaten çok bağlanmıştım

Bak asafin ablasi:)

Teemo · 10 Eylül 2014

heexee .!.:
Cok guzeller

Teşekkür ederiiz :KK22:

Teemo · 10 Eylül 2014

benYaz .!.:
kalbiniz de, yavrularınız da çok güzeller.

Güzel gören gözleriniz.. :) Teşekkür ederiim :KK22:

lluvia87 · 10 Eylül 2014

Yaa yeriimm oğluşun çok tatlıymış ama sen doğru olanı yapmışsın be canım.Sonra üzüntüden depresyondan evde ya ona birşey olsaydı?Sen onun için ondan vazgeçmişsin ki ne büyük fedakarlık yaptığın.Başka bir hayvan bakmanı bende tavsiye ederim en azından kendini hazır hissettiğinde çünkü belli ki sevgi dolu bir insansın.O sevgiyi de bir varlığa vermelisin bence.

Koalina · 10 Eylül 2014

justholdmetight .!.:
ağladım sanırım
ben tutamadım meleğimi
onu koyacak toprağım yoktu ki
ben de yarıyolda bırakmış gibi hissediyorum onu
ama çaresiz kaldım of bilmiyorum ama şiir çok fena

Daha iyi bir yaşam sunmak adına ayrılığa katlanmak da bir fedakarlıktır just:)

lorin88 · 10 Eylül 2014

justholdmetight .!.:
Tam 1 ay oldu
Kaskatı kesilmiş, çığlık atarken bulduğum onu..
Patır kütür sesler geldi içeriden ve yerde buldum onu
Bir çığlık koparıp hemen kucağıma aldım
Ağlaya ağlaya kafasını okşadım
Sakinleşti hemen

Ama başından ayrılamadım
Sabaha karşı tekrar bir kriz geldi
Yine ağlaya ağlaya göğsümün üstüne bastırdım

Sabah ilk iş veterinere koşturdum, evet
Kafasını bir yerlere çarptığını söylediler
İğnesini vurulup eve döndük
Her şey iyi gibiydi
Yiyordu içiyordu, oynuyordu benimle

Akşam saati tekrar bir kriz
Geceyarısı kucağımda oğluşumla
Koşa koşa nöbetçi veteriner aradım
Dolaştım defalarca döndüm durdum
Yoktu kahrolasıca şehirde, bir tane nöbetçi veteriner yoktu!

Sahaya bırakınca pıtır pıtır koşturdu
Düzeliyor mu acaba diye ümitle bekledim
48 saat oldu uyuyamamıştım ama gözümü üstünden ayırmıyordum
Dışarı çıkartıyordum hoplayıp zıplayıp koşuyordu
Eve geliyorduk ve sanki bana küsüyordu
Hiç kıpırdamadan duruyordu
Yemiyordu, içmiyordu

Sabaha kadar kaç kriz geçti bilmiyorum öyle
Her seferinde kucağıma aldım
Lütfen diye diye ağladım

Sabah oldu zorla aldılar kucağımdan
Doğal bir ortama bırakmamızın daha iyi olacağını söylediler
Kendi gibi arkadaşlarının yanına

Ben gidemedim, son kez kafasını öptüm
Kulaklarını okşadım sadece

Her zaman yatırıp göbeğinden öperdim güzel oğluşumu
Kim demiş tavşanlar pis kokar diye?
Mis gibi kokardı benim oğlum.
Sabahları gelir yastığıma zıplardı
"Git bakayım." dedim mi kapının önünde durur orada yatardı
Oradan bana bakardı
Çok özledim
Gözlerimi aralayıp onun orda uyuduğunu görmeyi özledim
Elimle onu beslemeyi özledim

Evin içinde peşimden koşturmasını özledim
Kulaklarından gıdıklamayı
Göbüşünü öpmeyi özledim
Göğsümün üstüne yatırıp onu uyutmayı özledim
Buzdolabını açtığımda içine zıplamasını özledim şapşiğin
Her yediğime, pizzama bile ortak olmasını özledim
Bana küsüp trip atmasını özledim

Ona kızdığım her an için o kadar pişmanım ki

Bir aydır defalarca kendimi suçladım
Kullandığım damladan mı oldu
Kardeşime bırakıp 5 gün gittim yoksa ondan mı
Bana küstün mü annecim
Yoksa hatayı en başta onu evde yaşatmaya çalışarak mı yaptım..
Belki depresyona soktum güzelliği..
Elimden fazlası gelir miydi
Engel olabilir miydim diye düşüne düşüne kaç kez ağladım

Her gece uyumadan önce zaten ağlıyorum
Fotoğraflarını gördüğümde
Sol tarafımda bir boşluk hissediyorum
Koskoca bir boşluk
Tavşanla ilgili şeylerden kaçıyorum

Belki çoğunuza basit gelecek ama o benim evcil hayvanım değildi
Can yoldaşım, yarenim olmuştu
Üstüne titreyerek, bebek gibi baktım ona
Eşimden ayrıldığımda bu kadar dokunmadı bana
Ama onun masumluğunu hatırladıkça içime fenalıklar basıyor
Ben mi kıydım ona neden aldım onu getirdim eve diye kahroluyorum

İlk geldiği günü hatırlıyorum
Başından ayrılmadan onu izlemiştim saatlerce
O da o kadar korkmuştu ki gelip küçük poposunu duvara dayamış beni seyretmişti

1 aydır hiç haber almadım ondan
Umarım gittiğin yerde mutlusundur ve yaşıyorsundur
Umarım ölmemişsindir
Ama nolur affet anneni
Bilmeden bir zarar verdiysem affet beni güzel fıstığım, güzel oğlum affet
Annen bilemedi, aptallık etti
Ama seni hiç unutmadı ve çok özledi

bu da güzelliğin resmi... acısı nasıl diner bilmiyorum
ama bir daha evcil hayvan mı
yok tövbe..

B

justholdmetight .!.:
Tam 1 ay oldu
Kaskatı kesilmiş, çığlık atarken bulduğum onu..
Patır kütür sesler geldi içeriden ve yerde buldum onu
Bir çığlık koparıp hemen kucağıma aldım
Ağlaya ağlaya kafasını okşadım
Sakinleşti hemen

Ama başından ayrılamadım
Sabaha karşı tekrar bir kriz geldi
Yine ağlaya ağlaya göğsümün üstüne bastırdım

Sabah ilk iş veterinere koşturdum, evet
Kafasını bir yerlere çarptığını söylediler
İğnesini vurulup eve döndük
Her şey iyi gibiydi
Yiyordu içiyordu, oynuyordu benimle

Akşam saati tekrar bir kriz
Geceyarısı kucağımda oğluşumla
Koşa koşa nöbetçi veteriner aradım
Dolaştım defalarca döndüm durdum
Yoktu kahrolasıca şehirde, bir tane nöbetçi veteriner yoktu!

Sahaya bırakınca pıtır pıtır koşturdu
Düzeliyor mu acaba diye ümitle bekledim
48 saat oldu uyuyamamıştım ama gözümü üstünden ayırmıyordum
Dışarı çıkartıyordum hoplayıp zıplayıp koşuyordu
Eve geliyorduk ve sanki bana küsüyordu
Hiç kıpırdamadan duruyordu
Yemiyordu, içmiyordu

Sabaha kadar kaç kriz geçti bilmiyorum öyle
Her seferinde kucağıma aldım
Lütfen diye diye ağladım

Sabah oldu zorla aldılar kucağımdan
Doğal bir ortama bırakmamızın daha iyi olacağını söylediler
Kendi gibi arkadaşlarının yanına

Ben gidemedim, son kez kafasını öptüm
Kulaklarını okşadım sadece

Her zaman yatırıp göbeğinden öperdim güzel oğluşumu
Kim demiş tavşanlar pis kokar diye?
Mis gibi kokardı benim oğlum.
Sabahları gelir yastığıma zıplardı
"Git bakayım." dedim mi kapının önünde durur orada yatardı
Oradan bana bakardı
Çok özledim
Gözlerimi aralayıp onun orda uyuduğunu görmeyi özledim
Elimle onu beslemeyi özledim

Evin içinde peşimden koşturmasını özledim
Kulaklarından gıdıklamayı
Göbüşünü öpmeyi özledim
Göğsümün üstüne yatırıp onu uyutmayı özledim
Buzdolabını açtığımda içine zıplamasını özledim şapşiğin
Her yediğime, pizzama bile ortak olmasını özledim
Bana küsüp trip atmasını özledim

Ona kızdığım her an için o kadar pişmanım ki

Bir aydır defalarca kendimi suçladım
Kullandığım damladan mı oldu
Kardeşime bırakıp 5 gün gittim yoksa ondan mı
Bana küstün mü annecim
Yoksa hatayı en başta onu evde yaşatmaya çalışarak mı yaptım..
Belki depresyona soktum güzelliği..
Elimden fazlası gelir miydi
Engel olabilir miydim diye düşüne düşüne kaç kez ağladım

Her gece uyumadan önce zaten ağlıyorum
Fotoğraflarını gördüğümde
Sol tarafımda bir boşluk hissediyorum
Koskoca bir boşluk
Tavşanla ilgili şeylerden kaçıyorum

Belki çoğunuza basit gelecek ama o benim evcil hayvanım değildi
Can yoldaşım, yarenim olmuştu
Üstüne titreyerek, bebek gibi baktım ona
Eşimden ayrıldığımda bu kadar dokunmadı bana
Ama onun masumluğunu hatırladıkça içime fenalıklar basıyor
Ben mi kıydım ona neden aldım onu getirdim eve diye kahroluyorum

İlk geldiği günü hatırlıyorum
Başından ayrılmadan onu izlemiştim saatlerce
O da o kadar korkmuştu ki gelip küçük poposunu duvara dayamış beni seyretmişti

1 aydır hiç haber almadım ondan
Umarım gittiğin yerde mutlusundur ve yaşıyorsundur
Umarım ölmemişsindir
Ama nolur affet anneni
Bilmeden bir zarar verdiysem affet beni güzel fıstığım, güzel oğlum affet
Annen bilemedi, aptallık etti
Ama seni hiç unutmadı ve çok özledi

bu da güzelliğin resmi... acısı nasıl diner bilmiyorum
ama bir daha evcil hayvan mı
yok tövbe..

Sizin gibi vicdanli yurekli insanlarin varligi rahatlatiyor beni umarim iyidir :KK61:

Velvette · 10 Eylül 2014

Konuya cevap yazıcam da akşama kadar uzak durmayı düşünüyorum
Strese bağlı migrenim var
6 aydır olmuyordu ama sabaha karşı o kadar çok ağladım
Sıkıntı yaptım ki migrenim tuttu
Kafamı kırıyorlarmış gibi acıyor
Midemi delme riskine karşılık bastırdım zehir gibi ilacı
Bunu da neden anlatıyorum
O kadar üzülüyorum işte
O kadar takıyorum kafaya o yavrucuğu..
O kadar sevmiştim
:KK61:

didem17 · 10 Eylül 2014

Ay okurken agladim ya RAMBOM geldi aklima.. Benimde kopegim var canim o benim canim. Cocugum gibi. Bazi insanlar bunu tuaf karsiliyorlar ve anlamiyorlar, belki arkamdan deli bile demislerdir ama umrumda degil. Gece yatarken bir gun onun olecegini dusununce cok kotu oluyorum. Oyle duskunuzki birbirimize. Ben ne yersem oda ondan yer ,dola,cigkofte, lahmacun ne varsa lop lop goturur. Kendini bizden gibi goruyor ve biz ne yaparsak aynisini yapmaya calisiyor. Rambonun yeri okadar baskaki benim yanimda. Oglusum hem hollandaca hem turkce biliyor. Gorseniz birde yakisikli gozleri portlek portlek surmeli surmeli osssh ozledim oglumu. Seni cok iyi anliyorum canim bence git bir gor icin rahat etsin..

Janet Suhh · 10 Eylül 2014

justholdmetight .!.:
yazdıklarınız okurken ben ağladım
çünkü çok iyi anlıyorum
benimki en azından yaşıyor bir yerde uzakta da olsa benden
yani öyle umuyorum
ama o başı kaç kez geriye düştü o gece
kaç kez öyle kaskatı ölü gibi yattı kucağımda
kaç kez çığlık attı
ya hala çığlığını hatırlıyorum aklıma geldikçe müzik açıyorum
resmen travma oldu bende unutamıyorum o hallerini

öyle bahçede çiftlik hayvanı gibi de bakmayınca
insan gibi davranınca çok koyuyor
unutmak değil ama acısı da mı hafiflemedi

Ağlamayin.. en azından hayatta ve mutlu (yani mutludur diye düşünüyorum) tavşanımın da cennette olduğuna ve eğer cennete gidersem ona kavuşacağıma inanıyorum.. İnşallah hakkimizda hayırlısı olur..

minikkelebekk · 10 Eylül 2014

küçükken balığımız ve kuşumuz ölmüştü.. 2 sene kendime gelememiştim... zor..

Limonlu_Cheescake · 10 Eylül 2014

justholdmetight .!.:
Tam 1 ay oldu
Kaskatı kesilmiş, çığlık atarken bulduğum onu..
Patır kütür sesler geldi içeriden ve yerde buldum onu
Bir çığlık koparıp hemen kucağıma aldım
Ağlaya ağlaya kafasını okşadım
Sakinleşti hemen

Ama başından ayrılamadım
Sabaha karşı tekrar bir kriz geldi
Yine ağlaya ağlaya göğsümün üstüne bastırdım

Sabah ilk iş veterinere koşturdum, evet
Kafasını bir yerlere çarptığını söylediler
İğnesini vurulup eve döndük
Her şey iyi gibiydi
Yiyordu içiyordu, oynuyordu benimle

Akşam saati tekrar bir kriz
Geceyarısı kucağımda oğluşumla
Koşa koşa nöbetçi veteriner aradım
Dolaştım defalarca döndüm durdum
Yoktu kahrolasıca şehirde, bir tane nöbetçi veteriner yoktu!

Sahaya bırakınca pıtır pıtır koşturdu
Düzeliyor mu acaba diye ümitle bekledim
48 saat oldu uyuyamamıştım ama gözümü üstünden ayırmıyordum
Dışarı çıkartıyordum hoplayıp zıplayıp koşuyordu
Eve geliyorduk ve sanki bana küsüyordu
Hiç kıpırdamadan duruyordu
Yemiyordu, içmiyordu

Sabaha kadar kaç kriz geçti bilmiyorum öyle
Her seferinde kucağıma aldım
Lütfen diye diye ağladım

Sabah oldu zorla aldılar kucağımdan
Doğal bir ortama bırakmamızın daha iyi olacağını söylediler
Kendi gibi arkadaşlarının yanına

Ben gidemedim, son kez kafasını öptüm
Kulaklarını okşadım sadece

Her zaman yatırıp göbeğinden öperdim güzel oğluşumu
Kim demiş tavşanlar pis kokar diye?
Mis gibi kokardı benim oğlum.
Sabahları gelir yastığıma zıplardı
"Git bakayım." dedim mi kapının önünde durur orada yatardı
Oradan bana bakardı
Çok özledim
Gözlerimi aralayıp onun orda uyuduğunu görmeyi özledim
Elimle onu beslemeyi özledim

Evin içinde peşimden koşturmasını özledim
Kulaklarından gıdıklamayı
Göbüşünü öpmeyi özledim
Göğsümün üstüne yatırıp onu uyutmayı özledim
Buzdolabını açtığımda içine zıplamasını özledim şapşiğin
Her yediğime, pizzama bile ortak olmasını özledim
Bana küsüp trip atmasını özledim

Ona kızdığım her an için o kadar pişmanım ki

Bir aydır defalarca kendimi suçladım
Kullandığım damladan mı oldu
Kardeşime bırakıp 5 gün gittim yoksa ondan mı
Bana küstün mü annecim
Yoksa hatayı en başta onu evde yaşatmaya çalışarak mı yaptım..
Belki depresyona soktum güzelliği..
Elimden fazlası gelir miydi
Engel olabilir miydim diye düşüne düşüne kaç kez ağladım

Her gece uyumadan önce zaten ağlıyorum
Fotoğraflarını gördüğümde
Sol tarafımda bir boşluk hissediyorum
Koskoca bir boşluk
Tavşanla ilgili şeylerden kaçıyorum

Belki çoğunuza basit gelecek ama o benim evcil hayvanım değildi
Can yoldaşım, yarenim olmuştu
Üstüne titreyerek, bebek gibi baktım ona
Eşimden ayrıldığımda bu kadar dokunmadı bana
Ama onun masumluğunu hatırladıkça içime fenalıklar basıyor
Ben mi kıydım ona neden aldım onu getirdim eve diye kahroluyorum

İlk geldiği günü hatırlıyorum
Başından ayrılmadan onu izlemiştim saatlerce
O da o kadar korkmuştu ki gelip küçük poposunu duvara dayamış beni seyretmişti

1 aydır hiç haber almadım ondan
Umarım gittiğin yerde mutlusundur ve yaşıyorsundur
Umarım ölmemişsindir
Ama nolur affet anneni
Bilmeden bir zarar verdiysem affet beni güzel fıstığım, güzel oğlum affet
Annen bilemedi, aptallık etti
Ama seni hiç unutmadı ve çok özledi

bu da güzelliğin resmi... acısı nasıl diner bilmiyorum
ama bir daha evcil hayvan mı
yok tövbe..

daha önceki konunda da yazmıştım. tavşanın için kendini suçlu hissetme. çok az bir süre ona evde baktın diye biliyorum. o kadar süre evde kalmaktan etkilenmiş olacağını gerçekten sanmıyorum. ve inan şimdi de çoktan doğal ortamına alışmıştır. bence babanı ikna etmeye çalış gidin gör için rahatlar. ya da orada tanıdığınız biri varsa sana fotoğrafını videosunu falan çekip yollasın. iyi olduğunu görürsen rahatlarsın bence.

rozalinde · 11 Eylül 2014

justholdmetight .!.:
Tam 1 ay oldu
Kaskatı kesilmiş, çığlık atarken bulduğum onu..
Patır kütür sesler geldi içeriden ve yerde buldum onu
Bir çığlık koparıp hemen kucağıma aldım
Ağlaya ağlaya kafasını okşadım
Sakinleşti hemen

Ama başından ayrılamadım
Sabaha karşı tekrar bir kriz geldi
Yine ağlaya ağlaya göğsümün üstüne bastırdım

Sabah ilk iş veterinere koşturdum, evet
Kafasını bir yerlere çarptığını söylediler
İğnesini vurulup eve döndük
Her şey iyi gibiydi
Yiyordu içiyordu, oynuyordu benimle

Akşam saati tekrar bir kriz
Geceyarısı kucağımda oğluşumla
Koşa koşa nöbetçi veteriner aradım
Dolaştım defalarca döndüm durdum
Yoktu kahrolasıca şehirde, bir tane nöbetçi veteriner yoktu!

Sahaya bırakınca pıtır pıtır koşturdu
Düzeliyor mu acaba diye ümitle bekledim
48 saat oldu uyuyamamıştım ama gözümü üstünden ayırmıyordum
Dışarı çıkartıyordum hoplayıp zıplayıp koşuyordu
Eve geliyorduk ve sanki bana küsüyordu
Hiç kıpırdamadan duruyordu
Yemiyordu, içmiyordu

Sabaha kadar kaç kriz geçti bilmiyorum öyle
Her seferinde kucağıma aldım
Lütfen diye diye ağladım

Sabah oldu zorla aldılar kucağımdan
Doğal bir ortama bırakmamızın daha iyi olacağını söylediler
Kendi gibi arkadaşlarının yanına

Ben gidemedim, son kez kafasını öptüm
Kulaklarını okşadım sadece

Her zaman yatırıp göbeğinden öperdim güzel oğluşumu
Kim demiş tavşanlar pis kokar diye?
Mis gibi kokardı benim oğlum.
Sabahları gelir yastığıma zıplardı
"Git bakayım." dedim mi kapının önünde durur orada yatardı
Oradan bana bakardı
Çok özledim
Gözlerimi aralayıp onun orda uyuduğunu görmeyi özledim
Elimle onu beslemeyi özledim

Evin içinde peşimden koşturmasını özledim
Kulaklarından gıdıklamayı
Göbüşünü öpmeyi özledim
Göğsümün üstüne yatırıp onu uyutmayı özledim
Buzdolabını açtığımda içine zıplamasını özledim şapşiğin
Her yediğime, pizzama bile ortak olmasını özledim
Bana küsüp trip atmasını özledim

Ona kızdığım her an için o kadar pişmanım ki

Bir aydır defalarca kendimi suçladım
Kullandığım damladan mı oldu
Kardeşime bırakıp 5 gün gittim yoksa ondan mı
Bana küstün mü annecim
Yoksa hatayı en başta onu evde yaşatmaya çalışarak mı yaptım..
Belki depresyona soktum güzelliği..
Elimden fazlası gelir miydi
Engel olabilir miydim diye düşüne düşüne kaç kez ağladım

Her gece uyumadan önce zaten ağlıyorum
Fotoğraflarını gördüğümde
Sol tarafımda bir boşluk hissediyorum
Koskoca bir boşluk
Tavşanla ilgili şeylerden kaçıyorum

Belki çoğunuza basit gelecek ama o benim evcil hayvanım değildi
Can yoldaşım, yarenim olmuştu
Üstüne titreyerek, bebek gibi baktım ona
Eşimden ayrıldığımda bu kadar dokunmadı bana
Ama onun masumluğunu hatırladıkça içime fenalıklar basıyor
Ben mi kıydım ona neden aldım onu getirdim eve diye kahroluyorum

İlk geldiği günü hatırlıyorum
Başından ayrılmadan onu izlemiştim saatlerce
O da o kadar korkmuştu ki gelip küçük poposunu duvara dayamış beni seyretmişti

1 aydır hiç haber almadım ondan
Umarım gittiğin yerde mutlusundur ve yaşıyorsundur
Umarım ölmemişsindir
Ama nolur affet anneni
Bilmeden bir zarar verdiysem affet beni güzel fıstığım, güzel oğlum affet
Annen bilemedi, aptallık etti
Ama seni hiç unutmadı ve çok özledi

bu da güzelliğin resmi... acısı nasıl diner bilmiyorum
ama bir daha evcil hayvan mı
yok tövbe..

tutamadım gözyaşlarımı... ilk başta sabır diliyorum sana Allahım sabır versin

benimde muhabbet kuşum vardı kaçtığında bende durup durup ağlardım kafesinin olduğu yere bakmamaya çalışırdım ama genede kötü olurdum çok zor çok.. acınızı paylaştım inanın çok iyi anlıyorum sabredin iyi şeyler düşünelim inşallah iyi olmuştur alışmıştır dışarıya

Affet beni yavruşum..

Nirvana

Guru

💪🏋️‍♀️

💪🏋️‍♀️

💪🏋️‍♀️

💪🏋️‍♀️

Popüler Üye

💪🏋️‍♀️

Fake ül Zabıta

Pofudukmuş.

Pofudukmuş.

Guru

Nirvana

Aktif Üye

💪🏋️‍♀️

Nirvana

Guru

Popüler Üye

Ulan İstanbul!

We are all a little weird.

Benzer Konular