Ağır laflar.

gunesligunlergorecegiz

Üye
Kayıtlı Üye
16 Temmuz 2023
39
111
24
İyi akşamlar herkese. Bilen bilir kızlar benim eşime kan kanseri AML lösemi tanısı konmuştu. İlk kür kemoterapiyi aldık ve vücudunun kemoterapiye yanıt verdiğini söyledi doktor, kan değerleri çok düştüğü için şimdi iliği hastalıklı kan mı yoksa normal kan mı üretecek onu bekliyoruz. Bir aydır hastanede yatırıyoruz.

Bir yıllık evliyiz fakat eşimin mesleği gereği ev goturulemeyecek yerde olduğu için önce nikah yapmistik tayin için fakat olmadı. Nikahtan bir yıl kadar sonra düğüne bir hafta kala biz kanseri öğrendik. İzinlerde filan merkezdeki evimizde vakit geçiriyorduk ama tamamen evlilik hayatına geçemeden bu zorlu sürece girdik.

Ben öğrendiğim ilk günden beri eşime sıkı sıkı bağlandım. Bu illet hastalığı beraber atlatacağız beraber yeneceğiz dedim. Kemoterapisini alırken o zorluklarda yanındaydım ilik nakli olacağız inşallah o zaman da bizi çok zor bir süreç bekliyor ve yanında olacağım bebek gibi bakıyorum zerre gocunmuyorum. Tek derdim bir aydır hastaneden çıkamadık eşim de ben de ve eşim o kadar bunaldı sıkıldı ki o tek derdim. O da zaten ilk kür iyi yanıt verdiği için muhtemelen ilik naklinden önce bize izin verecekler bir hafta filan. Konuma geleyim kızlar.


Annemin arkadaşı öyle şeyler söylemiş ki İyi biri olarak bilirdim o kişiyi severdim de ama söylediklerini duyunca şok oldum. Düğün olmadığı için nişanlıyızya herkese göre dediği şu,

Bıraksın o çocuğu o çocuk hasta lösemi hastalığından daha tam kurtulan yok yaşarsa da ömrü kısacık olur sürekli o hastalık biyerden zortlar mesleği de elinden gider ihraç ederler nakilden sonra kanseri yense bile o kızın hayatı kararacak dönsün o yoldan düğün filan da sakın yapmayın.

Bu nasıl vicdan? Duyunca kalbime sert bir yumruk yedim sanki .Yarın bir gün aynı durumda olmayacağımız ne malum. Onun yerinde ben de olabilirdim. Ya bu süreçte eşimin ölümü dahi aklımdan geçti ama onu böyle bırakıp gitmek hiç aklima gelmemişti. Bu laflardan sonra kafamı zor toparladım ama içimde kalbimde öyle bir his var ki öfkeyle karışık kalbim acıyor buraya geldim çünkü sizlerle paylaşmıstim bu süreci o kadar güzel destek olundu ki. Allah kimseyi hastalıkla sevdiğiyle sınamasın

Güncelleme: Annem söylemedi kızlar ben başkasından öğrendim yorumlarda belirttim zaten
 
Son düzenleme:
Bu sizin sınavınız. Önemli olan geçecek misiniz kalacak mısınız? Babam kanserdi komşumuz babamın hastalığını öğrenince çok ağladı gencecik adam diye çocuktum o zaman adamın ağladığını hatırlıyorum dün gibi. Velhasıl üç ay sonra o amca kalp krizi geçirdi öldü babam maşallah hala başımızda 🩵 kime ne olacağını kimse bilemez yaratandan başka
 
Gözünüzü seveyim elalemi bir kenara bırakın şu zamanda. Kendinize, eşinize, tedaviye odaklanın. O insanın söylediklerini yetiştiren annenize de ne diyeyim bilemedim.
Öyle hassas bir ruh hali ki takmamak elinizde olmuyo inanin normalde bu kadar hassas değildim eşime zerre belli etmesem de bu süreç çok ama çok yorucu yasamayan maalesef anlayamaz
 
Aksi durumda olabilir hiç kimsenin garantisi yok eşiniz yeniledebilir,önemli olan ; siz sevgisinin arkasında durup onun her anında yanında olmuş vicdanı rahat biri mi olmak istersiniz,yarı yolda bırakmış vicdanında hep bir leke kalmış biri mi 🤷🏼‍♀️
 
Umarım anneniz ağzının payını vermiştir o ayrı... gelelim annenize...
Annenizin bu zor zamaninizda size bunu iletmesini doğru bulmadım açıkçası...kendi fikirlerini başkası söylüyormus gibi size aktarmış olma ihtimali varmı acaba
Bu arada size çok saygı duydum umarım emeklerinizin karşılığını alırsınız her iki cihanda da
 
Peki sizce annenizin bunu size söyleme sebebi nedir? Aynı fikirde olup sizi bir ihtimal yoklamış olabilir mi?

Geçmiş olsun tez zamanda atlatır inşallah 🙏
Şöyle oldu, telefonla konuşurken konusu açıldı ben de anne x teyze nasılmış diye sorunca annem sinirlendi sorma şunu engelledim görüşmüyorum onunla dedi. Sebebini sorunca söylemedi. Kaç yıllık arkadaşlar ben de merak ettim acaba neden tartışmışlar ki diye ve başka birinden öğrendim
 
İyi akşamlar herkese. Bilen bilir kızlar benim eşime kan kanseri AML lösemi tanısı konmuştu. İlk kür kemoterapiyi aldık ve vücudunun kemoterapiye yanıt verdiğini söyledi doktor, kan değerleri çok düştüğü için şimdi iliği hastalıklı kan mı yoksa normal kan mı üretecek onu bekliyoruz. Bir aydır hastanede yatırıyoruz.

Bir yıllık evliyiz fakat eşimin mesleği gereği ev goturulemeyecek yerde olduğu için önce nikah yapmistik tayin için fakat olmadı. Nikahtan bir yıl kadar sonra düğüne bir hafta kala biz kanseri öğrendik. İzinlerde filan merkezdeki evimizde vakit geçiriyorduk ama tamamen evlilik hayatına geçemeden bu zorlu sürece girdik.

Ben öğrendiğim ilk günden beri eşime sıkı sıkı bağlandım. Bu illet hastalığı beraber atlatacağız beraber yeneceğiz dedim. Kemoterapisini alırken o zorluklarda yanındaydım ilik nakli olacağız inşallah o zaman da bizi çok zor bir süreç bekliyor ve yanında olacağım bebek gibi bakıyorum zerre gocunmuyorum. Tek derdim bir aydır hastaneden çıkamadık eşim de ben de ve eşim o kadar bunaldı sıkıldı ki o tek derdim. O da zaten ilk kür iyi yanıt verdiği için muhtemelen ilik naklinden önce bize izin verecekler bir hafta filan. Konuma geleyim kızlar.


Annemin arkadaşı öyle şeyler söylemiş ki İyi biri olarak bilirdim o kişiyi severdim de ama söylediklerini duyunca şok oldum. Düğün olmadığı için nişanlıyızya herkese göre dediği şu,

Bıraksın o çocuğu o çocuk hasta lösemi hastalığından daha tam kurtulan yok yaşarsa da ömrü kısacık olur sürekli o hastalık biyerden zortlar mesleği de elinden gider ihraç ederler nakilden sonra kanseri yense bile o kızın hayatı kararacak dönsün o yoldan düğün filan da sakın yapmayın.

Bu nasıl vicdan? Duyunca kalbime sert bir yumruk yedim sanki .Yarın bir gün aynı durumda olmayacağımız ne malum. Onun yerinde ben de olabilirdim. Ya bu süreçte eşimin ölümü dahi aklımdan geçti ama onu böyle bırakıp gitmek hiç aklima gelmemişti. Bu laflardan sonra kafamı zor toparladım ama içimde kalbimde öyle bir his var ki öfkeyle karışık kalbim acıyor buraya geldim çünkü sizlerle paylaşmıstim bu süreci o kadar güzel destek olundu ki. Allah kimseyi hastalıkla sevdiğiyle sınamasın
Annenizin bu edepsizin laflarını size yetistirmesi o kadar yanlış ki. Ayrıca nikah var arada düğün olana kadar nişanlılar olayı saçmalık. Ama annenizin kabahati de o kadın kadar var. Hastanedeki kızına anlatır mı insan bunu ya.
 
Benim kızım 3.5 yaşında lösemiye yakalandı.Birisi kötü bir şey diyecek korkusuyla ben kızımın hastalığını anlatmadım. Bunu o kadar içime atmışım ki terapi de fark ettim. Ödüm patlıyor kızım bir ruhu çöpe denk gelecek kızımı incitecekler diye. Nefret ediyorum böyle insanlardan. Hastalık da sağlık da bizim için, eşiniz o kadının oğlu olsaydı böyle konuşamazdı.

Akşam akşam sinirlerim bozuldu.
 
Annemin arkadaşı öyle şeyler söylemiş ki İyi biri olarak bilirdim o kişiyi severdim de ama söylediklerini duyunca şok oldum. Düğün olmadığı için nişanlıyızya herkese göre dediği şu,
Düğünün tek işlevi eşi dostu doyurup eğlendirmektir, saçmalamasın cahil cahil. Nikahınız kıyıldıysa evlisiniz, nokta. Bu kadar zor dönemlerden geçerken bir de elalemin laflarını takmayın lütfen kafanıza. Vicdansız insafsız kalpsiz insanlar, bütün dertleri başkasının nikahı düğünü olmuş. Kendine baksın yetersiz karı.

Lütfen bütün enerjinizi kendinize ve eşinize harcayın.
Acil şifalar dilerim..
 
Düğünün eşi dostu doyurup eğlendirmekten başka bir işlevi yok, saçmalamasın cahil cahil. Nikahınız kıyıldıysa evlisiniz, nokta. Bu kadar zor dönemlerden geçerken bir de elalemin laflarını takmayın lütfen kafanıza. Vicdansız insafsız kalpsiz insanlar, bütün dertleri başkasının nikahı düğünü olmuş. Kendine baksın yetersiz karı.

Lütfen bütün enerjinizi kendinize ve eşinize harcayın.
Acil şifalar dilerim..
Kesinlikle katılıyorum bana diyorlar ki düğün olmadı nişanlısın yanında niye sen kalıyorsun niye bakıyorsun kimseyi umursamadım o benim eşim dedim ve sürecin başından beri yanındayım ve olacağım. Teşekkürler güzel dilekleriniz için
 
İyi akşamlar herkese. Bilen bilir kızlar benim eşime kan kanseri AML lösemi tanısı konmuştu. İlk kür kemoterapiyi aldık ve vücudunun kemoterapiye yanıt verdiğini söyledi doktor, kan değerleri çok düştüğü için şimdi iliği hastalıklı kan mı yoksa normal kan mı üretecek onu bekliyoruz. Bir aydır hastanede yatırıyoruz.

Bir yıllık evliyiz fakat eşimin mesleği gereği ev goturulemeyecek yerde olduğu için önce nikah yapmistik tayin için fakat olmadı. Nikahtan bir yıl kadar sonra düğüne bir hafta kala biz kanseri öğrendik. İzinlerde filan merkezdeki evimizde vakit geçiriyorduk ama tamamen evlilik hayatına geçemeden bu zorlu sürece girdik.

Ben öğrendiğim ilk günden beri eşime sıkı sıkı bağlandım. Bu illet hastalığı beraber atlatacağız beraber yeneceğiz dedim. Kemoterapisini alırken o zorluklarda yanındaydım ilik nakli olacağız inşallah o zaman da bizi çok zor bir süreç bekliyor ve yanında olacağım bebek gibi bakıyorum zerre gocunmuyorum. Tek derdim bir aydır hastaneden çıkamadık eşim de ben de ve eşim o kadar bunaldı sıkıldı ki o tek derdim. O da zaten ilk kür iyi yanıt verdiği için muhtemelen ilik naklinden önce bize izin verecekler bir hafta filan. Konuma geleyim kızlar.


Annemin arkadaşı öyle şeyler söylemiş ki İyi biri olarak bilirdim o kişiyi severdim de ama söylediklerini duyunca şok oldum. Düğün olmadığı için nişanlıyızya herkese göre dediği şu,

Bıraksın o çocuğu o çocuk hasta lösemi hastalığından daha tam kurtulan yok yaşarsa da ömrü kısacık olur sürekli o hastalık biyerden zortlar mesleği de elinden gider ihraç ederler nakilden sonra kanseri yense bile o kızın hayatı kararacak dönsün o yoldan düğün filan da sakın yapmayın.

Bu nasıl vicdan? Duyunca kalbime sert bir yumruk yedim sanki .Yarın bir gün aynı durumda olmayacağımız ne malum. Onun yerinde ben de olabilirdim. Ya bu süreçte eşimin ölümü dahi aklımdan geçti ama onu böyle bırakıp gitmek hiç aklima gelmemişti. Bu laflardan sonra kafamı zor toparladım ama içimde kalbimde öyle bir his var ki öfkeyle karışık kalbim acıyor buraya geldim çünkü sizlerle paylaşmıstim bu süreci o kadar güzel destek olundu ki. Allah kimseyi hastalıkla sevdiğiyle sınamasın
Bir hasta ölene kadar bir dk için de kaç sağlam ölüyor ne malum nişanlın iğleşir de o laf söylen ölür garantisi varmı annende seni düşünseydi sana gelipte o lafları söylemezdi
 
Benim kızım 3.5 yaşında lösemiye yakalandı.Birisi kötü bir şey diyecek korkusuyla ben kızımın hastalığını anlatmadım. Bunu o kadar içime atmışım ki terapi de fark ettim. Ödüm patlıyor kızım bir ruhu çöpe denk gelecek kızımı incitecekler diye. Nefret ediyorum böyle insanlardan. Hastalık da sağlık da bizim için, eşiniz o kadının oğlu olsaydı böyle konuşamazdı.

Akşam akşam sinirlerim bozuldu.
Çok iyi anlıyorum. Kimseye söylemedik akraba vs. Annem yakın gördüğü için bir iki arkadaşına söylemiş dertleşmek için oysa kimseye hickimseye söylenmemeli
 
X