Ağır laflar.

gunesligunlergorecegiz .!.:

İyi akşamlar herkese. Bilen bilir kızlar benim eşime kan kanseri AML lösemi tanısı konmuştu. İlk kür kemoterapiyi aldık ve vücudunun kemoterapiye yanıt verdiğini söyledi doktor, kan değerleri çok düştüğü için şimdi iliği hastalıklı kan mı yoksa normal kan mı üretecek onu bekliyoruz. Bir aydır hastanede yatırıyoruz.

Bir yıllık evliyiz fakat eşimin mesleği gereği ev goturulemeyecek yerde olduğu için önce nikah yapmistik tayin için fakat olmadı. Nikahtan bir yıl kadar sonra düğüne bir hafta kala biz kanseri öğrendik. İzinlerde filan merkezdeki evimizde vakit geçiriyorduk ama tamamen evlilik hayatına geçemeden bu zorlu sürece girdik.

Ben öğrendiğim ilk günden beri eşime sıkı sıkı bağlandım. Bu illet hastalığı beraber atlatacağız beraber yeneceğiz dedim. Kemoterapisini alırken o zorluklarda yanındaydım ilik nakli olacağız inşallah o zaman da bizi çok zor bir süreç bekliyor ve yanında olacağım bebek gibi bakıyorum zerre gocunmuyorum. Tek derdim bir aydır hastaneden çıkamadık eşim de ben de ve eşim o kadar bunaldı sıkıldı ki o tek derdim. O da zaten ilk kür iyi yanıt verdiği için muhtemelen ilik naklinden önce bize izin verecekler bir hafta filan. Konuma geleyim kızlar.


Annemin arkadaşı öyle şeyler söylemiş ki İyi biri olarak bilirdim o kişiyi severdim de ama söylediklerini duyunca şok oldum. Düğün olmadığı için nişanlıyızya herkese göre dediği şu,

Bıraksın o çocuğu o çocuk hasta lösemi hastalığından daha tam kurtulan yok yaşarsa da ömrü kısacık olur sürekli o hastalık biyerden zortlar mesleği de elinden gider ihraç ederler nakilden sonra kanseri yense bile o kızın hayatı kararacak dönsün o yoldan düğün filan da sakın yapmayın.

Bu nasıl vicdan? Duyunca kalbime sert bir yumruk yedim sanki .Yarın bir gün aynı durumda olmayacağımız ne malum. Onun yerinde ben de olabilirdim. Ya bu süreçte eşimin ölümü dahi aklımdan geçti ama onu böyle bırakıp gitmek hiç aklima gelmemişti. Bu laflardan sonra kafamı zor toparladım ama içimde kalbimde öyle bir his var ki öfkeyle karışık kalbim acıyor buraya geldim çünkü sizlerle paylaşmıstim bu süreci o kadar güzel destek olundu ki. Allah kimseyi hastalıkla sevdiğiyle sınamasın

Güncelleme: Annem söylemedi kızlar ben başkasından öğrendim yorumlarda belirttim zaten

Genişletmek için tıkla...

gunesligunlergorecegiz .!.:

İyi akşamlar herkese. Bilen bilir kızlar benim eşime kan kanseri AML lösemi tanısı konmuştu. İlk kür kemoterapiyi aldık ve vücudunun kemoterapiye yanıt verdiğini söyledi doktor, kan değerleri çok düştüğü için şimdi iliği hastalıklı kan mı yoksa normal kan mı üretecek onu bekliyoruz. Bir aydır hastanede yatırıyoruz.

Bir yıllık evliyiz fakat eşimin mesleği gereği ev goturulemeyecek yerde olduğu için önce nikah yapmistik tayin için fakat olmadı. Nikahtan bir yıl kadar sonra düğüne bir hafta kala biz kanseri öğrendik. İzinlerde filan merkezdeki evimizde vakit geçiriyorduk ama tamamen evlilik hayatına geçemeden bu zorlu sürece girdik.

Ben öğrendiğim ilk günden beri eşime sıkı sıkı bağlandım. Bu illet hastalığı beraber atlatacağız beraber yeneceğiz dedim. Kemoterapisini alırken o zorluklarda yanındaydım ilik nakli olacağız inşallah o zaman da bizi çok zor bir süreç bekliyor ve yanında olacağım bebek gibi bakıyorum zerre gocunmuyorum. Tek derdim bir aydır hastaneden çıkamadık eşim de ben de ve eşim o kadar bunaldı sıkıldı ki o tek derdim. O da zaten ilk kür iyi yanıt verdiği için muhtemelen ilik naklinden önce bize izin verecekler bir hafta filan. Konuma geleyim kızlar.


Annemin arkadaşı öyle şeyler söylemiş ki İyi biri olarak bilirdim o kişiyi severdim de ama söylediklerini duyunca şok oldum. Düğün olmadığı için nişanlıyızya herkese göre dediği şu,

Bıraksın o çocuğu o çocuk hasta lösemi hastalığından daha tam kurtulan yok yaşarsa da ömrü kısacık olur sürekli o hastalık biyerden zortlar mesleği de elinden gider ihraç ederler nakilden sonra kanseri yense bile o kızın hayatı kararacak dönsün o yoldan düğün filan da sakın yapmayın.

Bu nasıl vicdan? Duyunca kalbime sert bir yumruk yedim sanki .Yarın bir gün aynı durumda olmayacağımız ne malum. Onun yerinde ben de olabilirdim. Ya bu süreçte eşimin ölümü dahi aklımdan geçti ama onu böyle bırakıp gitmek hiç aklima gelmemişti. Bu laflardan sonra kafamı zor toparladım ama içimde kalbimde öyle bir his var ki öfkeyle karışık kalbim acıyor buraya geldim çünkü sizlerle paylaşmıstim bu süreci o kadar güzel destek olundu ki. Allah kimseyi hastalıkla sevdiğiyle sınamasın

Güncelleme: Annem söylemedi kızlar ben başkasından öğrendim yorumlarda belirttim zaten

Genişletmek için tıkla...

gunesligunlergorecegiz .!.:

İyi akşamlar herkese. Bilen bilir kızlar benim eşime kan kanseri AML lösemi tanısı konmuştu. İlk kür kemoterapiyi aldık ve vücudunun kemoterapiye yanıt verdiğini söyledi doktor, kan değerleri çok düştüğü için şimdi iliği hastalıklı kan mı yoksa normal kan mı üretecek onu bekliyoruz. Bir aydır hastanede yatırıyoruz.

Bir yıllık evliyiz fakat eşimin mesleği gereği ev goturulemeyecek yerde olduğu için önce nikah yapmistik tayin için fakat olmadı. Nikahtan bir yıl kadar sonra düğüne bir hafta kala biz kanseri öğrendik. İzinlerde filan merkezdeki evimizde vakit geçiriyorduk ama tamamen evlilik hayatına geçemeden bu zorlu sürece girdik.

Ben öğrendiğim ilk günden beri eşime sıkı sıkı bağlandım. Bu illet hastalığı beraber atlatacağız beraber yeneceğiz dedim. Kemoterapisini alırken o zorluklarda yanındaydım ilik nakli olacağız inşallah o zaman da bizi çok zor bir süreç bekliyor ve yanında olacağım bebek gibi bakıyorum zerre gocunmuyorum. Tek derdim bir aydır hastaneden çıkamadık eşim de ben de ve eşim o kadar bunaldı sıkıldı ki o tek derdim. O da zaten ilk kür iyi yanıt verdiği için muhtemelen ilik naklinden önce bize izin verecekler bir hafta filan. Konuma geleyim kızlar.


Annemin arkadaşı öyle şeyler söylemiş ki İyi biri olarak bilirdim o kişiyi severdim de ama söylediklerini duyunca şok oldum. Düğün olmadığı için nişanlıyızya herkese göre dediği şu,

Bıraksın o çocuğu o çocuk hasta lösemi hastalığından daha tam kurtulan yok yaşarsa da ömrü kısacık olur sürekli o hastalık biyerden zortlar mesleği de elinden gider ihraç ederler nakilden sonra kanseri yense bile o kızın hayatı kararacak dönsün o yoldan düğün filan da sakın yapmayın.

Bu nasıl vicdan? Duyunca kalbime sert bir yumruk yedim sanki .Yarın bir gün aynı durumda olmayacağımız ne malum. Onun yerinde ben de olabilirdim. Ya bu süreçte eşimin ölümü dahi aklımdan geçti ama onu böyle bırakıp gitmek hiç aklima gelmemişti. Bu laflardan sonra kafamı zor toparladım ama içimde kalbimde öyle bir his var ki öfkeyle karışık kalbim acıyor buraya geldim çünkü sizlerle paylaşmıstim bu süreci o kadar güzel destek olundu ki. Allah kimseyi hastalıkla sevdiğiyle sınamasın

Güncelleme: Annem söylemedi kızlar ben başkasından öğrendim yorumlarda belirttim zaten

Genişletmek için tıkla...

gunesligunlergorecegiz .!.:

İyi akşamlar herkese. Bilen bilir kızlar benim eşime kan kanseri AML lösemi tanısı konmuştu. İlk kür kemoterapiyi aldık ve vücudunun kemoterapiye yanıt verdiğini söyledi doktor, kan değerleri çok düştüğü için şimdi iliği hastalıklı kan mı yoksa normal kan mı üretecek onu bekliyoruz. Bir aydır hastanede yatırıyoruz.

Bir yıllık evliyiz fakat eşimin mesleği gereği ev goturulemeyecek yerde olduğu için önce nikah yapmistik tayin için fakat olmadı. Nikahtan bir yıl kadar sonra düğüne bir hafta kala biz kanseri öğrendik. İzinlerde filan merkezdeki evimizde vakit geçiriyorduk ama tamamen evlilik hayatına geçemeden bu zorlu sürece girdik.

Ben öğrendiğim ilk günden beri eşime sıkı sıkı bağlandım. Bu illet hastalığı beraber atlatacağız beraber yeneceğiz dedim. Kemoterapisini alırken o zorluklarda yanındaydım ilik nakli olacağız inşallah o zaman da bizi çok zor bir süreç bekliyor ve yanında olacağım bebek gibi bakıyorum zerre gocunmuyorum. Tek derdim bir aydır hastaneden çıkamadık eşim de ben de ve eşim o kadar bunaldı sıkıldı ki o tek derdim. O da zaten ilk kür iyi yanıt verdiği için muhtemelen ilik naklinden önce bize izin verecekler bir hafta filan. Konuma geleyim kızlar.


Annemin arkadaşı öyle şeyler söylemiş ki İyi biri olarak bilirdim o kişiyi severdim de ama söylediklerini duyunca şok oldum. Düğün olmadığı için nişanlıyızya herkese göre dediği şu,

Bıraksın o çocuğu o çocuk hasta lösemi hastalığından daha tam kurtulan yok yaşarsa da ömrü kısacık olur sürekli o hastalık biyerden zortlar mesleği de elinden gider ihraç ederler nakilden sonra kanseri yense bile o kızın hayatı kararacak dönsün o yoldan düğün filan da sakın yapmayın.

Bu nasıl vicdan? Duyunca kalbime sert bir yumruk yedim sanki .Yarın bir gün aynı durumda olmayacağımız ne malum. Onun yerinde ben de olabilirdim. Ya bu süreçte eşimin ölümü dahi aklımdan geçti ama onu böyle bırakıp gitmek hiç aklima gelmemişti. Bu laflardan sonra kafamı zor toparladım ama içimde kalbimde öyle bir his var ki öfkeyle karışık kalbim acıyor buraya geldim çünkü sizlerle paylaşmıstim bu süreci o kadar güzel destek olundu ki. Allah kimseyi hastalıkla sevdiğiyle sınamasın

Güncelleme: Annem söylemedi kızlar ben başkasından öğrendim yorumlarda belirttim zaten

Genişletmek için tıkla...

Tayinnnnn .!.:

Anlamadığım siz aynı evde yaşamıyorsunuz degilmi karı Koca olmadınız sanırım.yaninda olup destek olmanız güzel gerçekten.Allah şifa versin ama nişanlın yaşama şansı çok zor üzgünüm buda bir imtihan.

Genişletmek için tıkla...

gunesligunlergorecegiz .!.:

İyi akşamlar herkese. Bilen bilir kızlar benim eşime kan kanseri AML lösemi tanısı konmuştu. İlk kür kemoterapiyi aldık ve vücudunun kemoterapiye yanıt verdiğini söyledi doktor, kan değerleri çok düştüğü için şimdi iliği hastalıklı kan mı yoksa normal kan mı üretecek onu bekliyoruz. Bir aydır hastanede yatırıyoruz.

Bir yıllık evliyiz fakat eşimin mesleği gereği ev goturulemeyecek yerde olduğu için önce nikah yapmistik tayin için fakat olmadı. Nikahtan bir yıl kadar sonra düğüne bir hafta kala biz kanseri öğrendik. İzinlerde filan merkezdeki evimizde vakit geçiriyorduk ama tamamen evlilik hayatına geçemeden bu zorlu sürece girdik.

Ben öğrendiğim ilk günden beri eşime sıkı sıkı bağlandım. Bu illet hastalığı beraber atlatacağız beraber yeneceğiz dedim. Kemoterapisini alırken o zorluklarda yanındaydım ilik nakli olacağız inşallah o zaman da bizi çok zor bir süreç bekliyor ve yanında olacağım bebek gibi bakıyorum zerre gocunmuyorum. Tek derdim bir aydır hastaneden çıkamadık eşim de ben de ve eşim o kadar bunaldı sıkıldı ki o tek derdim. O da zaten ilk kür iyi yanıt verdiği için muhtemelen ilik naklinden önce bize izin verecekler bir hafta filan. Konuma geleyim kızlar.


Annemin arkadaşı öyle şeyler söylemiş ki İyi biri olarak bilirdim o kişiyi severdim de ama söylediklerini duyunca şok oldum. Düğün olmadığı için nişanlıyızya herkese göre dediği şu,

Bıraksın o çocuğu o çocuk hasta lösemi hastalığından daha tam kurtulan yok yaşarsa da ömrü kısacık olur sürekli o hastalık biyerden zortlar mesleği de elinden gider ihraç ederler nakilden sonra kanseri yense bile o kızın hayatı kararacak dönsün o yoldan düğün filan da sakın yapmayın.

Bu nasıl vicdan? Duyunca kalbime sert bir yumruk yedim sanki .Yarın bir gün aynı durumda olmayacağımız ne malum. Onun yerinde ben de olabilirdim. Ya bu süreçte eşimin ölümü dahi aklımdan geçti ama onu böyle bırakıp gitmek hiç aklima gelmemişti. Bu laflardan sonra kafamı zor toparladım ama içimde kalbimde öyle bir his var ki öfkeyle karışık kalbim acıyor buraya geldim çünkü sizlerle paylaşmıstim bu süreci o kadar güzel destek olundu ki. Allah kimseyi hastalıkla sevdiğiyle sınamasın

Güncelleme: Annem söylemedi kızlar ben başkasından öğrendim yorumlarda belirttim zaten

Genişletmek için tıkla...