Evet reel hayatta bu şekilde yaşayan var,
biz bu şekilde yaşıyoruz mesela.
Hemen her konuyu konuşarak çözüyoruz.
Ne mükemmel bir eşim, ne de mükemmel anneyim.
Oğluma ve eşime sitem ettiğim de oluyor,
'içimde bir volkan var, patlamak üzere,üstüme gelmeyin' diye uyardığım da.
Eşim bazen oğlana duyurmadan,muzurluk yapar,'volkan ne çeşit?Söndürebilirim' diye.
Çok kızdıysam arada trip de yaparım.
Ama bağrış,çağrış yaşamıyoruz,kavga, gürültü yok evimizde.
Neden mi? İkisi de çatışmalı evliliklerde büyümüş ve bundan duygusal olarak zarar görmüş çocuklarız biz eşimle.
Bu durumun farkına varıp,aynısını yaşamak ve oğlumuza yaşatmak istemedik.
Bir de ikimiz de 'üç günlük dünya,altı toprak, birbirimizi toprağa verene kadar güzel yaşayalım' diye bakıyoruz olaya'
Evlilikte huzuru ve dinginliği yakalamak,
hayata genel bakış açınızla ve kişilik yapınızla da çok ilgili bence.
Yani Fransız mürebbiylerle,steril ailelerde büyümedik. @witch hunt
Birimiz sinirliyse, diğeri susuyor gerginlik anında.
Hatalı olan özür dilemeyi,kırılan da uzatmadan özrü kabul etmeyi biliyor.
Bir de yaş aldıkça insan daha anlayışlı ve hoşgörülü oluyor.
Eeee biz de yaş aldık artık.
25 yıllık evliliğimde eşimden en ufak bir şiddet görmedim,ne sözel olarak,ne de fiziksel anlamda.
Hiç kötü söz duymadım ki 3-4 büyük kavgamız da oldu özellikle yeni evliyken.
Üstelik benim eşim çabuk parlayan, sonra da hemen sönen bir adamdır.
O parlayınca ateşe körükle gitmiyorum,odadan çıkıp onu yalnız bırakıyorum çıkarken de
'derin nefes almayı unutma' diyorum.
Ben de inadımı ve küsme huyumu törpüledim, keçi modundan, insani trip boyutuna geçtim.
Demem o ki 'geçinmeye gönlünüz var mı azizim?'
Hepinize evinizde huzur ve enişte beylerle mutluluklar dilerim.