Merhaba arkaşlar konum baya uzun ama nolur okuyun cevaplayon ihtiyacım var size.benim konum sevgilimle ilgili önce biraz genel bilgi vereyim sonra asıl olayı anlatacağım.Biz sevgilimle aynı okuldayız ve 3 aylık bir ilişkimiz var ama 1.5 yıldır çok yakın iki arkadaşız.Arkadaş grubumuz ortak yani onun arkadaşı benim arkadaşım diye bir şey yok.Şimdi asıl konuya geleyim.
İlişkimizin ilk ayı gayet güzeldi.Sonra bir gün ne olduğunu anlamadığım bi sebepten benle konuşmamaya başladı.Defalarca sordum neyin var diye her defasında iyiyim yok bir şey cevabını aldım ki sınıfta da yan yana oturuyoruz anlayabiliyorum bir şeyi olduğunu.Sonunda ben mi bir şey yaptım dedim bana bir bağırmaya başladı susturana aşk olsun.Bi arkadaşımızdan kıskanmış beni.Sonra ben özür diledim o özür diledi barıştık ama bu defalarca daha oldu konuşmuyo konuşmuyo sonunda patlıyo.En sonunda aldım karşıma dedim ki bak ben hem özgürlüğüme çok düşkünüm hem insanlara çok yakın davranırım senle arkadaşken sana da böyle davranıyordum sen beni kısıtlayarak bağırarak beni değiştirmeye çalışıyorsun bana annem babamdan başkası bağıramaz karışamaz,o da tamam haklısın bir daha olmayacak kendime hakim olmaya çalışıcam dedi.Ama bugün saçma sapan bi nedenden yine patladı bana.O saatten beri de kavga ediyoruz.Ben birinin bana bağırmasını kaldıramıyorum kimse de bu hakkı göremiyorum.Kavga sırasında en son ona bak ben aramızda tatsızlık olmasın diye makul olan isteklerini yerine getiriyorum çok açık bir şey oluyor giyme diyorsun giymiyorum,erkeklerin çok olduğu ortamlarda takılmıyorum ama senin şu yaptığına bak ben kendimden bu kadar taviz verirken aynısını senden göremiyorum bundan böyle ben de kişiliğimden taviz vermem dedim.Bana bi tutturmuş bu benim kişiliğim değiştiremem sen orda susmayı bilseydin sana bağırmazdım diye benim iyice tepem attı zaten .Sen bana bağıramazsın dedikçe sinirleniyo bi tuhaf cidden.Sizce ben mi çok büyütüyorum haklı mıyım haksız mıyım bi fikir verin düzgün düşünemiyorum çünkü
(bu arada üniversite öğrencisiyim belirteyim.
İlişkimizin ilk ayı gayet güzeldi.Sonra bir gün ne olduğunu anlamadığım bi sebepten benle konuşmamaya başladı.Defalarca sordum neyin var diye her defasında iyiyim yok bir şey cevabını aldım ki sınıfta da yan yana oturuyoruz anlayabiliyorum bir şeyi olduğunu.Sonunda ben mi bir şey yaptım dedim bana bir bağırmaya başladı susturana aşk olsun.Bi arkadaşımızdan kıskanmış beni.Sonra ben özür diledim o özür diledi barıştık ama bu defalarca daha oldu konuşmuyo konuşmuyo sonunda patlıyo.En sonunda aldım karşıma dedim ki bak ben hem özgürlüğüme çok düşkünüm hem insanlara çok yakın davranırım senle arkadaşken sana da böyle davranıyordum sen beni kısıtlayarak bağırarak beni değiştirmeye çalışıyorsun bana annem babamdan başkası bağıramaz karışamaz,o da tamam haklısın bir daha olmayacak kendime hakim olmaya çalışıcam dedi.Ama bugün saçma sapan bi nedenden yine patladı bana.O saatten beri de kavga ediyoruz.Ben birinin bana bağırmasını kaldıramıyorum kimse de bu hakkı göremiyorum.Kavga sırasında en son ona bak ben aramızda tatsızlık olmasın diye makul olan isteklerini yerine getiriyorum çok açık bir şey oluyor giyme diyorsun giymiyorum,erkeklerin çok olduğu ortamlarda takılmıyorum ama senin şu yaptığına bak ben kendimden bu kadar taviz verirken aynısını senden göremiyorum bundan böyle ben de kişiliğimden taviz vermem dedim.Bana bi tutturmuş bu benim kişiliğim değiştiremem sen orda susmayı bilseydin sana bağırmazdım diye benim iyice tepem attı zaten .Sen bana bağıramazsın dedikçe sinirleniyo bi tuhaf cidden.Sizce ben mi çok büyütüyorum haklı mıyım haksız mıyım bi fikir verin düzgün düşünemiyorum çünkü
(bu arada üniversite öğrencisiyim belirteyim.
Canım boşver şunu kendi ovasına bırak az otlansın oksijen alsın.Sen de canın nasıl istiyorsa onu giy,öyle davran.O babasının oğluysa sen de babanın kızısın.Bu kadar yeni ilişkide ne taviz veriyorsun?
