- 11 Kasım 2015
- 465
- 264
- 33
- 37
- Konu Sahibi yaralikelebekk
- #1
Rabbim nasip eder ben de anne olacağım. Ama ben daha karnımdayken ona nasıl bağlıyım onun herşeyini nasıl düşünüyorum. Gel gelelim benim anneme !!!! Ben evin en büyüğü en sevilmeyeni dışlananı hor görüleni 
annem takıntılı biriydi. Babamla kavga etse gelir beni döver. Kardeşlerim hasta olsa benden bilir beni döver. Kısacası gökten taş yağsa benden bilip beni döverdi.
Genç kızlığımda backlarım oklavayla vurduğu için hep mor olurdu. Saçlarım hep az olurdu çünkü yolardı avuç avuç. Kışın ev sobacı olduğu için evin en soğuk odasında titreye titreye ben uyurdum. Amaaan daha neler neler. Yazarken bile aklıma geldikçe psikolojim altüst oluyo.
babamı soracak olursanız o hep beni korudu. Ah babam canım babam. Ama o hep babam yokken yapardı yapacağını.
evlendim... çok şükür eşim iyi insan. Yüzüm güldü onunla şimdi kuzucumu
bekliyorum. Ama bunlar bu yaşadıklarım benim hiç içimden çıkmıyo.
nasıl dayanmışım diyorum. Ama Rabbim sabrını vermiş demekki. Şimdi bana karşı daha iyi ama ben unutmadım anne ettiğin zulümleri ben UNUTMADIM







