selam kızlar..
sorun eşim..
onu anlamak mümkün değil.
bir gün çok iyi davranıyor bir gün çok kötü.
bazen sanki düşmanım gibi davranıyor.
her şeye bahane buluyor.
eve geldiğinde güler yüzle karşılıyorum her zaman...
gelmesini dört gözle bekliyorum akşama kadar.
yorgun olduğu zamanlar oluyo tamam ama insan hiç mi konuşmaz?
geldiğinde konuştuğu kelime sayısı sınırlı.
hoşbulduk eline sağlık iyi geceler...
dünkü bi olayı anlatmak istiyorum.
görümcemin çocuğu hasta olduğu için bize geldiler.
neyse o geldiğinde yemek falan hemen hazırladım.
çünkü oyalandığın zaman bile bağırıyo çabuk diye..
on tane elim yokki..
neyse görümcemin çocuğu ile oynuyorum diye kızıyo...
ters ters bakıyo.
çocuk erkek bu arada..kıskanıyo mu anlamıyorum.
ben ortamda konuştuğum zaman bile sorun oluyo.
konuşmayacakmışım.
yaptığım her şey dert oluyo sanki adama.
enişte beyle farklı odadaydılar.
5 dk gidiyim dedim yanlarına.
niye geldin gitsene içeri.
tavır bu. n e biliyim dediği her şeyi yapmaya gayret ediyorum.
ama çoğu zaman böyle her şeye kızıyo.
ne yapsam yaranamıyorum..
bişey konuşmaya kalksam boş konuşma oluyor!
sıkıldım bunaldım artık...
küfürleri zaten hiç bitmiyor..
sen böyle devam et diyorum..
ardından küfürler.....
inanın hala suçu kendimde arıyorum nerde hata yapıyorum ben...
tek başımıza olduğumuz zaman güzel davranıyo ama en ufak şeye kızdığında aradaki tüm bağlar kopuyo..
çok seviyorum onu her şeyden çok deliler gibi...
biliyorum o da beni seviyo ama bu en ufak şeyi sorun etmesi beni çok üzüyo...
nasıl davranmalıyım ?
yardımcı olanlara şimdiden teşekkürler ....
sorun eşim..
onu anlamak mümkün değil.
bir gün çok iyi davranıyor bir gün çok kötü.
bazen sanki düşmanım gibi davranıyor.
her şeye bahane buluyor.
eve geldiğinde güler yüzle karşılıyorum her zaman...
gelmesini dört gözle bekliyorum akşama kadar.
yorgun olduğu zamanlar oluyo tamam ama insan hiç mi konuşmaz?
geldiğinde konuştuğu kelime sayısı sınırlı.
hoşbulduk eline sağlık iyi geceler...
dünkü bi olayı anlatmak istiyorum.
görümcemin çocuğu hasta olduğu için bize geldiler.
neyse o geldiğinde yemek falan hemen hazırladım.
çünkü oyalandığın zaman bile bağırıyo çabuk diye..
on tane elim yokki..
neyse görümcemin çocuğu ile oynuyorum diye kızıyo...
ters ters bakıyo.
çocuk erkek bu arada..kıskanıyo mu anlamıyorum.
ben ortamda konuştuğum zaman bile sorun oluyo.
konuşmayacakmışım.
yaptığım her şey dert oluyo sanki adama.
enişte beyle farklı odadaydılar.
5 dk gidiyim dedim yanlarına.
niye geldin gitsene içeri.
tavır bu. n e biliyim dediği her şeyi yapmaya gayret ediyorum.
ama çoğu zaman böyle her şeye kızıyo.
ne yapsam yaranamıyorum..
bişey konuşmaya kalksam boş konuşma oluyor!
sıkıldım bunaldım artık...
küfürleri zaten hiç bitmiyor..
sen böyle devam et diyorum..
ardından küfürler.....
inanın hala suçu kendimde arıyorum nerde hata yapıyorum ben...
tek başımıza olduğumuz zaman güzel davranıyo ama en ufak şeye kızdığında aradaki tüm bağlar kopuyo..
çok seviyorum onu her şeyden çok deliler gibi...
biliyorum o da beni seviyo ama bu en ufak şeyi sorun etmesi beni çok üzüyo...

nasıl davranmalıyım ?
yardımcı olanlara şimdiden teşekkürler ....