Yine buradayım, ait olduğumu sandığım yerde..
Sigaram,kahvem ve yine okumuş olduğum o şiirlerle .
İçinde arsız sancılandığım yatağım,
Burnumu koluna sildiğim pijamam,
Başıma bastırdığım yastığım,
Duvarda kağıt parçaları asılı seni anlattığım..
Silip atabilirdim aslında,
Bu kadar anıyı biriktirmiş olmasaydım
Başucu kitaplarımdaki terkedilen kadınlar
Çok severken, anlık arzulara harcanan kadınlar onlar
.
Onları terkeden adamlar ve onların sözde hüzünlü hayatları
Bir ton absürd yaşanmışlık var
Ve ben kendimi içinde arardım bir zamanlar,
Delicesine tutkunu olduğum aidiyet hissiyle..
Bulabilir miydim kitaplarda bilmiyorum,
Eğer kendimi hiç aramıyor olsaydım
Hiçbir yere ait hissedemezdim,
Üstelik her şeye ait hissetmek isterken,
Ve ben bilirdim her şeyi kaybettiğim yerdeydim hep.
Aklım özgürken bedenim tutsak da olsa,
Elimden gelseydi toplumun döndürdüğü bu çarkta,
Bende var olabilirdim aslında,
Eğer bu kadar duyarlı olmasaydım
Gözümü kulağımı kapatmamış olsaydım..
Yine ait olduğum yerdeyim işte,
Her şey bıraktığım gibi yerli yerinde,
Değişti bir şeyler, o küçük kız değilim ben,
Küçük hevesler peşinde koşamıyorum yeniden.
Şimdi buradan hem bir an önce gitmek istiyorum,
Hem hiç gitmemiş olmayı diliyorum
Yapabilir miydim bilmiyorum kalabilir miydim
Eğer buradan hiç gitmemiş olsaydım
Ya da hiç büyümeyen o küçük kız olsaydım