Aile ile yaşamaya alışmaya çalışmak..

yemyesilyesim

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
15 Kasım 2019
70
171
8
40
Yıllarca yalnız yaşadıktan sonra ailemle yaşamaya başladım. Ama yalnızlığa o kadar alışmışım ki alışamıyorum bir türlü. Başkasıyla aynı tuvaleti bile kullanmak zor geliyor.Ayrıca bir yere arkadaşlarımla yemeğe gidemiyorum. Veya iş çıkışı bir çay içmeye gidemiyorum. İstemiyorlar. Sürekli yanlarına geleyim onlarla ilgileneyim istiyorlar. Kıyafetlerime bile karışıyor annem. Mini etek kavgası yaptık geçen gün. Yani yaşlılar. Kızım sana ihtiyacımız var diyorlar. Kıyamıyorum da onlara. Ama ne yapacağımı da bilemiyorum. Bir akıl verin lütfen. Sevgiler.
 
Son düzenleme:
Yıllarca yalnız yaşadıktan sonra ailemle yaşamaya başladım. Ama yalnızlığa o kadar alışmışım ki alışamıyorum bir türlü. Başkasıyla aynı tuvaleti bile kullanmak zor geliyor. Bir de yaşlılar. Yüksek sesle televizyon dinliyorlar, gece geç saatlere kadar. Uyuyamıyorum. Ayrıca bir yere arkadaşlarımla yemeğe gidemiyorum. Veya iş çıkışı bir çay içmeye gidemiyorum. İstemiyorlar. Sürekli yanlarına geleyim onlarla ilgileneyim istiyorlar. Kıyafetlerime bile karışıyor annem. Mini etek kavgası yaptık geçen gün. Yani yaşlılar. Kızım sana ihtiyacımız var diyorlar. Kıyamıyorum da onlara. Ama ne yapacağımı da bilemiyorum. Bir akıl verin lütfen. Sevgiler.
Aynı apartmanda veya sitede ayrı bir daire tutsanız olmaz mı ?
 
İdare ideceksiniz su anda ayağımda hem kızımı sallıyorum hem bu yorumu yapıyorum konunuza denk geldim
Yani uzun lafın kısası anneniz de sizin için zamnında uykusuz kaldı bi sürü gideceği yerlere gidemedi belki masaya oturduğunda yemk için ağladınız yarı tok yarı aç kalktı
O zamn hiç şikayet etmedi
Sizde etmeyin bi zahmet zaten yaşlılar çocuktan ne farkları var ki
İlerde benim kzım da aynı şeyleri bnm için düşünse veya böle bi konu açsa çok içerlerdim
Anne olunca anlarsın
Ben öyle anladım
İnanın bi çocuk hiç kolay büyümüyo
 
Yıllarca yalnız yaşadıktan sonra ailemle yaşamaya başladım. Ama yalnızlığa o kadar alışmışım ki alışamıyorum bir türlü. Başkasıyla aynı tuvaleti bile kullanmak zor geliyor. Bir de yaşlılar. Yüksek sesle televizyon dinliyorlar, gece geç saatlere kadar. Uyuyamıyorum. Ayrıca bir yere arkadaşlarımla yemeğe gidemiyorum. Veya iş çıkışı bir çay içmeye gidemiyorum. İstemiyorlar. Sürekli yanlarına geleyim onlarla ilgileneyim istiyorlar. Kıyafetlerime bile karışıyor annem. Mini etek kavgası yaptık geçen gün. Yani yaşlılar. Kızım sana ihtiyacımız var diyorlar. Kıyamıyorum da onlara. Ama ne yapacağımı da bilemiyorum. Bir akıl verin lütfen. Sevgiler.
Ya uyum sağlamaya çalışacaksın yada yollar ayrılacak yapcak birşey yok zor katlanmak ama bi sevim yapmalısın
 
İdare ideceksiniz su anda ayağımda hem kızımı sallıyorum hem bu yorumu yapıyorum konunuza denk geldim
Yani uzun lafın kısası anneniz de sizin için zamnında uykusuz kaldı bi sürü gideceği yerlere gidemedi belki masaya oturduğunda yemk için ağladınız yarı tok yarı aç kalktı
O zamn hiç şikayet etmedi
Sizde etmeyin bi zahmet zaten yaşlılar çocuktan ne farkları var ki
İlerde benim kzım da aynı şeyleri bnm için düşünse veya böle bi konu açsa çok içerlerdim
Anne olunca anlarsın
Ben öyle anladım
İnanın bi çocuk hiç kolay büyümüyo

ne alaka şimdi annelikle bu konunun, yeni çocuğu olanlar her konuya çocuğa anneliğe getiriyorlar.



arkadaşım bence ne yap et yukarda ya da aşağı katta bir yere taşın, için rahatlamış olur hem de kendi hayatını yaşamış olursun.
 
İdare ideceksiniz su anda ayağımda hem kızımı sallıyorum hem bu yorumu yapıyorum konunuza denk geldim
Yani uzun lafın kısası anneniz de sizin için zamnında uykusuz kaldı bi sürü gideceği yerlere gidemedi belki masaya oturduğunda yemk için ağladınız yarı tok yarı aç kalktı
O zamn hiç şikayet etmedi
Sizde etmeyin bi zahmet zaten yaşlılar çocuktan ne farkları var ki
İlerde benim kzım da aynı şeyleri bnm için düşünse veya böle bi konu açsa çok içerlerdim
Anne olunca anlarsın
Ben öyle anladım
İnanın bi çocuk hiç kolay büyümüyo
Ya lütfen kendi iradeleri dışında dunyaya getirdiginiz çocuklar için yaptığıniz şeyleri onlara iyilik saymayın. Kızınız kendi mi seçti dünyaya gelmeyi?
 
Hemen hemen ayni durumdayım belki biraz daha da kotu durumdayim ama ben sikayet etmiyorum. Nefesim yettikce onlara bakarim ama bu benim seçimim. Onlardan boyle bir talep yok.

Kardeşleriniz varsa, onlar yardım etmiyor mu?
 
Evet çocuk kolay büyümüyor ama anne babalar kabul etmeli ki çocukları artık birey oldu. Kendi hayatları olabilir. Kimse bir başkasının hayatını yaşamak zorunda değil.

Konu sahibi ya ayrı eve çıkacaksınız her şeyi göze alıp aynı apartman olur aynı semt olur size kalmış ya her şeyi sineye çekip, kabullenerek yaşayacaksınız. Başka bir seçeneğiniz yok
 
Çok da uzakta degilsilsiniz, aynı site veya apartmana tepki göstermeliler, 30 yaş üstü birinin de biraz özel hayatı olmalı.
Bu teklifi getirdiniz mi ?
Böyle bir teklif getirmedim ama zaten davranışlarından belli ediyorlar. Beni yanlarında istiyorlar ve ayrılmayı teklif bile edemem. Çok üzülürler biliyorum.
 
Ailenin bireye müdahale hakkı yok sadece düşüncesini söyleyebilir, sende ben böyle istiyorum anneciğim babacığım dersin, iş zorbalığa gidiyorsa psikolojin bozulur
 
Böyle bir teklif getirmedim ama zaten davranışlarından belli ediyorlar. Beni yanlarında istiyorlar ve ayrılmayı teklif bile edemem. Çok üzülürler biliyorum.
Böyle bir teklife karşı üzülseler de yakınlarında olacağınız için kısa sürede alışırlar. Ben ayrılınca annem odamın kapısını bile açmadığını, sürekli ağladığını anlatırdı ama zamanla alıştı.

Siz onlardan kopmuyorsunuz zaten, yine eliniz onların üstünde bu kadar vicdan yapmayın.
 
bu konuyu oturup konusmamis gibisiniz,
neden uzulsunler ki kizlari kendi evinde otursa, kendi ayaklari uzerinde dursa,
hani ayni evde oturmak bir yastan sonra herkes icin zor ki.
sik sik gorusursunuz evleri ayirinca da zaten.
 
Böyle bir teklif getirmedim ama zaten davranışlarından belli ediyorlar. Beni yanlarında istiyorlar ve ayrılmayı teklif bile edemem. Çok üzülürler biliyorum.


Evli olsaydınız ne olacaktı peki? Damatla beraber mi yaşayacaktınız orada? Anne babaların ihtiyaçlarını göz ardı etmemek, mümkün mertebe yardımcı olmak lazım o ayrı ama kendi hayatımız olduğunu da unutmamak gerek. Çocuğum hayatını kurmasın, dizimin dibinden ayrılmasın, bana baksın diye düşünen anne babaları bencil buluyorum ben.
 
Ailelerin belli bir yastan sonra boyle ne giydin nereye gittin konularinda cocuklara karismasini dogru bulmuyorum.
Vede ben seni dogurdum baktim sende bize bakicaksin kafasinida dogru bulmuyorum biz cocuklar yaslaninca bizim cilemizi ceksin bize baksin diyemi cocuk yapiyoruz? Valla ben o niyetle yapmadim insallah yaslandigimda kendimi cocuklarimin omuzlarina bir yuk gibi bindirmeyecegim.
biraz ozgurluk hakkiniz ya size karismasinlar yada ayri ev mantikli olabilir
 
Back
X