Merhaba arkadaşlar, benimde bir sorunum var. Geçenlerde kızımın doğumgünüydü evde arkadaşlarıyla kutlamak istedi gündüz. Arkadaşları ve kuzenleri tabii kuzenleri uzakta oturuyorlar tek gelemeyecekleri için ailece davet ettik. Kayınvalidemler yakın oraya geçti onlar çocuklar bizim evde eğlenirken. Ben, eşimin kuzenini eşi ve yengem kaldık çocukların yanında mutfakta akşam için hazırlık yaptık o arada. Bedensel engelli görümcem var o gelemeyeceği için aslında akşamda orada bir pasta alıp kutlarız diye düşündüm. Buraya kadar her şey normal akşam bütün hazırlıkları bitirdik kayınvalideme gidicez abim geldi tabii işten girdi oturdu biraz hadi gidelim mi herkes bizi bekliyor dedim. Daha önceden haberleri vardı bu organizasyondan. Abim ben yorgunum traş olmaya gidicem biz direkt eve geçelim dedi. (Daha önceden kayınvalidemle aralarında ufak bir tatsızlık yaşanmıştı, birbirleriyle şakalaşırken dozu kaçmıştı). Eşim de bizi almaya geldi kuzeniyle abimler eve gidecekmiş dedim içeriye geldi hoşgeldin filan hadi abi niye gidiyorsunuz gelin pasta üflensin gidersiniz dedi. Yok abim nuh dedi peygamber demedi. Oysaki kayınvalidemle aralarında geçen tatsızlıktan sonra 1-2 defa gelmişti kayınvalidemlere çocukları almaya dahi olsa. Biz kayınvalidemlere gittik çünkü eşimin halaları filanda gelmişti orada bekliyordu insanlar onlarda eve gittiler. Annem kaldı bizde sadece. İnanın o kadar moralim bozuldu ki anlatamam. Ben hep birlikte bir arada olalım istedim eşimin ailesi benim ailem ama maalesef olmadı benim ailemden sadece annem vardı (babam vefat etti) ve bir de abim var zaten hayatta ama o da gelmedi gelmek istemedi bir sürü bahane uydurdu. Zaten genelde konuşkan değildir onlara gideriz hoşgeldiniz sonra uzanır kumandayı alır televizyon seyreder. Eşim abinin hiç sohbeti yok dedi birkaç kez ama yine de benim hatırım için de olsa gidiyor. Eşimde üzüldüğümü fark etti ve o da üzüldü. Eşimin neredyse bütün yakın akrabaları oradaydı eşimin tarafı birbirine çok bağlı ama bir de bizim halimize bakıyorum da içim acıyor.