Dediklerinizi ve daha fazlasıni dedim ama saplantılı bir elalem ve memurluk algısi. Ister dua et ister beddua biz istemiyoruz diyorlar. Konuyu açınca biz senin yuzindrn öleceğiz deyip hastalanıyorlar e tüm hadtaliklarini uzerime yıkıyolar. Sessiz duruyorum ama içim içimi de yiyor
=) elalem ne der aaaaa.. Artik durumumla dalga geçer oldum. O dedikleri elaleme gelince evlerine ekmek getirsin mutlu olsunlar bana gelince olmaz memur illada
Evet çünkü esnaf olmasını küçümsüyor bizimle denk görmüyorlar. Erkek kardesim memurla evlenmis . Ben öyle olamamışım karşılarına çıkara çıkara bunu mu çıkar misim.
Geçmişte memurluk çok önemli bir meslekmiş o devirde kalmış kafaları galiba.Aklıma da birşey gelmiyor ki konuşmakla olmuyor diyorsun.Şöyle yapsan ailene sözü geçecek bir akraba tanıdık falan girse devreye konuşsa?
halalrım teyzelerimle konuştum benimle gayet güzel konuştular ama annem gelince istemirum olacak iş mi onlar kim ki dedi bir baktım haklısın demeye başladılar. İnanınki şaşırdım kaldı. evi kapatıp yanıma görev yaptığım yere geldiler. Konuşsam bağıracaklar artık benimde sabrım kalmadı kırmak istemiyorum. Bende karşı gelince sen istemiyorsun, yanında durmamı bile istemiyorsun diyorlar.Ne yapacağımı şaşırdım kaldım. En çok da hemen hastalanmaları beni bitirdi , dağıttı. Onlardan kaçış olarak kendımi uykuya verdim. uyusamda uyumasamda yatağa girip uyuyor gibi yapıyorum. Düşünüyorum bir sonuç bulamıyorum.
Aileyi ezip geçmeye karşıyımdır böyle konularda gönüllerinin olması önemli.Ama senin durumunda olsam resti çekerdim sanırım.Yani siz onay vermiyorsanız gerekirse gider bir nikah kıyar otururum falan derdim sanırım.İstememe sebeplerinin hiçbir mantıklı tarafı yok çünkü.
yaşın kaç ?
malesef yok. önlerine ne sürdüysem ikna olmaları için memurluk dediler başka şey demediler. tanıyın dedim yok işi garanti mi memurların dedim tek memur olsunda...ve niceleri. bende karşıyım ezip geçilir mi bilemiyorum. ben giderim kçarım dediğimde ver gitsin defolup gitsin dedi babama ve babam bana neler etti. çok kırılıyorum. 18 20 yaşında kız değilimki 26 yaşıma gelmiş birşeyleri görecek yaştayım. bir de şu var 30 yaşına kadar ne beklemiş evlenmemiş paranı yiyecek işte düşüncesi. bırak onun kararını da ben vereyim.
peki bu durumda rızasız evlenmiş olmaz mıyım ? Razılık olmadan mutlu olabilir miyim? en son onu demeyi düşünüyorum ben gidiyorum ister gelin ister gelmeyin düğünüme. ama şu süreç çok yıpratıyor. sırf kariyer uğruna tanımadan insanlar hakkında kötü düşünmeeleri.
Ne alakası var yahu artık 30lu yaşlar evlilik için daha normal görülüyor.Ki yaptığı iş kazandiriyorsa esnaflık en güzel meslek valla hem maddi açıdan hem de kendi işin karışan eden yok.Ama ailen anlamayacak belli ki.Eğer bugüne kadar başka konularda da ailene karşı hep alttan alan kıyamayan taraf olduysan bunun rahatlığı vardır üstlerinde.Nasıl olsa bu kız bize karşı gelemez vazgeçer derler.Ailen bu evlilik konusundan ne kadar zamandır haberdarlar bilmiyorum ama eğer çok uzun bir süre olmadıysa zamanla senin kararlılığını görüp yumuşayabilirler.
evet hep alttan alan kırılmasınlar diye çabalayan oldum . ama anladım ki yanlış yapmışım. çünkü hiç biri göze görülmüyor. Asi anneye babaya karşı gelen birisi olarak nitelendiriliyorum.
eminim sıkıntı yok bir başkası olsa ailemin yaptıklarına ve dediklerine karşı kötü laf ederdi hiç yoktan. Ailedir isterdim tanımalarını ama o büyüklüğü yapmadılar saygısızlık etme bekleyelim diyor. Ama sonunda razı olacaklarını o da bende düşünmüyoruz. Çünkü çok katı ve kör bakıyorlar. Son çare bize biz evleniyoruz dedirtecekler ama rızasız evlenmek işte korkutuyor. Evimden gelinliğimle uğurlasalar kötü mü olur yok işte onlar için ben çok suçluyum çok kötü bir kızım.. Şimdiye kadar hiç bir hatam olmadığı söz getirmediğim halde.
