Ailem Kedimi İstemiyor =(

rapunzel0316 · 12 Ağustos 2012

Merhaba arkadaşlar, okursanız ve yardımcı olursanız çok sevinirim psikolojim bozulucak neredeyse =(
İstanbul'da üniversite öğrencisiyim, 3 yıldır kedimle yaşıyorum. Ailem başka bir şehirde, sömestırda ve yazın ailemin yanına geliyoruz kedim ile. Ailem kedimi hiç istemedi ama bir şekilde idare etmeye çalıştılar. Ama hala eski inançlarla hareket ediyorlar. Kedinin tüyünü yutarsak kist kaparmışız, tuvalet kabını evde soluya soluya akciğerlerimiz ölürmüş. Ben ne kadar anlatsam da onları ikna edemeyeceğim ve artık pes ettim. Kedimi birine vermemi istiyorlar, kendi mesleğimi elime aldığımda istediğim hayvanı alabilirmişim, paramı onlar ödüyormuş. Evet onlar ödüyor ama kedim için asla fazla para almıyorum onlardan. Öğrenci kredisi alıyorum ve onunla karşılıyorum. Hatta bazen bizimkiler kendileri ödemek istiyorlar, fakat sonra da böyle laf ediyorlar.
Kedimi birine vermeyi asla ve asla düşünmüyorum. Kedimi kendi evlerinde istemiyorlarsa ben de hep kedimle İstanbul'da kalacağımı, yazın ve sömestırda da onların yanlarına gelmeyeceğimi söyledim. O zaman da "Bizim yerimize kediyi seçiyorsun, o zaman yazın sana para göndermeyiz nasıl geçineceksin?" diyorlar. İş bulurum dedim ama okulumun bitmesine daha 2 yıl var. İş bulmam çok zor. Evet paramı onlar ödüyor, İstanbul'da özel bir üniversitede %100 burslu okuyorum, evde kalıyorum kiramı da ödüyorlar. Sürekli bunların lafını ediyorlar. Kedi olsa da olmasa da olacak şeyler bunlar zaten. Ama konu kedi olunca işte böyle oluyor. 3 yıldır İstanbul'dayım ama arkadaşım diyebileceğim bir kişi bile yok. Hayvansever tek bir kişiye rastlamadım, kapısının önüne su koyan bir kişi bile yok çevremde. Öyle olunca da ben kimseye ısınamıyorum, istemiyorum. Tek başımayım kedimi tatilde bırakabileceğim kimsem yok. Ailem illa tatilde yanlarına çağırıyor. İşte bu yüzden insanlar kedi-köpek sahiplendirirken genellikle öğrenciye vermek istemiyorlar anlıyorum. Fakat ben kedimi kimseye vermeyi düşünmüyorum. Bir çare bulmaya çalışıyorum ama çok üzülüyorum =(

er_ca · 12 Ağustos 2012

senin için çok üzüldüm. kedi sitelerine üyesindir sanıyorum. onların buluşma aktivitelerine katılıp arkadas edinmeye çalış. eğer birkaç arkadas bulursan cüzzi bir miktar vererek birkaç haftalığına kedini bırakabilirsin belki de...
ben köpek sitelerinde o kadar çok hayvan delisi fanatiği arkadas bulmuştum ki... eminim sende bulacaksındır.
part-time iş bulmaya çalış.

malesef hayvan sahiplenirken tamamen istiyoruz seviyoruz diye değil. eşimiz,annemiz babamızın desteği ile sahiplenmeliyiz bu yüzden. ayrı evin ve paran olsa bile...
çünkü tatile gidiyorsun, hasta oluyorsun, mesela ben doğum yapacağım iki köpeğimi en azından 3 gün mama su koyup gezdirecek yanlarında kalacak biri lazım. muhtemelen kardeşim kalacak. tatile gidincede annemde kalıyorlar. bunları almadan önce gerçekten düşünmemiz gereken şeyler. :34:

rapunzel0316 · 12 Ağustos 2012

Kesinlikle haklısınız bunları düşünmeden hayvan sahibi olup sonra başka sahip arayan onlarca insan var. Benim kediş de bu şekilde mağdur bir kediydi ve öyle sahiplendim, aylardır kimse sahiplenmiyordu ve almasam zaten ya barınak ya sokak diye kıyamadım. Keşke kendi ayaklarım üzerinde duruyor olsaydım da bu konuda ben de daha rahat olsaydım.

Part time iş arıyorum fakat derslerimle uyabilecek zamana göre bir iş bulamadım şimdilik, deniyorum hala şansımı.

İnanın İstanbul'da olduğum zaman böyle durumlarda ben sizin köpeklerinize de bakabilirim ne zaman isterseniz hatta mutlu bile olurum, ama şöyle ki ben de benzer bir durumda kedime birkaç günlük yuva aradım ücret bile teklif ettim koskoca İstanbul'da sormadığım yer kalmadı ve hayvanseveriz diye bağıran dernekler bana hep sırt çevirdi. Anlayamıyorum insanları gerçekten, onlar bile böyleyken okuldaki arkadaşlarımın zaten sevmemelerine bir şey diyemiyorum.

Ayrıca bebeği olacak bir çok insan evcilinden vazgeçiyor, sizi tebrik ediyorum umarım bebiş ve köpüşlerle bir ömür mutlu olursunuz.

princess7 · 12 Ağustos 2012

rapunzel0316 .!.:
Merhaba arkadaşlar, okursanız ve yardımcı olursanız çok sevinirim psikolojim bozulucak neredeyse =(
İstanbul'da üniversite öğrencisiyim, 3 yıldır kedimle yaşıyorum. Ailem başka bir şehirde, sömestırda ve yazın ailemin yanına geliyoruz kedim ile. Ailem kedimi hiç istemedi ama bir şekilde idare etmeye çalıştılar. Ama hala eski inançlarla hareket ediyorlar. Kedinin tüyünü yutarsak kist kaparmışız, tuvalet kabını evde soluya soluya akciğerlerimiz ölürmüş. Ben ne kadar anlatsam da onları ikna edemeyeceğim ve artık pes ettim. Kedimi birine vermemi istiyorlar, kendi mesleğimi elime aldığımda istediğim hayvanı alabilirmişim, paramı onlar ödüyormuş. Evet onlar ödüyor ama kedim için asla fazla para almıyorum onlardan. Öğrenci kredisi alıyorum ve onunla karşılıyorum. Hatta bazen bizimkiler kendileri ödemek istiyorlar, fakat sonra da böyle laf ediyorlar.
Kedimi birine vermeyi asla ve asla düşünmüyorum. Kedimi kendi evlerinde istemiyorlarsa ben de hep kedimle İstanbul'da kalacağımı, yazın ve sömestırda da onların yanlarına gelmeyeceğimi söyledim. O zaman da "Bizim yerimize kediyi seçiyorsun, o zaman yazın sana para göndermeyiz nasıl geçineceksin?" diyorlar. İş bulurum dedim ama okulumun bitmesine daha 2 yıl var. İş bulmam çok zor. Evet paramı onlar ödüyor, İstanbul'da özel bir üniversitede %100 burslu okuyorum, evde kalıyorum kiramı da ödüyorlar. Sürekli bunların lafını ediyorlar. Kedi olsa da olmasa da olacak şeyler bunlar zaten. Ama konu kedi olunca işte böyle oluyor. 3 yıldır İstanbul'dayım ama arkadaşım diyebileceğim bir kişi bile yok. Hayvansever tek bir kişiye rastlamadım, kapısının önüne su koyan bir kişi bile yok çevremde. Öyle olunca da ben kimseye ısınamıyorum, istemiyorum. Tek başımayım kedimi tatilde bırakabileceğim kimsem yok. Ailem illa tatilde yanlarına çağırıyor. İşte bu yüzden insanlar kedi-köpek sahiplendirirken genellikle öğrenciye vermek istemiyorlar anlıyorum. Fakat ben kedimi kimseye vermeyi düşünmüyorum. Bir çare bulmaya çalışıyorum ama çok üzülüyorum =(

rapunzel0316 .!.:
Kesinlikle haklısınız bunları düşünmeden hayvan sahibi olup sonra başka sahip arayan onlarca insan var. Benim kediş de bu şekilde mağdur bir kediydi ve öyle sahiplendim, aylardır kimse sahiplenmiyordu ve almasam zaten ya barınak ya sokak diye kıyamadım. Keşke kendi ayaklarım üzerinde duruyor olsaydım da bu konuda ben de daha rahat olsaydım.

Part time iş arıyorum fakat derslerimle uyabilecek zamana göre bir iş bulamadım şimdilik, deniyorum hala şansımı.

İnanın İstanbul'da olduğum zaman böyle durumlarda ben sizin köpeklerinize de bakabilirim ne zaman isterseniz hatta mutlu bile olurum, ama şöyle ki ben de benzer bir durumda kedime birkaç günlük yuva aradım ücret bile teklif ettim koskoca İstanbul'da sormadığım yer kalmadı ve hayvanseveriz diye bağıran dernekler bana hep sırt çevirdi. Anlayamıyorum insanları gerçekten, onlar bile böyleyken okuldaki arkadaşlarımın zaten sevmemelerine bir şey diyemiyorum.

Ayrıca bebeği olacak bir çok insan evcilinden vazgeçiyor, sizi tebrik ediyorum umarım bebiş ve köpüşlerle bir ömür mutlu olursunuz.

öncelikle seni tebrik ederim..çok başarılı bir öğrenciymişsin..aileni ise anlamakta güçlük çekiyorum 3 senedir senle olan bir kedi sonucta...yaz tatili için biraz fedakarlık yapabilirler diye düşünüyorum..3senedir sana bişey olmadıysa onlara da olmaz..neyse Allahtan sen öyle düşünmüyorsun...kedini verecek güvendiğin bir dostun yoksa veteriner veya evcil hayvan otelleri öneriyorlar..bilmiyorum ne dersin? :31:

bizimki içinde tatilde birine verelim dediler verdirtmedim biz nereye o oraya...

meltemtnc · 12 Ağustos 2012

aynı durumu bundan 7 yıl önce ben de yaşadım. Üniversitede bir kedi sahiplendim. Ailem bu duruma çok sinirlendi. Eve,onların yanına gittiğimde de özellikle babam kedinin sadece tek bir odada durması konusunda beni zorluyor ve bu beni çok üzüyordu. Mezun olduktan sonra, kediyi bir yere bırakmayacağımı,o olmazsa benim de gelmeyeceğimi söyledim. Annem idare ederiz,gel sen dedi,mecburen.Tabi onlar yine tek odada kalır diye düşünmüşler ya da dışarı bırakırız nasılsa demişler.Öyle olmadı.Bastırdım sonuna kadar. Tehdit ettim, giderim felan diye..Oysa blöf yapıyordum,nereye gidicem :1:

Bİr kaç hafta sonra kedimle babam beraber aynı yatakta uyumaya başlamıştı :53:

nasıl mutlu oldum anlatamam.Sonra ailem Sezarın bütün bakımını üstlendi. Bir sene evden uzakta kalmak zorunda kaldığımda bile bırakmadılar kediyi. O derece yani.Bence kedinden vazgeçme. Götür yanında. Belli bir sürü sonra hayvan sevgisi ortaya çıkıyor. :21:

Mikerinos · 12 Ağustos 2012

Vallahi helal olsun başkası olsa birine vermek isityorum (temelli) derdi.... Bnce blöf yapıyorlar yazın kendi evinde kalsan da paranı yollarlar ama uğraşamam dırdırlarıyla dersen kendi yaz için kedi dalında değil de ne bileyim bir mağazada ççalışsan hem kredinde var kira falan çıkar bir şekilde...

Mikerinos · 12 Ağustos 2012

meltemtnc .!.:
aynı durumu bundan 7 yıl önce ben de yaşadım. Üniversitede bir kedi sahiplendim. Ailem bu duruma çok sinirlendi. Eve,onların yanına gittiğimde de özellikle babam kedinin sadece tek bir odada durması konusunda beni zorluyor ve bu beni çok üzüyordu. Mezun olduktan sonra, kediyi bir yere bırakmayacağımı,o olmazsa benim de gelmeyeceğimi söyledim. Annem idare ederiz,gel sen dedi,mecburen.Tabi onlar yine tek odada kalır diye düşünmüşler ya da dışarı bırakırız nasılsa demişler.Öyle olmadı.Bastırdım sonuna kadar. Tehdit ettim, giderim felan diye..Oysa blöf yapıyordum,nereye gidicem
Bİr kaç hafta sonra kedimle babam beraber aynı yatakta uyumaya başlamıştı nasıl mutlu oldum anlatamam.Sonra ailem Sezarın bütün bakımını üstlendi. Bir sene evden uzakta kalmak zorunda kaldığımda bile bırakmadılar kediyi. O derece yani.Bence kedinden vazgeçme. Götür yanında. Belli bir sürü sonra hayvan sevgisi ortaya çıkıyor.

Helena · 12 Ağustos 2012

bence iş dayanılamayacak şekilde olursa istanbula kendi evine git ve satış danışmanı gibi bir işe gir. nasıl olsa paranı yollarlar hem ailene yapabileceğinide kanıtlayınca onlar geri dönmen için yalvaracak

rapunzel0316 · 12 Ağustos 2012

princess7 .!.:
öncelikle seni tebrik ederim..çok başarılı bir öğrenciymişsin..aileni ise anlamakta güçlük çekiyorum 3 senedir senle olan bir kedi sonucta...yaz tatili için biraz fedakarlık yapabilirler diye düşünüyorum..3senedir sana bişey olmadıysa onlara da olmaz..neyse Allahtan sen öyle düşünmüyorsun...kedini verecek güvendiğin bir dostun yoksa veteriner veya evcil hayvan otelleri öneriyorlar..bilmiyorum ne dersin? bizimki içinde tatilde birine verelim dediler verdirtmedim biz nereye o oraya...

Eki Görüntüle 486832

Teşekkür ederim. Evcil hayvan otellerini çok araştırdım ama günlük 30 tl gibi fiyatlardan bahsediyorlar. Sömestırda 1 ay bile vermeye gücüm yetmez. Aileme de söyledim "Eğer kediyi istemiyorsanız pansiyon parasını ödeyecek misiniz" diye. Kedi isteyen birine ver gitsin diyorlar. Çok duyarsızlar. Hayvanı hevesimizi alıp sonra başkasına vereceğimiz bir eşya olarak görüyorlar. Onlara hiç yakıştıramıyorum gerçekten.

meltemtnc .!.:
aynı durumu bundan 7 yıl önce ben de yaşadım. Üniversitede bir kedi sahiplendim. Ailem bu duruma çok sinirlendi. Eve,onların yanına gittiğimde de özellikle babam kedinin sadece tek bir odada durması konusunda beni zorluyor ve bu beni çok üzüyordu. Mezun olduktan sonra, kediyi bir yere bırakmayacağımı,o olmazsa benim de gelmeyeceğimi söyledim. Annem idare ederiz,gel sen dedi,mecburen.Tabi onlar yine tek odada kalır diye düşünmüşler ya da dışarı bırakırız nasılsa demişler.Öyle olmadı.Bastırdım sonuna kadar. Tehdit ettim, giderim felan diye..Oysa blöf yapıyordum,nereye gidicem
Bİr kaç hafta sonra kedimle babam beraber aynı yatakta uyumaya başlamıştı nasıl mutlu oldum anlatamam.Sonra ailem Sezarın bütün bakımını üstlendi. Bir sene evden uzakta kalmak zorunda kaldığımda bile bırakmadılar kediyi. O derece yani.Bence kedinden vazgeçme. Götür yanında. Belli bir sürü sonra hayvan sevgisi ortaya çıkıyor.

Kediniz ile babanızı beraber uyurken görmüşsünüz ama bizimkiler zaten kedim ile iç içe 3 yıldır. Çok seviyorlar sürekli oyun oynuyorlar ama hala da tüyü ağızlarına gidecek diye korkuyla yaşıyorlar. Sevmedikleri için değil ama kılı-tüyü-kakası-kokusu derken istemiyorlar. Ev kokuyomuş ve kendi evlerini kedisiz-temiz istiyorlarmış.

Mikerinos .!.:
Vallahi helal olsun başkası olsa birine vermek isityorum (temelli) derdi.... Bnce blöf yapıyorlar yazın kendi evinde kalsan da paranı yollarlar ama uğraşamam dırdırlarıyla dersen kendi yaz için kedi dalında değil de ne bileyim bir mağazada ççalışsan hem kredinde var kira falan çıkar bir şekilde...

Ben aldığımda 5 yaşındaydı ve yaşlı olduğu için yuva bulamamıştı, bu yaşından sonra onu nasıl sahiplendiririm nasıl güvenirim. Zaten zamanında yeterince üzülmüş kıyamıyorum kimseye vermeye. En mantıklı olan sizin dediğinize çıkıyor. Dırdırlarıyla gerçekten uğraşamıyorum, hani dışarıdan bakınca diyorlar ki "Ne olacak biz de ailemizle tartışıyoruz" Ama bu konu inanın o kadar basit olmuyor, manevi olarak da tüm desteği çektiklerinde insan gerçekten kötü hissediyor. Basit geçici bir iş bulup azından kendi ayaklarım üzerinde durarak biraz gözlerine girmiş olurum.

mrveva .!.:
bence iş dayanılamayacak şekilde olursa istanbula kendi evine git ve satış danışmanı gibi bir işe gir. nasıl olsa paranı yollarlar hem ailene yapabileceğinide kanıtlayınca onlar geri dönmen için yalvaracak

Muhtemelen öyle olacak, o zaman da karşılıklı restleşme moral olarak biraz zorlayacak beni ama ne de olsa şuandaki durumumuz da çok iyi değil.

Mikerinos · 12 Ağustos 2012

rapunzel0316 .!.:
Teşekkür ederim. Evcil hayvan otellerini çok araştırdım ama günlük 30 tl gibi fiyatlardan bahsediyorlar. Sömestırda 1 ay bile vermeye gücüm yetmez. Aileme de söyledim "Eğer kediyi istemiyorsanız pansiyon parasını ödeyecek misiniz" diye. Kedi isteyen birine ver gitsin diyorlar. Çok duyarsızlar. Hayvanı hevesimizi alıp sonra başkasına vereceğimiz bir eşya olarak görüyorlar. Onlara hiç yakıştıramıyorum gerçekten.

Kediniz ile babanızı beraber uyurken görmüşsünüz ama bizimkiler zaten kedim ile iç içe 3 yıldır. Çok seviyorlar sürekli oyun oynuyorlar ama hala da tüyü ağızlarına gidecek diye korkuyla yaşıyorlar. Sevmedikleri için değil ama kılı-tüyü-kakası-kokusu derken istemiyorlar. Ev kokuyomuş ve kendi evlerini kedisiz-temiz istiyorlarmış.

Ben aldığımda 5 yaşındaydı ve yaşlı olduğu için yuva bulamamıştı, bu yaşından sonra onu nasıl sahiplendiririm nasıl güvenirim. Zaten zamanında yeterince üzülmüş kıyamıyorum kimseye vermeye. En mantıklı olan sizin dediğinize çıkıyor. Dırdırlarıyla gerçekten uğraşamıyorum, hani dışarıdan bakınca diyorlar ki "Ne olacak biz de ailemizle tartışıyoruz" Ama bu konu inanın o kadar basit olmuyor, manevi olarak da tüm desteği çektiklerinde insan gerçekten kötü hissediyor. Basit geçici bir iş bulup azından kendi ayaklarım üzerinde durarak biraz gözlerine girmiş olurum.

Muhtemelen öyle olacak, o zaman da karşılıklı restleşme moral olarak biraz zorlayacak beni ama ne de olsa şuandaki durumumuz da çok iyi değil.

Sakın ondan vazgeçme inan o oteller mükemmel olsa bile ya da çok iyi bakacak birine versen bile (geçici olarak) o aç ama yine de seninle olmak isteyecektir... Dediğim gibi yapabilirsin kiran ne kadar?

rapunzel0316 · 12 Ağustos 2012

Mikerinos .!.:
Sakın ondan vazgeçme inan o oteller mükemmel olsa bile ya da çok iyi bakacak birine versen bile (geçici olarak) o aç ama yine de seninle olmak isteyecektir... Dediğim gibi yapabilirsin kiran ne kadar?

Otelleri ben de istemiyorum açıkçası ama son çare olarak araştırdım baya. 3 yıldır kediş sürekli ben nereye o oraya. Dediğim gibi bakacak kimsem olmadığı için hiç kimseye bırakmadım tatile falan gitmiyorum mecbur. Sadece annem 3-4 gün bakmıştı ama hala da lafını eder. Kiram 450, ev arkadaşı da düşünüyorum ama kedi olunca pek bulunmuyor. Okulum bayağı şehir dışında, ulaşım zor olduğu için part time iş bulmakta zorluk çekiyorum.

Mikerinos · 12 Ağustos 2012

rapunzel0316 .!.:
Otelleri ben de istemiyorum açıkçası ama son çare olarak araştırdım baya. 3 yıldır kediş sürekli ben nereye o oraya. Dediğim gibi bakacak kimsem olmadığı için hiç kimseye bırakmadım tatile falan gitmiyorum mecbur. Sadece annem 3-4 gün bakmıştı ama hala da lafını eder. Kiram 450, ev arkadaşı da düşünüyorum ama kedi olunca pek bulunmuyor. Okulum bayağı şehir dışında, ulaşım zor olduğu için part time iş bulmakta zorluk çekiyorum.

Kira pek ucuz değilmiş yani sadece senin çalışacağını düşünürsek ama çok fazla da değil... Keşke benim kedili bir ev arkadaşım olsaydı:))))) Bence bir mağazada falan çalışai-bilirsin ama sakın geçici deme vallahi almazlar:) 700 tl alsan kiranı ödesen e bir de kredin var faturalar falan altından kalkarsın bence zaten şurada okulların açılmasına ne kaldı ki...

rapunzel0316 · 12 Ağustos 2012

Mikerinos .!.:
Kira pek ucuz değilmiş yani sadece senin çalışacağını düşünürsek ama çok fazla da değil... Keşke benim kedili bir ev arkadaşım olsaydı:))))) Bence bir mağazada falan çalışai-bilirsin ama sakın geçici deme vallahi almazlar:) 700 tl alsan kiranı ödesen e bir de kredin var faturalar falan altından kalkarsın bence zaten şurada okulların açılmasına ne kaldı ki...

Evet şimdi 1 ay dırdıra razı olup, okul açılır açılmaz iş arayacağım. Daha önce hiç çalışmadım umarım pot kırmam geçici şeklinde. Keşke herkes sizin gibi olsa da kedili arkadaş isteseler =)

sentinuss · 12 Ağustos 2012

rapunzel0316 .!.:
Evet şimdi 1 ay dırdıra razı olup, okul açılır açılmaz iş arayacağım. Daha önce hiç çalışmadım umarım pot kırmam geçici şeklinde. Keşke herkes sizin gibi olsa da kedili arkadaş isteseler =)

canım nerde senin evin?
ben de istanbulda okuyorum ve eve çıkmayı çok istiyorum ama ailem pek sıcak bakmıyo malesef

ve ben kedi aşığı bi insanım evim olduğunda 2 tane kedim olucak derim hep :16:

kedi almıştım 2 ay sonra istemedi benim ailem de kediyi tekrar aldığımız yere vermek zorunda kaldık..

rapunzel0316 · 12 Ağustos 2012

sentinuss .!.:
canım nerde senin evin?
ben de istanbulda okuyorum ve eve çıkmayı çok istiyorum ama ailem pek sıcak bakmıyo malesef
ve ben kedi aşığı bi insanım evim olduğunda 2 tane kedim olucak derim hep
kedi almıştım 2 ay sonra istemedi benim ailem de kediyi tekrar aldığımız yere vermek zorunda kaldık..

Özel mesaj kutun doluymuş, özelden gönderemedim :17:

rapunzel0316 · 13 Ağustos 2012

Hiçbir başarı elde edemedim kızlar. Babam evde bağırış çağırış içinde, benim ne biçim bir evlat olduğu söyleyip duruyor. Odamdan çıkamıyorum dövecek diye korkuyorum. Söylediğim gibi babam sert bir adam, bizimki normal baba-kız kavgası değil acındırmayla olacak iş değil. Birkaç gün içinde İstanbul'a dönüp, bir şekilde iş bulup bir daha ailemin yanına dönmemeyi düşünüyorum ortalık durulana kadar. Maddi desteği de çekeceği için çok korkuyorum ev kiram vs nasıl halledeğim. Nolur bari iş konusunda öneri verin bana, okurken nasıl çalışacağım bilmiyorum. Çok kötüyüm kızlar.

Mikerinos · 13 Ağustos 2012

rapunzel0316 .!.:
Hiçbir başarı elde edemedim kızlar. Babam evde bağırış çağırış içinde, benim ne biçim bir evlat olduğu söyleyip duruyor. Odamdan çıkamıyorum dövecek diye korkuyorum. Söylediğim gibi babam sert bir adam, bizimki normal baba-kız kavgası değil acındırmayla olacak iş değil. Birkaç gün içinde İstanbul'a dönüp, bir şekilde iş bulup bir daha ailemin yanına dönmemeyi düşünüyorum ortalık durulana kadar. Maddi desteği de çekeceği için çok korkuyorum ev kiram vs nasıl halledeğim. Nolur bari iş konusunda öneri verin bana, okurken nasıl çalışacağım bilmiyorum. Çok kötüyüm kızlar.

Ahh yaa çok üzüldüm inan ben o kavgaları çok yaşadığım için........ Bu arada SAKIN AMA SAKIN BAĞIRMA inan susmak ya da SAKİN KONUŞMAK karşıdakini daha çok delirtiyor ama sana birşey de diyemiyor suçlu duruma düşmemek için... Lütfen sakinliğini koru lütfen hep sakin ve KARARLI KONUŞ.... İşe gelince mesela benim bir arkadaşım eczanede çalışıyordu hani cilt bakımı günleri olur ya onlar için davetiye dağıtıyordu günlük 50 alıyordu ya da GSM operatörleri mutlaka stand görevlisi ararlar arıyoruz yazmazlar ama ararlar onlara başvur dış görünüş (güzel fizik değil kastım bakımlı olmak) ve ikna kabiliyeti önemli mutlaka işe alınırsın onlar prim de veriyor hem... Ajanslara başvur marketlerde ürün tanıtımları oluyor ya onlar için ararlar hele ki bayram geliyor şeker vs için çok eleman lazım olacak sakın kaçırma... AMA ÇOK DİKKAT ET SİGORTA YAPMASINLAR kredin kesilir çalışıyor göründüğün için durumu anlat anlayışlı olacaklardır zaten broşür ya da stand elemanlarının yapılmaz genelde hemen... Aklıma şimdilik bunlar geldi... Ama lütfen sakinliğini koru sanki çok normal bir konu konuşuyormuşsunuz gibi konuş babanla haklıyken haksız duruma düşme...

Mikerinos · 13 Ağustos 2012

Bu arada sakın daha önce çalışmadım deme referans isterlerse bildiğin bir şehir için lcw ya da küçük mağazalardan birkaçının adını ver yoksa kimse bakmaz tecrübesizsin diye bu çok önemli... VE MUTLAKA KALICIYIM DE... Kimse bir iki aylığına eleman almaz malesef... Babanın da yumuşayacağına inanıyorum inatçılık abidesi de olsa kimse kızının tek başına bir evde para sıkıntısı çekmesine razı olamaz erkek olsan bir derece ama kızsın kıyamaz bir süre sonra...

Mikerinos · 13 Ağustos 2012

Rapunzel durumunu merak ediyorum mutlaka yaz müsait olduğunda...

rapunzel0316 · 13 Ağustos 2012

Mikerinos .!.:
Rapunzel durumunu merak ediyorum mutlaka yaz müsait olduğunda...

Mikerinos çok yardımcı oluyorsun iyi ki buradasın :17:

Dediklerinin hepsini dikkate alacağım, sigorta işini söylediğin iyi bilmiyordum ve mutlaka dikkat etmeliymişim.

Babam-annem-ben dün gece yine bir kavganın ortasındayken odama çekildim sesimi çıkarmadım uyuyor taklidi yaptım korkudan. Gerçekten babamın sinirli hali kötü, zaten eskiden gelen durumlar var aramız hep kötüydü. Annem birazcık ikna etmeye çalışıyor ama babam "Kokuyu da kisti de geçsek bile ben kendi evimde kedi istemiyorum bu kadar" diyip kestirip atıyor. Yani annemlere geldiğimde kedimin tuvalet kabı, mama ve su kapları benim odamda duruyor ve kapım hep kapalı. İnanın ben şimdiye kadar kokudan hiç rahatsız olmadım ve kakasını hatta çişini bile yaptığı an alıyorum, kum her an temiz kalıyor. Gerçekten koku yapmıyor hatta kedi maması kumdan daha çok kokuyor. Ama gelin görün ki bunu aileme anlatmak imkansız. Evde kokan hiçbir şey yok ama onlar kedinin varlığını gözleriyle gördükleri için (sanırım psikolojik) kokudan oturamıyorlarmış. "Sen alışkınsın burnun almıyor kaka kokusunu" diyorlar bana. Ki çok ta titiz bir insanım eminim evde koku yok. Onlarınki sadece bahane yani ikna etme çalışmaların boşa. O yaşa gelmiş insanlar kendi doğrularından vazgeçmiyorlar.

Birkaç ay inattan sonra ben de maddi olarak az da olsa yardım edeceklerini düşünüyorum fakat şimdi bile sürekli başıma kakıyorlar. Boş oturuyormuşum, tek yaptığım şey ailemizin parasını kediye yedirmekmiş. Yani artık dönüşü yok her durumda iş bulma boyutuna geldik. Ben odamdan çıkamıyorum babamla karşılaşmamak için. Çünkü gerçekten korkuyorum. Ve inanın utanıyorum çevremde kimseye anlatamıyorum :2:

Ailem Kedimi İstemiyor =(

Popüler Üye

6-11-2012

Popüler Üye

&#9996;

3 miyav,2 havhav anası

ATAM izindeyim...

ATAM izindeyim...

Guru

Popüler Üye

ATAM izindeyim...

Popüler Üye

ATAM izindeyim...

Popüler Üye

Aktif Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

ATAM izindeyim...

ATAM izindeyim...

ATAM izindeyim...

Popüler Üye

Benzer Konular

✌