Benim annem babam sozum de takilan 2 bilezigimi aldilar vermediler. Bekarliktan evlenene kadar her kazancimi aldilar hic desteklerini gormedim. Evlendim ilk maasimi bile utanmadan istediler verdim.
Erkek kardesimin bir isini yapmadim diye beni dusman gorduler. Erkek kardesim nasil cirkin laflar soyledi ben sadece terbiyesiz dedim ama annem biricik oglum yapti.
14 aylik bir bebegim var esim 5 aydir bir proje geregi yurtdisinda uzadikca uzadi. Bebegime kendim bakiyorum. 3 ay kadar evimde 5 gun tam zamanli yardimci aldim cok yoruldugum icin. Ancak bebegimi emanet edemedim icimden gelmedi. Ben harici 1 kisi ne altini degistirmistir ne yemegini yedirmistir. Evet cok zor ne esimin ne ailemin ne de bir baskasinin hicbir destegini almadan buyutuyorum. Evin alisverisini bebegin alisverisini hepsini bebegimle yapiyorum.
Bebegim 3 gun once ateslendi Bende 39 derece atesle bebegime bakmaya calistim. 2 kez dus aldirdim sabahina arabaya koyup hastaneye goturdum. Hasta halimle 2 saat uyumadan yasadim. Evet cok zor ailenin destek olmadigi zaman ama inanin dunyanin sonu degil. Kimseye minnet etmeyin.
Ben konusmuyorum ailemin bana yaptiklarindan sonra. Hos konusurken de annemin hicbir faydasini gormedim. Dogumda 3 gun kaldi gitti. Minicik bebekle kalinca icim cikana kadar hickira hickira agladim. Benim annem boyle hic sevmez beni acimaz merhamet etmez gonlu bol degildir. 4 cocugu var bir beni sevmez. Cocukken hep ev islerini yaptirir cocuklara baktirirdi. Hatta en kucuk cocugu dogdugunda 14 yasindaydim 1 yil hep ben baktim annesi zannederdi beni. Ben annem icin hep yardimciydim babam icin para getiren biri. Sonra buyudum boyle anne baba olmaz olsun dedim.
Iyi bir esim var guzel bir kariyerim minik bir yuvam… sabirla buyutuyorum yavrumu.
Ogrendigim sey aileden destek gormemek degil de onlarin yaptiklarina sinir olmak daha cok yipratiyor insani. Uzmeyin kendinizi
inan sitem bile etmiyorum etsem zar zor gelecekler kimsenin gönülsüz yardımını istemiyorum. tek dinlenme alanım arada bir annemlere gidip 2-3 gün kalmak onda da ne kadar olursa işte... ne yorgunluğumu atacağım bir alan ne elimden tutan bir insan var zayıfladım çöp gibi kaldım hep diyorum bu zamanlar bi şekilde geçecek önemli olan sağlıklı olmamız kendimi bu şekilde motive ve teselli ediyorum.sende kimseden medet umma bence kırgınlık ve öfke yaratıyor bu duygu başka işe yaramıyor ayrıca eve birilerinin yatılı gelip gitmeside hengame yaratıyor kendi dünyanizi yaratın kimseden yardım beklemeyin. daha geçen hafta konu açtım burdaki arkadaşlardan tavsiye almak için .benim çarelerim bu şekilde...hasta olmayim ayakta kalayım kimseye muhtaç olmayim diyorum.sizde öyle yapın kimseye minnet etmeyin
bebekle zor ama siz o anneyle yasayabilmisseniz bu isin ustesinden de gelirsiniz 
Allah hepimize güç versin iyi geceler
