kızlar biraz aslında dertleşmek fikr alışverişi için üye oldum.. Ben evlatlık verilmiş biriyim.. Bunuda malesef cok üzücü bir şekilde bir öğrendim
beni evlatlık alan annemin öldüğü zamanda öğrendim. o yaşlarda cocuktum. Sonra babam ki kendisi amcam olur aynı zamanda başka biriyle evlenince ben kendi ailemin yanına döndüm.(ergen dönemlerdeydi). Asıl bundan sonra başladı herşey.. başta iyi zannediyordum fakat hiç alakası yok.. Okadar pişkin bir ailem var ki. Ben sanki kendi kendimi evlatlık vermişim gibi bi kavga esnasinda yüzüme bile vurdular sen ne yaşadın ki dediler??!! bide bizim yaşadıklarımızı görsen dedileri ....
Ben yurtdısında (Fransa) onlar türkiyedeydiler. Türkye dönüş yaptım. Aslında beklentim seneler sonra dönen cocuklarına ilgiydi dedigim gibi başlarda öyle olsada evlendikten sonra bazı sorunlarda ortaya cıktı.. Detaya cok girmek istemiyorum iki tarafın anlaşamaması gibi vs.
Kavga grültü derken onları da atlattık. Ama şimdi okadar cok ilgsizler ki mesela kardeşlerim kendi aralarında hep görüşürler beni asla davet etmezler. birlikte tatiller, görüntülü görüşmeler, eğlenceler, sık sık birbirlerine ziyaret. (Bunlara anne babada dahil oluyor bazen).. Beni sadece bayramda ararlar onun dışındaki tüm özel günlerde hatırlanmam bile. Doktora giderim asla biri arayipta sormaz öldümmü kaldımmı ama kendileri gittiginde ortalıgı velveleye verir. Bana oturmaya bile 40 yılda bir gelirler herzaman da gelmemek iicn bi sürü bahaneleri vardır.
Beni bi arayıp soran kayınvalidem sanırım.Eşim ve ailesi olmasa sanırım cok zor süreç olurdu. Bana kendii öz ailemden cok daha yakınlar. Bu icime okadar cok oturuyorki nasıl davranacagimi bilmiyorum bazen herkesi hayatımdan cıkarmak istiyorum. Sizce napmalıyım?
beni evlatlık alan annemin öldüğü zamanda öğrendim. o yaşlarda cocuktum. Sonra babam ki kendisi amcam olur aynı zamanda başka biriyle evlenince ben kendi ailemin yanına döndüm.(ergen dönemlerdeydi). Asıl bundan sonra başladı herşey.. başta iyi zannediyordum fakat hiç alakası yok.. Okadar pişkin bir ailem var ki. Ben sanki kendi kendimi evlatlık vermişim gibi bi kavga esnasinda yüzüme bile vurdular sen ne yaşadın ki dediler??!! bide bizim yaşadıklarımızı görsen dedileri ....
Ben yurtdısında (Fransa) onlar türkiyedeydiler. Türkye dönüş yaptım. Aslında beklentim seneler sonra dönen cocuklarına ilgiydi dedigim gibi başlarda öyle olsada evlendikten sonra bazı sorunlarda ortaya cıktı.. Detaya cok girmek istemiyorum iki tarafın anlaşamaması gibi vs.
Kavga grültü derken onları da atlattık. Ama şimdi okadar cok ilgsizler ki mesela kardeşlerim kendi aralarında hep görüşürler beni asla davet etmezler. birlikte tatiller, görüntülü görüşmeler, eğlenceler, sık sık birbirlerine ziyaret. (Bunlara anne babada dahil oluyor bazen).. Beni sadece bayramda ararlar onun dışındaki tüm özel günlerde hatırlanmam bile. Doktora giderim asla biri arayipta sormaz öldümmü kaldımmı ama kendileri gittiginde ortalıgı velveleye verir. Bana oturmaya bile 40 yılda bir gelirler herzaman da gelmemek iicn bi sürü bahaneleri vardır.
Beni bi arayıp soran kayınvalidem sanırım.Eşim ve ailesi olmasa sanırım cok zor süreç olurdu. Bana kendii öz ailemden cok daha yakınlar. Bu icime okadar cok oturuyorki nasıl davranacagimi bilmiyorum bazen herkesi hayatımdan cıkarmak istiyorum. Sizce napmalıyım?