ailem :(

belki buraya birden fazla pek çok konu açtım ama ben gerçekten anlamıyorum artık ailemi.o kadar çok yoruldum ki her zaman peşimdeydiler,her zaman ne yapsan haberleri olsun istediler,bir yere gitmek istesem nereye gidiyorsun ne yapıyorsun kaçta geleceksin.22 yaşındayım üniversite 2.sınıftayım yine peşimden okuduğum şehre geldiler.ben çok yoruldum arkadaşlar hiçbirşey yapamıyorum,bir yere gitmek istesem izin yok,okula gidiyorum ne zaman geleceksin,kaçta bitiyo sorgu sual başlar tamam okuldayken fazla kasmıyorlar ama okul dışında hiçbirşey yapamıyorum artık,arkadaşlarım gerçekten herşeyi yapıyor,beni çağırdıklarında kendimi kötü hissediyorum.kendi ayaklarının üzerinde duran insanlara imreniyorum bazen.ben okulu bitirdiğimde sudan çıkmış balığa döneceğim.hiçbirşeyi kendi başıma yapamıyorum.birde bunun üstüne annemin üstüme gelmesi,evdeki huzursuzluk...keşke diyorum gelmeselerdi de özleseydim belki daha huzurlu olurdum bazen diyorum ki sabret ama canım çok sıkılıyor çoook...aile içindeki huzursuzluk,bazen şiddetli tartışmalar,annemin çabuk sinirlenmesi üzerine tuz,biber oluyor malesef...bir tek yazınca rahatlıyorum sadece.

bazen kendimi çok mutsuz hissediyorum,çok yorgun,ağlamaklı arkadaşlarımda beni anlamıyor sanki,dertleşebileceğim doğru düzgün biri yok sanki erkek arkadaşım dışında,o da zaten başka şehirde ama yinede sadece o anlıyormuş gibi geliyor tabi herşeyi anlatmıyorum haliyle içime ata ata bir hal oldum.

ailen doğru hareket ediyor.ülkemizde bir münevver karabulut örneği varken,inegölden kaybolup aylardır bulunamaya sinem örneği varken çok haklılar.sonradan aileler ağlayacağına şimdi siz ağlayın.benimde 22 yaşında oğlum var.sürekli peşindeyim,sürekli ararım,eve gelmeden yatıp uyumam

Egem .!.:

ailen doğru hareket ediyor.ülkemizde bir münevver karabulut örneği varken,inegölden kaybolup aylardır bulunamaya sinem örneği varken çok haklılar.sonradan aileler ağlayacağına şimdi siz ağlayın.benimde 22 yaşında oğlum var.sürekli peşindeyim,sürekli ararım,eve gelmeden yatıp uyumam

Genişletmek için tıkla...

evet böyle bir tepki alacağımı biliyordum,evet haklısınız ona birşey diyemem koruma duygusu olmalı ailenin ama bir yere kadar diye düşünüyorum ben,evde huzur yoksa,anne-baba sürekli kavga ediyorsa kimse mutlu olamaz o evde.ve evin annesi sürekli su bile dökülse kıyameti koparan bir insansa yani psikolojik sorunları olan bir aile ise o ailenin çocuklarıda zor yetişiyor.ben en çok bu yüzden istedim huzurlu ortamı ve ayrı kalmayı malesef.