Ailemden neden farklıyım

nslhn024

Üye
Kayıtlı Üye
23 Haziran 2018
334
189
18
Merakediyorum aileden tamamen bu kadar nasıl zıt olunabilir ya hiç mi bi yerden benzemez insan resmen alimden zalim zalimden alim misalii bende ki. Ailem iyiler ama ben onlarınn düşündğü gibi düşünmüyorum onların yaşadığı gibi yaşayamıyorum hayatı neden böyle yanlış eğiitilmedim annem olsun babam olsun doğruyuda yanlışıda güzelce anlattılar gösterdiler ama yokk kendimii öyle olunca bir kalıba girmiş gibi hissediyorum bu ben değilim diyorum bilmiyorum ailem ve çevreme göre tam ters biriyim aranızda böyle olan var mı varsa nasıl başediyorsunuzz?
 
Doğum haritanızda özgürlüğe, asiliğe ya da muhalefet olmaya yatkın özellikler var belki de. o_O

Bazı şeyler doğuştandır, siz bile özeleştiri yapmışsınız. Değiştirmeye çalışıp değiştiremiyorsanız bence bu ihtimal.
 
neden ailenle benzer olmak zorunda hissediyorsun?
farklı yıllarda, farklı koşullarda doğan bir insansınız, farklı çevrede büyümüşsünüz. aynı ana babadan bir yıl arayla doğan kardeşler bile birbirinden çok farklı olabiliyor.
 
Yaş on sekiz sanırım. Eğer öyleyse böyle düşünceler normal. Değilse, durum vahim. Zira kendi ailen bile olsa aynı düşünmek, aynı şekilde yaşamak zorunda değilsin zaten. Bunu istemeyebilirsin bu çok normal. Olağanüstü bir durum değil.
24 yaşındayımm durum çokmu kötü
 
Doğum haritanızda özgürlüğe, asiliğe ya da muhalefet olmaya yatkın özellikler var belki de. o_O

Bazı şeyler doğuştandır, siz bile özeleştiri yapmışsınız. Değiştirmeye çalışıp değiştiremiyorsanız bence bu ihtimal.
Sadecee sorguluyorum ben neden kötü farklıyım diyee onlar gibi olmaya çalıştıgımdada hiç mutlu olamıyorum
 
Farklı olmanız güzel birsey.30 yıl öncenin ilmine bilimine inansanız daha mı iyidi? Biz ailelerimizden bir adım ileride olmak zorundayız o zaman gelişebiliriz ancak.
 
Tabiki farklısın. Herkes birbirinden farklı çünkü. Eğitim, sosyal çevre, çağın getirdikleri, kişilik özellikleri... Bunlardan herbiri olabilir, hiçbiri de olmayabilir. Dert ettiğin şeye bak ya. Sadece ailenle karşılıklı birbirinize saygı duyun yeterli.
 
Tabiki farklısın. Herkes birbirinden farklı çünkü. Eğitim, sosyal çevre, çağın getirdikleri, kişilik özellikleri... Bunlardan herbiri olabilir, hiçbiri de olmayabilir. Dert ettiğin şeye bak ya. Sadece ailenle karşılıklı birbirinize saygı duyun yeterli.
Ben duyuyorumda onlar bana pek duyamıyorlar
 
Yani bende anne ve babamdan biraz farklıyım. Kuşak farkı aslında onlarin doğruları sana doğru gelmeyebilir bende sorguluyodum bı ara neden böyle diye ama sonra onlari böyle kabul etmeyi öğrendim :)
 
Elbette farklı olacaksın farklı düşüneceksin.. Aynı olursan zaten problem vardır. Ama burada önemli olan kastın ne terslikten?
Mesela toplum içinde; bazı doğrular- yanlışlar ve davranışlar vardır; değişmez ve yoruma dahi açık değildir. Kalıp dediğin bu şekilde mi?
Biraz örneklendirme yaparsan daha iyi anlarız.
 
Aile egitimi bir yere kadar insanin kişiliğini oturmasi bulması kendi olmasi bu illaki ayni seyleri düşünüp yapacak degilsiniz....:KK69:
 
35 den sonra tıpkı aileniz gibi düşündüğünüzü göreceksiniz..
 
Merakediyorum aileden tamamen bu kadar nasıl zıt olunabilir ya hiç mi bi yerden benzemez insan resmen alimden zalim zalimden alim misalii bende ki. Ailem iyiler ama ben onlarınn düşündğü gibi düşünmüyorum onların yaşadığı gibi yaşayamıyorum hayatı neden böyle yanlış eğiitilmedim annem olsun babam olsun doğruyuda yanlışıda güzelce anlattılar gösterdiler ama yokk kendimii öyle olunca bir kalıba girmiş gibi hissediyorum bu ben değilim diyorum bilmiyorum ailem ve çevreme göre tam ters biriyim aranızda böyle olan var mı varsa nasıl başediyorsunuzz?

Sadecee sorguluyorum ben neden kötü farklıyım diyee onlar gibi olmaya çalıştıgımdada hiç mutlu olamıyorum

Farklı olmak kötü olmak değildir ki.
Bende farklıyım.Mesela çekirdek ailem değil de bizdede akrabalarla aramızda çok farklılık var.
Hepsi erkenden evlendi;çocuk yaptı.
Hatta 2 tanesi evlenip çocuk yapmak için mesleğini bıraktı.(ikisi de öğretmendi)
Ben ise 31 yaşındayım ama hala bekarım.
Eğer seveceğim ve beni sevecek biri karşıma çıkmaz ise evlenmeyi düşünmüyorum.
Mesela diğer akrabalarım çevre baskısını çok ciddiye alır.
Ben yıllardır insanların benim hakkımda ne dediğini takmıyorum.
Çocuk olayına ise ben çok ciddi maddi ve manevi şartlarım olmayacaksa düşünmüyorum.
Mesela ailemden diğerleri ne olursa olsun çocuk olmalı diyor.
Ben buna da katılmıyorum.
O yüzden onları ikna etmek zorunda hissetmiyorum ve onları ikna etmeye çalışmıyorum.
Annem ve kardeşimden bile çoğu konuda farklı düşünürüm.Ama bu bir eksiklik değil.
Farklı olmanız kötü olmanız demek değil.
Sadece farklı bir bakış açısı ile hayata baktığınızı gösterir.:cool:
 
Son düzenleme:
Back
X