- 15 Aralık 2020
- 1.468
- 2.630
- 33
- Konu Sahibi kafestekikiz
- #1
hanımlar merhaba, kafama çok takılan hatta psikolojimi etkileyen bir sıkıntım var. 2 aylık bir bebeğim var annemle babamın da ilk torunları. ben hamileliğimden beri kimseyle görüşmemeye dikkat ediyorum koronadan dolayı ona rağmen annem babam kv kp gelip gitti hiç düşünmeden, mecbur görüştüm. bebek doğduktan sonra eşime akrabalara özellikle belirttim bebek biraz büyüsün herkes öyle gelip görür diye. babam her hafta işinden dolayı test yaptırıyor, ona güvenerek gelip gördü 4 günlükken. kv kp iki üç kere gidip geldiler daha ilk haftada. annemler gelmemişti küstü bir de hastalık var daha sonra gelseniz dedim diye. annemle babam ayrı bu arada. lohusa halimle tavır yaptı bana, bebeğin fotoğrafını bile istemedi bana kızgın diye. neyse geldiler gittiler, bebeği herkes görmüş oldu rahat bir nefes aldım. bu sefer başladı annem siz gelin bir dahakine, gelin işte bi dahaki hafta demeye. geçiştirdim anne biraz büyüsün geliriz dedim. bu sefer her konuşmada bebeğe “ben seni çok özledim annen seni getirmiyor bana kızım” “sen çok mu özledin anneanneyi” demeye başladı laf atıyor bana güya. (annemle iki gün aynı evde duramayız bu arada çocukluğumdan beri anlaşamayız) dün de aradım kapatırken haftaya gelsenize dedi, anne bir dahaki ay babamın ameliyatına gelicez yardım etmeye o zaman uğrarız git gel yapmayalım dedim, ne yani ameliyat olmasa gelmeyecek miydiniz diye surat yaptı. bir şekilde geçiştirdim tartışmamak için kapattık. bugün de babam haftaya burdasınız bebeği çok özledim diye emrivaki yaptı, bir şey desek tavır alıp kızıyor. ne yapacağımı şaşırdım eşim de sorun çıkarmıyor sağolsun istiyorsan gidelim istemiyorsan gitmeyelim diyor. ne diyorsunuz bu işe?
gitmesem ayrı dert küsüp tavır yapacaklar niye gelmiyorsun diye koronayı zaten sebepten saymıyorlar, arabadan inip eve gireceksin nasıl kapacaksın bir şey olmaz diyorlar. yani cahil insanlar da değiller sırf çocuğu özledikleri için böyle üstelemeleri çok bencilce geliyor 
