- 31 Mart 2024
- 312
- 792
- 23
- 27
- Konu Sahibi esra777057
-
- #1
Şuan iletişimimiz sıfır. Sanki hiç konuşulmamış gibi davranıyorlar. Tekrardan konuşmaya çalışıcam ne olur bilemiyorumGerçekten hayallerin varsa kimseyi dinleme. Belli bir gelirim olduğu halde her sene greencard başvurusu yapıyorum neler neler deniyor dinlemiyorum çünkü niye dinliyim. Haklı gerekçelerim var. Boşver, onları dinlesen ev kızı olursun.
E git :) para olarak bağımlı isen yapacak bir şey yokHerkese merhaba. Dün gece sabaha kadar uyutmayan kafa karışıklığımı sizinle paylaşmak istedim. Şöyle ki 25 yaşındayım mezun olduğum bölümde iş yapmam çok çok zor. Geçen sene çalışıyordum ancak işten ayrılmak zorunda kaldım. Kaç aydır evdeyim ve gerçekten bunaldım.
Birkaç ay önce yurtdışında yaşayan bir arkadaşımla iletişime geçtik. Hayat şartları ve ekonomik durumuna bakıyorum benim çalıştığım dönemle zaten kıyaslanamaz bile. Neyse konuştuk ettik dil okuluyla gidip orda çalışırsam hem maddi anlamda hem de dil açısından kendimi geliştirmem açısından bana çok mantıklı geldi. Keza kalacağım yer ve çalışacağım işi bile arkadaşım sayesinde hallettik sayılır. Benim de kafama yatınca konuyu aileme açtım. Babam başta sıcak yaklaşmasa da oradaki arkadaşımla konuşunca tamam dedi buraya kadar her şey çok güzel ben pasaport başvurumu yaptım vize işlemlerini halledicez. İş artık ciddiye binince annem sorun çıkarmaya başladı. Kız başına oralarda ne işin var otur oturduğun yerde gibisinden kavgalar kaoslar.. Daha kötüsü babamın da sesi çıkmıyor dünden beri defalarca aradım mesaj attım asla dönüş yapmadı.
Şuan aldatılmış gibi hissediyorumgerçekten heveslenmiştim çünkü yıllardır aile evindeyim artık kendi hayatımı çizebilicem diye mutluydum. Farklı kültürler farklı hayat tarzları göreceğim ve kendimi geliştireceğim diye düşünürken ailem şuan 3 maymunu oynuyor.
Bu durumda ne yapmalıyım sizce? Danışmanıma şuanlık işlemleri durduralım dedim ama ne yapacağımı bilemiyorum. Ailem son raddede yine hayır gitmeni istemiyoruz derlerse çok üzülücem
Para olarak bağımlı değilim birikmişim var. Tek sorun bu şekilde olmasını istemiyorumE git :) para olarak bağımlı isen yapacak bir şey yok
Doğru bir yerden bakmışsınız. Evet dediğiniz gibi çok düşündüm gerçekten istiyor muyum istemiyor muyum diye. Evet gerçekten istiyorum çünkü uzun zaman sonra heyecanlandığım bir şey oldu. Ailemin tepkisinin beni bu kadar çekmesinin sebebi hep annen en doğrusunu bilir ailenin istemediği şeyi yaparsan sonu kötüye çıkar mantığıyla büyütülmek aslında.Anneniz sorun çıkarmaya başlamış ama babanız birşey dememiş. Yani aslında ortada çok rest çekmeyi gerektirecek bir şey yok. Ama siz işlemleri durdurmuşsunuz ve "ailem son raddede yine hayır gitmeni istemiyoruz derlerse çok üzülücem" diyorsunuz. Yazınızı okurken bana nedense aslında iş ciddiye binince siz bu adımı atmaktan korkumuşsunuz da annenizin böyle bir sorun çıkarması içten içe içiniz rahatlatmış gibi geldi. Annenizin "kız başına ne yapacaksın oralarda" sorusunu "nasıl yapacağım oralarda" diye kendinize soruyor olabilir misiniz?
Bunları yazıyorum ancak yanlış anlamayın, amacım eleştiri değil de kendi içinize bakmanızı sağlamak.
Kendi hayatımda da aslında benim için çok iyi olacak bir şeyin önüne bir engel çıktığında bir yandan üzülürken bir yandan da aslında o adımı atmaktan korktuğum için içimin rahatlamış olduğu zamanlar oldu. O engeli aşmaya cesaretiniz var mı yok mu, asıl önemli olan bu bana kalırsa. O yüzden önce kendi içinize bakmanızı ve bu işi gerçekten isteyip istemediğinizi düşünmenizi öneririm. Eğer istediğinize karar verirseniz de devam edein, aileniz siz kararlı olduktan sonra sizi durduracak bir aile gibi gelmedi bana.
Anneniz duygusal davranıyor ama böyle bir imkanınız varsa gidin , yapamadığınız yerde anılar biriktirerek dönersiniz.Herkese merhaba. Dün gece sabaha kadar uyutmayan kafa karışıklığımı sizinle paylaşmak istedim. Şöyle ki 25 yaşındayım mezun olduğum bölümde iş yapmam çok çok zor. Geçen sene çalışıyordum ancak işten ayrılmak zorunda kaldım. Kaç aydır evdeyim ve gerçekten bunaldım.
Birkaç ay önce yurtdışında yaşayan bir arkadaşımla iletişime geçtik. Hayat şartları ve ekonomik durumuna bakıyorum benim çalıştığım dönemle zaten kıyaslanamaz bile. Neyse konuştuk ettik dil okuluyla gidip orda çalışırsam hem maddi anlamda hem de dil açısından kendimi geliştirmem açısından bana çok mantıklı geldi. Keza kalacağım yer ve çalışacağım işi bile arkadaşım sayesinde hallettik sayılır. Benim de kafama yatınca konuyu aileme açtım. Babam başta sıcak yaklaşmasa da oradaki arkadaşımla konuşunca tamam dedi buraya kadar her şey çok güzel ben pasaport başvurumu yaptım vize işlemlerini halledicez. İş artık ciddiye binince annem sorun çıkarmaya başladı. Kız başına oralarda ne işin var otur oturduğun yerde gibisinden kavgalar kaoslar.. Daha kötüsü babamın da sesi çıkmıyor dünden beri defalarca aradım mesaj attım asla dönüş yapmadı.
Şuan aldatılmış gibi hissediyorumgerçekten heveslenmiştim çünkü yıllardır aile evindeyim artık kendi hayatımı çizebilicem diye mutluydum. Farklı kültürler farklı hayat tarzları göreceğim ve kendimi geliştireceğim diye düşünürken ailem şuan 3 maymunu oynuyor.
Bu durumda ne yapmalıyım sizce? Danışmanıma şuanlık işlemleri durduralım dedim ama ne yapacağımı bilemiyorum. Ailem son raddede yine hayır gitmeni istemiyoruz derlerse çok üzülücem
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?