Ailemin saçma sapan davranışlarından bıktım

Okulu bir an önce bitirip iş bulup evlenip kendi yuvamı kurmak istiyorum
Tam çıldırmalık konu!
Küçük hanım,
Ailesini beğenmeyip saçma sapan davranışları var diye dem vuruyor lakin kendisi okulu bitirip iş bulup hemen evlenmeyi planlıyor,
Ne kadar da mükemmel bir vizyon (!)
 
Benim vardı 😂 mezun olduğum sene araba aldım.

Ama aileden maddi desteğim olmasına rağmen çalışırdım ben ünideyken. Garsonluktan kuaför çıraklığına kadar her türlü absürt işte çalıştım. Hem okudum, hem çalıştım, hem gezdim hem biriktirdim. Bu yüzden mi bilmiyorum gencecik enerjik olması gereken, taşı sıksa suyunu çıkartacak kadınlar böyle konular açınca azıcık deliriyorum.
Birde belli bir yaşa gelmiş emekli olmuş yine de çalışan babanın yaptıkları beğenilmiyor oturduğu yerden.

Birde okulu bitirip hemen evlenmeyi düşünüyormuş, okulu bitirip çalışayım, çabalayayım da yok. İlk hedef evlenmek. O zamanda eşinin işini gücünü takip eder, onu yapmıyor bunu yapmıyor diye.
 
Yıllarca çalışmış, memurluk yapmış, emekli olmuş en az 50 yaş üzeri bir adamdan bahsediyorsunuz. Bi kendinize mi gelseniz?

Sizin yaşınız zaten iş hayatına atılıp aileyi rahatlatmak için evin bazı maddi sorumluluklarını üzerinize alma yaşı. Daha 2 sene okulunuz var ama. Biraz kendi yaptıklarınıza, yapamadıklarınıza odaklansanız babanızın yaptıklarından ya da yapamadıklarındansa. Adam ayaklarını uzatıp hobileriyle ilgileneceği yaşta çalışıyor, borç ödüyor, çocuk okutuyor. İnsaf...
Ay ben olumlu şeyler yazdım ama orayı atlamışım. Cafeye gidemiyorum diye üzülmek mi ? 🤣
 
Birde belli bir yaşa gelmiş emekli olmuş yine de çalışan babanın yaptıkları beğenilmiyor oturduğu yerden.

Birde okulu bitirip hemen evlenmeyi düşünüyormuş, okulu bitirip çalışayım, çabalayayım da yok. İlk hedef evlenmek. O zamanda eşinin işini gücünü takip eder, onu yapmıyor bunu yapmıyor diye.
İnsan utanır şunları şuraya yazmaya. Ben ne yaptım bu yaşıma kadar diye düşünür. Yaşıtlarım okulu bitirdi, işe girdi, hayatını yoluna soktu, ailesine yardım ediyor ya da kendi düzenini kuruyor demek yok. Babam iş beğenmiyor diyor. Gerçi geç kalmasının sebebi de babadır kesin. 🙄

Logistics Logistics bir yerlerde arapça öğrendiğinizi yazmışsınız. Seçtiğiniz alanda öğrenmeye çalıştığınız dilin pek işe yarayacağını sanmıyorum. Eşim Türkiyenin lojistik devlerinden birinde yönetici. Bazen işe alımlar olduğunda birlikte cv inceleriz. Hiç arapçanın artı özellik olduğunu görmedim. Hiç arap ülkelerinden mal çeken ya da gönderen de duymamış olabilirim. Kore dili, çince falan varsa anında öne geçiyor ama. Yine de akşam soracağım eşime artı olur mu arapça diye.
 
İnsan utanır şunları şuraya yazmaya. Ben ne yaptım bu yaşıma kadar diye düşünür. Yaşıtlarım okulu bitirdi, işe girdi, hayatını yoluna soktu, ailesine yardım ediyor ya da kendi düzenini kuruyor demek yok. Babam iş beğenmiyor diyor. Gerçi geç kalmasının sebebi de babadır kesin. 🙄

Logistics Logistics bir yerlerde arapça öğrendiğinizi yazmışsınız. Seçtiğiniz alanda öğrenmeye çalıştığınız dilin pek işe yarayacağını sanmıyorum. Eşim Türkiyenin lojistik devlerinden birinde yönetici. Bazen işe alımlar olduğunda birlikte cv inceleriz. Hiç arapçanın artı özellik olduğunu görmedim. Hiç arap ülkelerinden mal çeken ya da gönderen de duymamış olabilirim. Kore dili, çince falan varsa anında öne geçiyor ama. Yine de akşam soracağım eşime artı olur mu arapça diye.
Ama bütün hocalarimiz Arapça öğrenin diyor?
 
Yıllarca çalışmış, memurluk yapmış, emekli olmuş en az 50 yaş üzeri bir adamdan bahsediyorsunuz. Bi kendinize mi gelseniz?

Sizin yaşınız zaten iş hayatına atılıp aileyi rahatlatmak için evin bazı maddi sorumluluklarını üzerinize alma yaşı. Daha 2 sene okulunuz var ama. Biraz kendi yaptıklarınıza, yapamadıklarınıza odaklansanız babanızın yaptıklarından ya da yapamadıklarındansa. Adam ayaklarını uzatıp hobileriyle ilgileneceği yaşta çalışıyor, borç ödüyor, çocuk okutuyor. İnsaf...

Demek ki gerçekten mutsuz ve artık tahammülü kalmadı.
Bu konuda eleştirmeye çokta hakkınız yok.
Bende dışarıdan bakılınca çok iyi bir maaşla masa başı çalışıyor görünüyorum ama çoğu zaman cinnet geçirmeme neden olan insanlar ile muhatabım ve mutsuzum!
Bu hayat babanızın, iş babanızın.
Size karşı sorumluluklarını yerine getiriyor mu?
Bazen aksamalar olabilir bazı şeylerde ama sizi çalıştırıp paranızı elinizden almadığı, sizi dövüp eziyet etmediği, aç ve açıkta bırakmadığı sürece bu şekilde suçlayamazsınız.

Gerçekten evladımı düşünüyorum büyüteceğim, meslek sahibi etmek için çabalayacağım, okutacağım o ise benim düştüğüm yerde arkamdan böyle söyleyecek büyük hayal kırıklığı olurdu..

Bu konuda babanıza kızacak lüksünüz olduğunu düşünmüyorum. Adam sorumsuz, çalışmaktan kaçan biri değil belli ki. Emekli olmuş, yıllardır başka işlerde çalışmış, sizden daha iyi düşünüyordur herhalde yazdıklarınızı.
Tamam haklısıniz ben de ona hak veriyorum ama ben de diyorum ki o kadar borç varken yeni iş bulup öyle çıksaydı bari. Ayrıca daha önce de yaptığı işlerde bazı saçma sapan davranislari yüzünden kovuldu. İş begenmeyebilir ama bu pandemide değil.
 
Ona değil daha çok psikoloğa gidemedigim için üzülüyorum. Acısını ben çekiyorum cunku
Ama bunu yazdığınız zaman haksız olursunuz. Psikolojik durumunuz elbette kötüdür. Çünkü etrafla mukayese ediyorsunuz. Mesela yazları çalışabilirdiniz. Para biriktirir ve şimdi harcardınız.
 
Ama bütün hocalarimiz Arapça öğrenin diyor?
Hocalarınızın arasında sektörün içinde olan ya da sektörden gelen biri var mı? Benim eşim ara sıra ders için ya da konferans için üniversitelere gider. Kendi şirketi içindeki akademide eğitim verir. Hiç arapça duymadım kendisinden. Kara lojistiğinde belki işe yarıyordur, dediğim gibi soracağım. Ama mantıklı gelmedi bana. Ticaret uzak doğuda dönüyor çünkü.
 
Ama bunu yazdığınız zaman haksız olursunuz. Psikolojik durumunuz elbette kötüdür. Çünkü etrafla mukayese ediyorsunuz. Mesela yazları çalışabilirdiniz. Para biriktirir ve şimdi harcardınız.
Şuan is arıyorum yine inşallah bulacagim
Hocalarınızın arasında sektörün içinde olan ya da sektörden gelen biri var mı? Benim eşim ara sıra ders için ya da konferans için üniversitelere gider. Kendi şirketi içindeki akademide eğitim verir. Hiç arapça duymadım kendisinden. Kara lojistiğinde belki işe yarıyordur, dediğim gibi soracağım. Ama mantıklı gelmedi bana. Ticaret uzak doğuda dönüyor çünkü.
Onu bilmiyorum ama iş ilanlarinda hep Arapça istiyorlar ben de bi arastirayim
 
Şuan is arıyorum yine inşallah bulacagim

Onu bilmiyorum ama iş ilanlarinda hep Arapça istiyorlar ben de bi arastirayim
Aslında ikinci dil çok önemli değil bence. İngilizce ana diliniz gibi olmalı. Farklı milletlerden insanlarla ingilizce anlaşabilmelisiniz. Her milletin telaffuzu farklı çünkü. Sadece yazı dili kurtarmıyor.
 
her şey için anne babayı suçlamayı bırakın lütfen.
sanki onlar mükemmel yetiştirildiler de onların hayatında hiç sıkıntı olmadı da çocukları onlardan mükemmellik bekliyor.

Siz de ebeveyn olunca bir sürü şeyi yanlış yapacaksınız o yüzden yok erkekleri ailem yüzünden yanlış erkekleri çektim, yok iş bulamadım ailem yüzünden gibi hayatınızın kilit noktalarını ailenize kitlemekten vazgeçin bence.

İbadet olayı evet bir baskı olmuş ben de garipsedim o kısmı. Bazen ebeveynleri geçiştirmek gerekiyor.

Okurken keşke herkes rahatça okuyup istediği yerlerde gezip eğlenip gençliğin tadını çıkartabilse... kim istemez? 36 yaşındayım valla ben bile bugün işe gitmesem de şööyle bir restorantta oturup yemek yesem diyorum. Ama bunun sorumlusu da ailem değil tabi ki klasik hayat ve sorumluluklar. Aynı sizde olduğu gibi.

22 yaş çok ufak, ailenizin desteğini isteyebileceğiniz bir yaş, açıkçası küçük bir yaş değil. Ben 22 yaşında mezun olmuş ilk biriktirdiğim parayla -yani baya bir ay- evin pimapenlerini yaptırmıştım :KK70: babam da emekliydi sizin babanız gibi ve çalışmayacak kadar çok yorulmuştu artık bir es vermesi gerekiyordu. Bir emekli için de böyle tadilatlar epey maliyetli.

Şimdi babanız da demiyor mudur "herkes emekli oldu cafelerde oturuyor ben burada hala çalışıyorum yaş olmuş kaç?" eminim diyordur. İnsan bir zaman sonra sadece hobileri veya lüks zevkleri -tatil gezi vs- için çalışmak istiyor ama yine hayat şartları...

Yine de çok bunaldıysanız bence Louise L. Hay Düşünce Gücüyle Tedavi kitabını tavsiye ederim. Hem ailenizi anlarsınız hem de kendinize acımayı bırakırsınız ve hayatınızın kontrolünü elinize alırsınız.
 
her şey için anne babayı suçlamayı bırakın lütfen.
sanki onlar mükemmel yetiştirildiler de onların hayatında hiç sıkıntı olmadı da çocukları onlardan mükemmellik bekliyor.

Siz de ebeveyn olunca bir sürü şeyi yanlış yapacaksınız o yüzden yok erkekleri ailem yüzünden yanlış erkekleri çektim, yok iş bulamadım ailem yüzünden gibi hayatınızın kilit noktalarını ailenize kitlemekten vazgeçin bence.

İbadet olayı evet bir baskı olmuş ben de garipsedim o kısmı. Bazen ebeveynleri geçiştirmek gerekiyor.

Okurken keşke herkes rahatça okuyup istediği yerlerde gezip eğlenip gençliğin tadını çıkartabilse... kim istemez? 36 yaşındayım valla ben bile bugün işe gitmesem de şööyle bir restorantta oturup yemek yesem diyorum. Ama bunun sorumlusu da ailem değil tabi ki klasik hayat ve sorumluluklar. Aynı sizde olduğu gibi.

22 yaş çok ufak, ailenizin desteğini isteyebileceğiniz bir yaş, açıkçası küçük bir yaş değil. Ben 22 yaşında mezun olmuş ilk biriktirdiğim parayla -yani baya bir ay- evin pimapenlerini yaptırmıştım :KK70: babam da emekliydi sizin babanız gibi ve çalışmayacak kadar çok yorulmuştu artık bir es vermesi gerekiyordu. Bir emekli için de böyle tadilatlar epey maliyetli.

Şimdi babanız da demiyor mudur "herkes emekli oldu cafelerde oturuyor ben burada hala çalışıyorum yaş olmuş kaç?" eminim diyordur. İnsan bir zaman sonra sadece hobileri veya lüks zevkleri -tatil gezi vs- için çalışmak istiyor ama yine hayat şartları...

Yine de çok bunaldıysanız bence Louise L. Hay Düşünce Gücüyle Tedavi kitabını tavsiye ederim. Hem ailenizi anlarsınız hem de kendinize acımayı bırakırsınız ve hayatınızın kontrolünü elinize alırsınız.
Babam annemi bildim bileli aldatıyor bir psikologtan duymuştum bunu. Kendisi dedi ben emekli olunca canım sıkılır calisacagim diye. Ben is bulmak isteyince bu sene sen okuluna bak calisma dediler ama olmuyor para biriktirip iyi bi psikoloğa gidecegim
 
Aslında ikinci dil çok önemli değil bence. İngilizce ana diliniz gibi olmalı. Farklı milletlerden insanlarla ingilizce anlaşabilmelisiniz. Her milletin telaffuzu farklı çünkü. Sadece yazı dili kurtarmıyor.
Evet bölüme bakıyorum çoğu kişi Ingilizce'yi bile boslamis mesela zaten online eğitimde hiçbir şey ogrenemedik evde kendim çalışıyorum bu yüzden. Akademi de düşünmüyor değilim alese başlayacağım. Ama CV'de Arapça yazsa bence ufak da olsa katkisi olur
 
Babam annemi bildim bileli aldatıyor bir psikologtan duymuştum bunu. Kendisi dedi ben emekli olunca canım sıkılır calisacagim diye. Ben is bulmak isteyince bu sene sen okuluna bak calisma dediler ama olmuyor para biriktirip iyi bi psikoloğa gidecegim

anlamadım o kısmı
babanız annenizi aldatıyor / psikologtan neyi duydunuz?
 
Evet bölüme bakıyorum çoğu kişi Ingilizce'yi bile boslamis mesela zaten online eğitimde hiçbir şey ogrenemedik evde kendim çalışıyorum bu yüzden. Akademi de düşünmüyor değilim alese başlayacağım. Ama CV'de Arapça yazsa bence ufak da olsa katkisi olur
Ben çok sektörün içinde değilim şu an. Uzağım uzun zamandır. Sadece eşimden duyduklarım gördüklerim işte. Dediğim gibi soracağım. Belki küçük firmalar tercih ediyorlardır arapçayı ikinci dil olarak. Bir sorayım akşam bunu.
 
Aslında ikinci dil çok önemli değil bence. İngilizce ana diliniz gibi olmalı. Farklı milletlerden insanlarla ingilizce anlaşabilmelisiniz. Her milletin telaffuzu farklı çünkü. Sadece yazı dili kurtarmıyor.
Kudracığım dikkat ettin mi konu sahibi burada ki pek çok kadından çok daha ılımlı. Of üzülüyorum gençlerin bu haline yaw.
 
Kudracığım dikkat ettin mi konu sahibi burada ki pek çok kadından çok daha ılımlı. Of üzülüyorum gençlerin bu haline yaw.
Öyle öyle. Sadece kafası karışık. Hayatını yoluna koyamamasına ya da istediklerini yapamamasına sebep arıyor, babayı bulmuş. Bir de tam babayla çatışma yaşları, birkaç sene sonra değerini anlayacak.
 
22 yaşında üniversite 3.sınıf öğrencisiyim. Bu yaşıma kadar ailem tarafından ezilerek özgüvensiz olarak yetiştirildim. Özgüvenim 0. Memur emeklisiyiz İstanbulda evimiz var bu sene borcu bitecek. Babam 8 senedir bir işte çalışıyordu. Ayda 15 gün gidiyor aldığı maaş düşük diye şirketi şikayet etmiş bu kış gününde. Muhtemelen işten çıkaracaklar. Hemen iş bulmak o kadar kolay mı? Üstüne bir de borçlarımız var. Türkiye'de piyasa zaten berbat. Lise mezunu AÖF okuyor diye iyi bir ise girebilecegini zannediyor. Örgün mezunları bile işsiz bu devirde. Sırf ailem mağdur olmasın diye yaşadığım şehirden üniversite kazandım ama okul hayatım berbat geçiyor. 50 TL harçlık bile alamıyorum. Part time çalışmak istiyorum zaten çok dersim yok. Vize haftasında suan o kadar canım sıkkın ki. 1 aydır şu iş mevzusu canımı çok sıkıyor. Üstüne bir de ben suçlanıyorum, ben ibadet etmediğim için evin bereketi yokmuş. Maaşlara zam ben ibadet etmediğim için yapilmiyormus. Yeri geldiginde ibadet de ederim. 5 tane altınım vardı güç bela biriktirdigim onlar gitti. Bilezigim gitti. Geçen sene staj yapıp para biriktirmistim onlar da gitti. Okuldan eve evden okula berbat bi üniversite hayatı geciriyorum. Millet kafelerde cirit atarken ben bi kitabın hesabını yapıyorum. O kadar çok bunaldim ki. Ailemin bu tavırları yüzünden hayatıma hep onlar gibi erkekleri çekiyorum. İlk olarak ailem tarafından sevilmek istiyorum :KK43: Bir de bana diyorlar ki bizi dinlemeseydin. Onları dinlemeseydim bu sefer de hayırsız evlat olacaktım. Psikoloğa gitmek istiyorum ama para yok. Part time iş bakacağım mecbur vizelerden sonra. Okulu bir an önce bitirip iş bulup evlenip kendi yuvamı kurmak istiyorum. Gerçi bu özgüvenle kim sever ki beni?
Vizelere calisamiyorum çok bunaldim inan ki :KK43: Nasıl dağıtabilirim kafamı? Bana bi yol gösterin :KK43:
Evden evliliğe kaçan gencin hikayesi.

Cnm bi dur bi sakin ol önce. Baban canını da mı versin öyle mi rahatlayacaksın. Adam emekliyken bile çalışıyor. Çook üzücü. Baban evin ucuz işçisi mi. Biz babamıza yaşvarırız olan yeter kendini harap ettin diye sen kendi hırsların yüzünden adamın kovulmasına sinirleniyorsun.

Ben sana seni özetliyeyim. İnstada sağda solda gördüğün lüx hayata özeniyorsun. Ailenden utanıyorsun. Herkes hayattan torpilli bi senin yok. Çok akitesin çok acınası durumdasın. Ne olmuş bu ne şımarıklık. Bu ne beklenti böyle silkelen kendine gel. Senin durumunda olan bir sürü insan var. Bnde tam bursla okudum. Herkesten beklentin var bir kendinden yok. Herkes taşın altına elini koysun benim totoşum şurdan şuraya kalkmasın. Ben seni biliyorum sende kendini biliyorsun. Mızmızsın iş beğenmezsin. Sürekli o saçma arkadaşlarına yetişme çabası içindesin. Ah yaa böyle gençler beni kahrediyor. Ah güzelim bu kadar ajite olacağına herkesten bi beklentini kes önce. Çalış çabala sabahla gerekirse kendi hayatını kur. Mız mız nereye kadar. Kimseye yetişmeye çalışma. Senin hayatın sana özel. Kendini zorlama. Ah yazılacak neler var da. Ah çok ağır konuştum. Farkındayım. Keşke seni bu boşluktan çekcek biri olsa etrafında sana örnek olsa rol model olsa. Çok yanlızsın başınboş.

Ailen büyük ihtimalle çocuğu yetiştirmekle büyütmek arasındaki farkı bilmiyor. Karnı tok sırtı pek olunca çocuk büyüdü sanıyorlar. Çocuğu böyle sevgisiz ilgisiz bırakınca böyle oluyor. Sor bakayım annene kaç kere seni karşısına almış Allahı anlatmış. Öyle cami köşelerin din iman öğrenilmiyor. Sonra hadi bakalım namaz kıl. Oldu. Namaz kılmak ne. Ne öğrettin ne verdin de ne bekliyorsun. O ailelerde az değil. Sonra çocuklar bunalımda işte böyle

Bak cnm sana senden başkasından fayda yok. Mız mızlığı tembelliği o boş arkadaşlarını bırakacaksın. Tutacaksın işin ucundan kendi hayatını kazanacaksın. Sağa sola suç atarak olmaz bu iş. Bn düğünümü bile kendim yaptım. Hayat böyle.
 
22 yaşında üniversite 3.sınıf öğrencisiyim. Bu yaşıma kadar ailem tarafından ezilerek özgüvensiz olarak yetiştirildim. Özgüvenim 0. Memur emeklisiyiz İstanbulda evimiz var bu sene borcu bitecek. Babam 8 senedir bir işte çalışıyordu. Ayda 15 gün gidiyor aldığı maaş düşük diye şirketi şikayet etmiş bu kış gününde. Muhtemelen işten çıkaracaklar. Hemen iş bulmak o kadar kolay mı? Üstüne bir de borçlarımız var. Türkiye'de piyasa zaten berbat. Lise mezunu AÖF okuyor diye iyi bir ise girebilecegini zannediyor. Örgün mezunları bile işsiz bu devirde. Sırf ailem mağdur olmasın diye yaşadığım şehirden üniversite kazandım ama okul hayatım berbat geçiyor. 50 TL harçlık bile alamıyorum. Part time çalışmak istiyorum zaten çok dersim yok. Vize haftasında suan o kadar canım sıkkın ki. 1 aydır şu iş mevzusu canımı çok sıkıyor. Üstüne bir de ben suçlanıyorum, ben ibadet etmediğim için evin bereketi yokmuş. Maaşlara zam ben ibadet etmediğim için yapilmiyormus. Yeri geldiginde ibadet de ederim. 5 tane altınım vardı güç bela biriktirdigim onlar gitti. Bilezigim gitti. Geçen sene staj yapıp para biriktirmistim onlar da gitti. Okuldan eve evden okula berbat bi üniversite hayatı geciriyorum. Millet kafelerde cirit atarken ben bi kitabın hesabını yapıyorum. O kadar çok bunaldim ki. Ailemin bu tavırları yüzünden hayatıma hep onlar gibi erkekleri çekiyorum. İlk olarak ailem tarafından sevilmek istiyorum :KK43: Bir de bana diyorlar ki bizi dinlemeseydin. Onları dinlemeseydim bu sefer de hayırsız evlat olacaktım. Psikoloğa gitmek istiyorum ama para yok. Part time iş bakacağım mecbur vizelerden sonra. Okulu bir an önce bitirip iş bulup evlenip kendi yuvamı kurmak istiyorum. Gerçi bu özgüvenle kim sever ki beni?
Vizelere calisamiyorum çok bunaldim inan ki :KK43: Nasıl dağıtabilirim kafamı? Bana bi yol gösterin :KK43:
Ilk once kendine yakişdirdiğin sifatlardan kurtul. Bir çocuk varmiş okulda herkesi dovermiş. Neyse bir psikolok çagirmişlar. O demişki çocuğa sen ne kadar tatli, ne kadar guzel , ne kadar sevimli çocukshn. Çocuk da donup demişki ama yaramazim. Sonra psikolok anne babayi çagirmiş. Onlar demişki bizim çocuk çok yaramaz hocam.
Bu kisa hikayenin temel anlami şu. Size bir başkasi, ya da siz kendiniz kendinize ne sifat takarsaniz ona dönüşürsünüz. Ben psikologa gitmeden internetde kişisel gelişim uzmanlarinin vidyolarini izleyerek çoook şeyi aşdim. Yeterki aklinda duzeltmek istedigin bir huyun ve istikrarli bir amacin olsun. Ama sen hep hayatim berbad, ailem sorumsuz, ben ozguvensizim dersen bu kısır dongu devam eder. Ailemizi seçemiyoruz. Mesela ben de hiç ama hiç guzel universite ve iş hayati yaşamadim. Parasizlik, etrafimda herkesin zengin ve cool olmasi bile beni aşaği iterdi. Ozguvensizliyin dibindeydim. Ama bundan kurtuldum. Olumsuzluklari dusunme. Oyle yaptilar boyle yaptilarda ilişip kalma. Bir teyze kizim var takildi kaldi çocukluğunda. 33 yaşi var. Guzel universite bitirdi ama babasi okusun diye çok zulm etti. Tualetde bile kitap okumaliydi. Ve bu yaşina kadar hala babasindan intikam aliyor. Universiteyi bitireli 10 yil oldu bir kere bile işe başvurmadi. Evlenmek konusu açilinca bile evlenmiycem ve hep size dert olucam der( evlenmemek dert degil sadece o kimseyle gorusmeyerek akliyca boyle intikam aliyor).
Sana ne yap soyleyim. Ilk once bir kagit gotur ve sevmediyin davranişlarini yaz. Ve onlerine de nasil olmak istiyorsan onu yaz. Mesela. Ozguvensiz -> ozguvenli. Gibisinden. Ve bunu duzeltmek içjn ne yapa bilirim onlari belirt daha sonra da harekete geç. Kitap okumak, spor yapmak, yeni dil öğrenmek. Bunlari hayatina kat. Hergun kendjne hersey guzel olacak diyerek guzelliyi çagir. Nasil konuşursan hayatin oyle ilerler.
Bir arkadaşim da vardi hep derdi ki ben sokak içinde elalemin onunde hep dusup rezil oluyorum. Gerçektende gozumun onunde bir kere metroda, bir kere sokagin ortasinda yag dağilmişdi havada takla atarak düştü yere. Diyorumki bak sen o kadar diyorsunki düşücem diye ve kendini dusmeye o kadar programladin ki hep tekrarlaniyor. Hep düşüyorsun.
Yani ablacim once dilini değiştir sonra kendini. Artik hayatindaki olumsuzluklari konuşma. Ailen sağlikli, yaninda. Şukret ve bu ölümlü dunyayi daha guzel yaşamak için elinden geleni yap
 
X