• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

ailemin tepkisi

  • Konu Sahibi Konu Sahibi brems
  • Başlangıç Tarihi Başlangıç Tarihi
Benim de aklıma ilk bu geldi. Kendi cocuklari ile bağı zayıf üstelik torun sahibi. Yani çocuk sorumluluğu yaşını çoktan geçmiş. Ayrıca çocukların dedesi gibi yani kuşak farkı çok olacak. Evde bu ister istemez sorun yaratacak. Küçük çocuklar gurultulubolur adamın kafası kaldirmadiginda kızacak belki de. Babam da o yaşlarda torununu sever vs ama aynı evde küçük çocukla yıllarca duramaz. Ergenlikte kavgalar olabilir vs vs. Yaş farkı olarak değil ama otuzlarda birine elli çok fazla . Biri genç diğeri orta yaşa adım atmış. Aynı evde oniki çocuğa tahammül edeceğini sanmıyorum. Üstelik kendi çocuğu ayda bir zor gelir diyorken. Liseli çocuk babaya ihtiyac duyar. Ayda bir ne yaa . Bu adam kreş yaşı çocuklara babalık mı yapacak.
Ayrıca dört çocukla o kadın neden boşanmış. Adam tabiki kendi acisindan anlatır. Çekişmeli bosandiysa dosyayı isteyin karşı tarfain dava cevap dilekçelerini. Bakın bakalım neler neler yazıyordur.
Anlaşmalı ise de etrafa sorusturun. Adama sorulsa ne sorulmasa ne haklıydın der geçer. İki küçük çocuk ile bu evlilik karrainiz bence de akıl işi değil. Ailenize hak verdim. Kötü gununuzde destek olmuşlar evliliğinizi onaylamiyorlar diye onlarla gorusmuyorsaniz hata ediyorsunuz. Yarın birgün yine aileniz yaninizda olacak
Süper yazmışsınız. Umarım konu sahibini düşünmeye sevk eder.
 
Altı aylık ilişkide neden senin çocuğun bu kadar kalır benim çocuğum bu kadar gider konuları konuşuluyor onu anlamadım.
Eğer şu anki haliyle bu ilişkiden memnunsanız büyük adımlar atıp ne kendi düzeninizi ne de çocuklarınızın düzenini bozmayın derim. İlla evleneceksiniz bu adamla diye bir şey yok biraz gönül eğlendirin. Kesinlikle sırtınızı yaslayıp güvenmeyin.
Aileniz ön yargılı da davranıyor olabilir ancak, adamın aldatıldım hikayesine ben inanmadım. Nedense bütün boşanmış adamlar hep aldatılmış hep mağdur.
 
Ahhaha demek boşanmaları hakkında bilgi sahibisiniz bende bilgi sahibiyim isterseniz size sayayım mı bakın şöyledir
Zorla evlenmiştir
Hic sevmemiştir
Çocuklar için sürdürmüştür
Kadin pistir
Çocuklara ve eve bakmamistir
Hatta aldatmistir

Tek bir soru sormak istiyorum iyi bir adam olsa eşi boşar miydi

Ha bir de ben 50 yaşına yaklaştım benimkisi önyargi değil yaşanmışlık
Kendimiz yaşamadan da etrafta olan bitenden ders çıkarmak diyelim
Kadın manyaktır
Kadından midesi bulanıyordur sevişmiyordur hiç
 
Boşanma nedeni için onur kırıcı şeyler demişsiniz. 4 çocukla kadın aldatmıştır mutlaka. Yoksa adam dört dörtlüktü. 4 çocuk adam da siz kabul etmesenizde o çocuklar ayda birden çoook daha fazla sizinle olacaklar. Sizin minicik çocuklar evde koşturup oynayacak bağırıp çağıracak 50 yaşındaki adam bundan rahatsız olmayacak değil mi? Hayal aleminde yaşayıp ailenizide kırmayın aileniz haklı çünkü
 
Öncelikle ben burada yaş farkına pek takılmıyorum zira benim de eşimle aramdaki yaş farkı bu şekilde, yalnız bizimkisi biraz istisnai. Daha doğrusu eşim istisnai biridir, hem fiziksel hem ruhsal olarak çok sağlıklı bir adam ve ikimizin de çocuğu yoktu bu sebeple onunla olmakta bir beis görmedim. Siz sevgilinizin çocuklarının gelip sizde kalmayacağını vs söylüyorsunuz ama çocukları denklemden çıkarmak çözüm değil. Sevgiliniz eğer babalık bilinci olan biri ise enerjisini, sevgisini otomatik olarak önce dörde bölecek, sonra beşe, altıya, yediye zira sizin de iki çocuğunuz var ve çocuklar küçük, tam sevgiye ihtiyaç duydukları çağlardalar. Sevgiliniz sizin çocuklarınıza da kendi çocukları gibi muamele edebilecek mi? Maddi olarak muhakkak eski eşine ve ondan olan çocuklarına destek çıkıyordur, aynı zamanda iki küçük çocuklu bir aileyi de çekip çevirebilecek mi? Yaş farkı büyük olan ilişkilerde gelecekte yaşanabilecek potansiyel problemleri zaten biliyorsunuz, bu 45-50 yaşlarında bir adam için önceden kestirilebiliyor, bu kısmı sizin mahreminiz endişelerinizi birbirinizle paylaşıp hekim görüşü alarak sağlıklı öngörülerde bulunabilirsiniz zaten. Eşinizi çok erken kaybetmişsiniz Allah rahmet eylesin, umarım bu ilişkiniz yaşamınızın kalanında sizi mutlu eder, hayat arkadaşınız olur. Yaralarınızı sarmasını, yeniden sevgiyi size tattırmasını anlıyorum, insan sevdiğini kaybedip bütün hayatın yüküyle baş başa kalınca kolu kanadı kırılmış gibi oluyor. Umarım çok mutlu olursunuz. Ailenize gelince, siz onların evladısınız, sizin çocuklarınız da yavrularının yavruları. Karşı çıkıyor olmaları fazla tedbir ve temkindendir onları da hoş görün. Siz önüyle arkasıyla ölçüp biçtiyseniz, tarttıysanız ve aklınıza kalbinize yatıyorsa zaman içinde mutluluğunuzu görüp saygı duymaya, hiç değilse ön yargılarını aşmaya başlarlar diye düşünüyorum. Allah mesut etsin.
 
Birkac yil once esimi kaybettim. iki kucuk cocugum var (4 ve 5 yaslarinda Rabbim bagislasin tum evlatlarimizi).
calisiyorum, evimi yuvami cocuklarimi gayet rahat gecindiriyorum. cocuklarim kres cocuklari, tempomuz cok yogun.
38 yasindayim. 50 yasinda bir sevgilim var. mutluyum, seviyorum, seviliyorum. onun 4 cocugu var, hatta torunu bile var.

ailem iliskime MUTHIS karsi. son yillarda beni cok derleyip toparladilar, destek oldular, onlara muhtac kaldigim bir cok vakit oldu. asiri agir tepkilerle karsi karsiya kaldim. yeni bir iliski icin cok erken diyorlar (dort yil oldu esim rahmetli olali). ve gorustugum kisi ile yas farkini COK fazla buluyorlar, onu yanima yakistirmiyorlar, sen oldugundan genc, o ise yasli duruyor diyorlar. cocuklarinin agirligini kaldiramazsin diyorlar. onunla tanismadilar, gorusmediler. fikirleri hep onyargi uzerine kurulu.

yoruldum, cok gerginim. son bir aydir gorusmuyoruz. benim vazgecip, onlardan ozur dilememi bekliyorlar. ben bunu elbette yapmiyorum, yapmayacagim. gorustugum insanin karakteri gayet saglam, sevgisi bana bu kadar iyi gelirken, ayrilmam icin bir sebeb yok.

benim goremedigim neyi goruyorlar. anlayamiyorum. kiminle paylastiysam ailemin yanlislarini konusuyoruz, onyargisina kiziyorlar. durum bu mu gercekten. yoksa yas farki su an farketmedigim sorunlara sebebiyet verecekte ben mi goremiyorum. veya cocuklari. bu yollardan gecenler oldu mu? fikirleriniz nelerdir?
Daha yaşım küçük 25 yaşındayım. Belki sizi tam olarak anlayamam ama ben nedense yaş farkının çok olduğunu düşünmüyorum. Babamdan pay biliyorum 53 yasinda dünya telaşesi kalmamış, birikiminini yapmış,çocuklarını evlendirme büyütmüş şuan hayatının en güzel rahat dönemini yaşıyor diyebilirim. Annemle ayrı olsalardı biriyle olmasına kizmazdim mesela. Önemli olan iki soru var bu adam iyi bir babamı ve sizin çocuklarınıza nasıl davranir sonucta yaşları küçük ve babaları konumunda olacak
Diğer soru da neden boşandığı
bence bu sorulara nasıl cevap verdiğiniz ile alakalı sonuç değişir ama ben yaş farkini çok görmedim. Kadınlar her zaman erkeklerden daha cabuk yaşlanır, daha çabuk menopoza girer daha çabuk çöker. Bahsettiğim şey sadece görünüş değil annem de 53 yaşında babam da ama annem görünüz olarak genc dursa da babam daha diri. Hala güçlü kuvvetli.
 
Ben yaş farkının çok olmasının zamanla sorun olabileceğini düşünüyorum. Bunun için şimdiki durumu iyi analiz etmek gerekir. Adam nasıl bir hayat istiyor, ilerde nasıl yaşayacak, ortak zevkleriniz var mı. Ve cinsel hayatınız nasıl?

Bunun dışında, en önemlisi çocuklarınız. Onlara yaklaşımı nasıl olacak.Lütfen gözleriniz hep yavrularınız üstünde olsun. Kafası cocuk sesi götürecek mi? Çünkü dışarıdaki en sakin çocuk bile evde çığlık çığlığa oluyor. Tüm stresleri bizden çıkıyor. Çocukların zor zamanlarının üstesinden gelebilecek mi?

Ben suna da anlam veremedim aslında. Boşanmış erkeklere çok dikkat edilmesi gerekiyor, yazılmış katılıyorum. Bizim ülkemizde erkekler çok ataerkil. Ve çoğu tırt. Ama bu tüm erkekler için geçerli. Yarın kendi yaşıtınız biriyle görüşseniz onun için de geçerli. Bekar olsa da niye evlenmemiş bu saate kadar olacak?

Ben çocukların büyük olmasını avantaj olarak buldum. Onlar arada sizde kalsa da bakım veren olmayacaksınız. 2 küçük çocuklu adam olsa daha zor.

Bunun haricinde 6 ay çok kısa. Biraz daha zaman verin birbirinize. Daha iyi tanıyın. Ve sakın kötü özelliklerini görmezden gelmeyin. Mutluluklar
 
Benim de aklıma ilk bu geldi. Kendi cocuklari ile bağı zayıf üstelik torun sahibi. Yani çocuk sorumluluğu yaşını çoktan geçmiş. Ayrıca çocukların dedesi gibi yani kuşak farkı çok olacak. Evde bu ister istemez sorun yaratacak. Küçük çocuklar gurultulubolur adamın kafası kaldirmadiginda kızacak belki de. Babam da o yaşlarda torununu sever vs ama aynı evde küçük çocukla yıllarca duramaz. Ergenlikte kavgalar olabilir vs vs. Yaş farkı olarak değil ama otuzlarda birine elli çok fazla . Biri genç diğeri orta yaşa adım atmış. Aynı evde oniki çocuğa tahammül edeceğini sanmıyorum. Üstelik kendi çocuğu ayda bir zor gelir diyorken. Liseli çocuk babaya ihtiyac duyar. Ayda bir ne yaa . Bu adam kreş yaşı çocuklara babalık mı yapacak.
Ayrıca dört çocukla o kadın neden boşanmış. Adam tabiki kendi acisindan anlatır. Çekişmeli bosandiysa dosyayı isteyin karşı tarfain dava cevap dilekçelerini. Bakın bakalım neler neler yazıyordur.
Anlaşmalı ise de etrafa sorusturun. Adama sorulsa ne sorulmasa ne haklıydın der geçer. İki küçük çocuk ile bu evlilik karrainiz bence de akıl işi değil. Ailenize hak verdim. Kötü gununuzde destek olmuşlar evliliğinizi onaylamiyorlar diye onlarla gorusmuyorsaniz hata ediyorsunuz. Yarın birgün yine aileniz yaninizda olacak
Konu sahibi de ailesini silmeye gönüllü ki "en zor zamanlarımda yanımda onlar vardı" derken..kim olduğu belli olmayan, kendisinin ağzından dinleyip, tanıdığı bir adam var karşısında, boşanma konusunda birçok erkek gibi mağdur hikayeleri anlattığına eminim. Kimse hayatını yaşamasın/evlenmesin demiyorum ancak biraz da dengi dengine olmalı
 
Daha yaşım küçük 25 yaşındayım. Belki sizi tam olarak anlayamam ama ben nedense yaş farkının çok olduğunu düşünmüyorum. Babamdan pay biliyorum 53 yasinda dünya telaşesi kalmamış, birikiminini yapmış,çocuklarını evlendirme büyütmüş şuan hayatının en güzel rahat dönemini yaşıyor diyebilirim. Annemle ayrı olsalardı biriyle olmasına kizmazdim mesela. Önemli olan iki soru var bu adam iyi bir babamı ve sizin çocuklarınıza nasıl davranir sonucta yaşları küçük ve babaları konumunda olacak
Diğer soru da neden boşandığı
bence bu sorulara nasıl cevap verdiğiniz ile alakalı sonuç değişir ama ben yaş farkini çok görmedim. Kadınlar her zaman erkeklerden daha cabuk yaşlanır, daha çabuk menopoza girer daha çabuk çöker. Bahsettiğim şey sadece görünüş değil annem de 53 yaşında babam da ama annem görünüz olarak genc dursa da babam daha diri. Hala güçlü kuvvetli.
Çünkü şu an 53 yaşında dolayısıyla bir delikanlı kadar olmasa da gücü kuvveti elbette yerindedir ancak 38 yaşında bir kadın 48 yaşında iken eşi 60 yaşında olacak. Hayatta elbette istisnalar var ki benim arkadaşımda da benzer bir örnek var ancak ikisi de genç zamanlarında evlendi ve ikisinin de ilk evliliğiydi. Bilemiyorum konu sahibinin de mutlu olmak hakkı ama 4 çocuklu bir kadının eşini aldattığını ve bu nedenle ayrılık olduğunu hiç sanmıyorum. Bu sorularin net cevabını bulamadıkça bu evlilik benim için macera/risk olur. Çocuklar olmasa yaşa ve gör diyeceğim de..Bence bu şekilde devam etsinler, evlilik şart değil..
 
boşanma sebebini bi kenara bıraksak bile bir arkadaş daha demiş, sizin çocuklarınız sorun olacaktır. adam artık çocuklarını büyütmüş, hatta torunu bile var. yani sizin için yeni olan şeyleri adam çoktan kapatmış bile. tekrar sıfırdan çocuk büyütme oyun oynatma, hastalıklar, okullar vs. gibi şeylere tekrar başlayacak. ve bi yerden sonra yorucu olacaktır. gitsin kendine denk birini bulsun.

eşiniz vefat etti, çocuklarınız var diye sonsuza kadar yas tutacak değilsiniz tabi ama sizin gibi bu işlerin henüz başında biriyle olursanız daha kolay olacaktır.
 
Birkac yil once esimi kaybettim. iki kucuk cocugum var (4 ve 5 yaslarinda Rabbim bagislasin tum evlatlarimizi).
calisiyorum, evimi yuvami cocuklarimi gayet rahat gecindiriyorum. cocuklarim kres cocuklari, tempomuz cok yogun.
38 yasindayim. 50 yasinda bir sevgilim var. mutluyum, seviyorum, seviliyorum. onun 4 cocugu var, hatta torunu bile var.

ailem iliskime MUTHIS karsi. son yillarda beni cok derleyip toparladilar, destek oldular, onlara muhtac kaldigim bir cok vakit oldu. asiri agir tepkilerle karsi karsiya kaldim. yeni bir iliski icin cok erken diyorlar (dort yil oldu esim rahmetli olali). ve gorustugum kisi ile yas farkini COK fazla buluyorlar, onu yanima yakistirmiyorlar, sen oldugundan genc, o ise yasli duruyor diyorlar. cocuklarinin agirligini kaldiramazsin diyorlar. onunla tanismadilar, gorusmediler. fikirleri hep onyargi uzerine kurulu.

yoruldum, cok gerginim. son bir aydir gorusmuyoruz. benim vazgecip, onlardan ozur dilememi bekliyorlar. ben bunu elbette yapmiyorum, yapmayacagim. gorustugum insanin karakteri gayet saglam, sevgisi bana bu kadar iyi gelirken, ayrilmam icin bir sebeb yok.

benim goremedigim neyi goruyorlar. anlayamiyorum. kiminle paylastiysam ailemin yanlislarini konusuyoruz, onyargisina kiziyorlar. durum bu mu gercekten. yoksa yas farki su an farketmedigim sorunlara sebebiyet verecekte ben mi goremiyorum. veya cocuklari. bu yollardan gecenler oldu mu? fikirleriniz nelerdir?
Sana o kadar destek olmuş ailene bir adam için sırf çevirmemen gerektiğini bu yaşında anlamadın mı? 50 yaşında torun sahibi adamla ne işin var el kadar çocukların var daha
 
aksam telasesinden teker teker donemiyorum hanimlar. yorumlariniz icin tesekkur ederim.

evlilik konusunda acele etme taraftari degilim, ama muhafazakar bir kadinim. bazi konularda belirli bir rahatlik istiyorum. o yuzden bu konuda biraz zorlaniyorum. yaza kadar kesinlikle bir resmiyet istemiyorum, hayirlisi bakalim.

haricinde; cocuklarim cok kucuk evet. bu konuyu tanismamizdan kisa bir sure sonra ayrilik sebebi olarak gordum, ve ayrildim. bir hafta kadar gorusmedik, o haftayi oldukca zor atlattim diyebilirim. ve bir haftanin sonunda gelip 'yetti bence, dusunme vaktin oldu, dusunduysen, artik yeniden konusma vakti ve bazi konulari yeniden netlestirme zamani' dedi. gorusmeye yeniden basladik, tabiki bu konuyu uzun uzun konustuktan sonra. son zamanlarda onun cocuklarimla olan iletisimini gozlemliyorum. cocuklarin eglenebilecegi yerlerde gorusuyoruz, bulusuyoruz. onlarla teker teker vakit gecirmeye gayret ediyor. cocuklarim her bulusmanin sonunda 'evimize neden cay icmeye gelmiyor' diyorlar, gelmesi icin israr ediyorlar. elbette yeni tanisiyorlar, ekstra ilgili olacak ama onumuzdeki zaman nasil devam edecek, bu benim icin cok onemli.

bu arada ayrilik sebebi konusu cok konusulmus, arkadaslar ben guvenmedigim bir insanla bir yolda yurumem. net bir sekilde konusuldu bu konu, birkac kez ustelik. evliliklerini kurtarmak icin yeterince cabaladiklari konusunda tereddutlerim kalmadi. ama bazen inceldigi yerden kopmasi gerekiyor sanki. sayginin, sevginin, onur ve gururun kalmadigi bir evlilikten cikabilmeli insanlar.

son olarak; onun cocuklari konusu da islenmis. 19 yasindaki evladiyla da tanistim (en buyuk olan cocuk sahibi ile tanismadim henuz). cok tatli bir delikanli, babasiyla gitmemiz icin konser biletleri almis gecenlerde. boyle ince ruhlu bir cocuk. : )

sonuncu son olarak; ailemi asla silmiyorum, silmek istemiyorum. onlara ragmen degil, onlarla birlikte olsun istiyorum. ama bir noktada artik kendi arzu ve isteklerini israrla diretmek yerine, cocuklarinin kararlarina saygi duymayi ogrenmeliler. onlara muhtac oldugum zaman diliminde evlat-ebeveyn iliskimizde bazi dengeler biraz farkli bir noktaya varmis ben farkina varmadan. bu yeniden yerine gelmeli. ayrica emin olun, muthis kirici ve incitici konusmalarla karsimdaydilar. bu da bir noktada onlarin dusuncesinin mantik cercevesinde olmadigi kanisina getiriyor beni.
 
Back
X