Böyle bir durum yaşayanınız var mıdır? Bir abim var. Almanya’da yaşıyor. İyi bir işi var maddi durumu çok iyi. Güzel de bir evlilik yaptı. Bir de oğulları var. Anlayacağınız mükemmel evlat kendisi. Ben ise evli değilim, ailemle yaşıyorum. Bir işim var ama çok öyle iyi bir gelirim yok. Neyse buna da şükür. Annem de babam da çok yaşlılar. Sürekli hastalanıyorlar. Ben yanlarında olduğum için sürekli onlara ben bakıyorum, hastaneye ben götürüyorum. Ev işlerini de ben hallediyorum. Bir koşuşturmaca gidiyor hayatım. Kendime ait pek bir şey yaptığım söylenemez. Annem durumu kötülediğinde abime haber bile verditmez. Uzakta o ne yapabilir ki der. Ben koştururum. Abim de herşeyden habersiz mutlu huzurlu hayatına devam eder. Sanırım çok yoruldum bilemiyorum. Yaşım da 40’a yaklaşıyor. Bütün bu olanlar sonucu bir de evin favori çocuğu abimdir
Komşuya filan saatlerce o anlatılır, tabi benim anlatılacak pek birşeyim yok. Hiç kendinizi böyle bir durumdan dolayı kötü hissettiğiniz oldu mu? Evini ayır demeyin maddi olarak da gücüm buna yetmez, hem de bizimkilerin benden başka kimsesi yok. Fikirlerinizi merak ediyorum.
