Ben yaşadıklarımın normal olduğunu zannetseydim buraya konu açmazdım. Bu kadar rahatsızsanız sayfa sayfa insanların mesaj yazmasından, siz yazmayın olsun bitsin. Beni anlayan anladı, tanıyan tanıdı. Şu haldeyken size derdimi anlatmaya çalışmayacağım. Ben annemin evine gelmişken hala “yuva kolay kurulmuyo diyor” diye üstüme geliyorsunuz. Size “eşim tam bi pislik, ondan nefret ediyorum” diye yalan söyleyemem. Yaşadığım bunca şeyin bir sebebi olmalı değil mi, “madem nefret ediyorsun daha burada bizden ne bekliyorsun?” Demeyecek miydiniz bana? Ben hepinize dürüst olmaya çalıştım, dürüst oldum. Çünkü bana verilmiş bir emek var burada. Öyle ya da böyle.
Mune
Kazen konuyu kapatalım bir an önce ricam, benimle konuşmak isteyen zaten mesaj atacaktır. Teşekkürler yeniden herkese. Ayağa kalkacağım ben de. Kendime güveniyorum.