Çok teşekkür ederim beni anladığınız için..
Ben de bunu anlatamıyorum işte ben kimseden yardım istemedim, sadece lohusa kadınlar 40 gün tek kalmaz derler bizim büyüklerimiz ben o kalacak kişinin annem olmasını istedim, 40 gün duş alıcam, uykusuz kalcam, yorgun olucam, bebeği banyo yaptırmayı bilmiyorum, bir sıkıntı çikarsa belki yardımcı olur onun yanında sıkıntı çekmeden rahat rahat emziririm diye düşündüm. Ama göğüslerimi görmeyen kalmadı.
Evet yardımcı oldular her konuda ama bir o kadar da iş çıkardılar, annem belki 3 kişilik yemek yapacaktı, 8 kişiye yapmak onların bulaşığını yıkamak zorunda kaldı, ve benim annem yorulup dinlenmek istediğinde, ee ama görevi bu, bunun için geldi, bizde uyumana destek oluyoruz deyip annemin yaptıklarının hiçe sayılması beni çok kırdı. Her şeyden önce ben ondan büyüğüm ve yengesiyim, karşisinda zaten abisinin eşi var, sevmiş ki evlenmiş ve çocuk yapmış değil mi? Bana sanki ben abisine düşmanmışım gibi bırbırbır ama sizde şöylesiniz böylesiniz diye yorum yapmasını uygun bulmuyorum, sen bir dur evlilik hakkında tecrüben yok, hamilelik lohusalık hakkında yok yaşın benden küçük, annemin yaşı sende büyük öyle her yerde her aklına geleni söylemezsin.
Ve eşim de ısrarla benim onlara ayıp yaptığımı savunuyor hâlâ. Ben bebeği hışımla aldığım için öyleymiş ben onlara ayıp yapmışım..
Ya bana yapılan yanlış olmuyor mu herkese ben yanlış yapıyorum dedim.
