- 29 Ağustos 2014
- 1.367
- 2.488
- 133
- 32
- Konu Sahibi matmazelAnjel
-
- #1
Merhaba arkadaşlar bir konuda fikrinizi almak istiyorum. Özellikle evlendikten sonra kendi ailesiyle veya eşinin ailesiyle birlikte oturan veya yakin oturan, çalışan hanimlardan.
Ben yaklaşık 1.5 yıl önce doğum yaptim okurken evlendigim icin dogumumdan sonra da zorunlu staj ve iş sürecimi atlatmak için kendi ailem yanima yerleşti. (Evim büyük bu konuda bir sıkıntı yok 5+1) Onlar çocuğa baktilar maddi manevi her şeyiyle ilgilendiler ben de işlerimi sağlıklı kafayla hallettim gözüm arkada kalmadan.
Sorunun başladığı yer şurası annem hem geçimi zor bir insandir hem de inanilmaz baskin bir karakterdir. Bu süre icinde çocuğun bakimindan tut da yemek yapmaya kadar pek çok şeyi benim yapmama izin vermedi (çocuk dogana kadar her şeyi ben yapiyordum) hatta o kadar ki bebegim ufakken memede uyutmama izin vermez kendi uyuturdu. 4 aylikken aylikken de yukari kat soguk oluyor diye bebegi kendi odasina aldi yani bebegin butun bakımıyla annem ilgilendi. Ben de anlaşabilmek icin kademeleri olarak elimi her şeyden çektim. Bir baktım sanki ben hala ailesine bagimli cocuk gibiyim
Şimdi benim iş değişikliği durumum var. Ben hem annemin çocuğuma bakmasindan tutun da, benim hayatimi bu kadar yönlendirmesine kadar pek çok seyden dolayi şikayetçiyim. Çocuğumun kreş yaşı gelmek üzere (2 yaşında başlayacak). Yeni işimden dolayi lojman imkanim var.
Simdi size sorum şu ben evden ayrilmak istiyorum eşimle birlikte ayri bir hayat kurmak. Fakat eşim bunu pek istemiyor. Ayrica cocugum için endiseliyim ananesine çok alışkın gidersek ozler mi etkilenir ki yeterince ilgi sevgi verebilir miyim mutlu olur mu acaba diye endiselerim var. Lojmanla ailemin evinin arasi pek yakin degil haftada 1 den daha sık gorusemeyiz. Ama kendi mutlulugum icin de bu duruma devam etmek istemiyorum kaynanayla yaşıyor gibiyim. Siz olsaniz bu durumda ne karar verirdiniz? Sizce çocuk için en doğru olani hangisi? ( Ananesinin yetistirme yontemini tasvip etmiyorum tv+kötü beslenme hamurisi gibi) ayrilirsam da yetememekten pişman olmaktan korkuyorum.
Ben yaklaşık 1.5 yıl önce doğum yaptim okurken evlendigim icin dogumumdan sonra da zorunlu staj ve iş sürecimi atlatmak için kendi ailem yanima yerleşti. (Evim büyük bu konuda bir sıkıntı yok 5+1) Onlar çocuğa baktilar maddi manevi her şeyiyle ilgilendiler ben de işlerimi sağlıklı kafayla hallettim gözüm arkada kalmadan.
Sorunun başladığı yer şurası annem hem geçimi zor bir insandir hem de inanilmaz baskin bir karakterdir. Bu süre icinde çocuğun bakimindan tut da yemek yapmaya kadar pek çok şeyi benim yapmama izin vermedi (çocuk dogana kadar her şeyi ben yapiyordum) hatta o kadar ki bebegim ufakken memede uyutmama izin vermez kendi uyuturdu. 4 aylikken aylikken de yukari kat soguk oluyor diye bebegi kendi odasina aldi yani bebegin butun bakımıyla annem ilgilendi. Ben de anlaşabilmek icin kademeleri olarak elimi her şeyden çektim. Bir baktım sanki ben hala ailesine bagimli cocuk gibiyim
Şimdi benim iş değişikliği durumum var. Ben hem annemin çocuğuma bakmasindan tutun da, benim hayatimi bu kadar yönlendirmesine kadar pek çok seyden dolayi şikayetçiyim. Çocuğumun kreş yaşı gelmek üzere (2 yaşında başlayacak). Yeni işimden dolayi lojman imkanim var.
Simdi size sorum şu ben evden ayrilmak istiyorum eşimle birlikte ayri bir hayat kurmak. Fakat eşim bunu pek istemiyor. Ayrica cocugum için endiseliyim ananesine çok alışkın gidersek ozler mi etkilenir ki yeterince ilgi sevgi verebilir miyim mutlu olur mu acaba diye endiselerim var. Lojmanla ailemin evinin arasi pek yakin degil haftada 1 den daha sık gorusemeyiz. Ama kendi mutlulugum icin de bu duruma devam etmek istemiyorum kaynanayla yaşıyor gibiyim. Siz olsaniz bu durumda ne karar verirdiniz? Sizce çocuk için en doğru olani hangisi? ( Ananesinin yetistirme yontemini tasvip etmiyorum tv+kötü beslenme hamurisi gibi) ayrilirsam da yetememekten pişman olmaktan korkuyorum.