• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Evlat ayrımı ve torun ayrımı yapan anneanne ve dede

İşte bu yüzden ben annenizin oğlunuza düşkün aslında çok seviyor olduğunu düşünmüyorum. Mesele ablanız yada yeğende değil, kadının içinden gelmiyor özlemiyor demek ki. Bu yüzden siz kendinizi geri çekin biraz, işlerine koşmayın hatta onların size dediği benzer bahaneler ile müsait olmadığınızı belirtin.
Çok mantıklı, benzer bahanelerle geri çevirmeyi deniycem, bakalım ne oluyor bundan sonra. Hep nezaket bende kalsın, büyüklük bende kalsın diye diye dert sahibi yaptım kendimi.
 
Yazdıklarınız beni çocukluğuma götürdü. Anne tarafımla hep mesafeliydik. Hiçbir zaman bizi tamamen sahiplenmediler. Diğer torunlarına düğünlerde gelinlik elbise alırlardı biz ağzımızın suyu akarak izlerdik. Şikayet etmiyorum ama üzülmüştüm sanki. Zaten vefat ettiler Allah rahmet eylesin. Yani ne anne tarafım ne baba tarafım. İnsan öyle de sahipsiz gibi büyüyor. İçinde bir ukte kalıyor.
 
Yorumların hepsini okudum çok ilgimi çekti çünkü bu konu öncesinde de zaten birkaç benzer konunuza yorum yapmıştım birşeyler eklemek istiyorum. Sizin özellikle çok belirgin bir yönünüzü farkettim sürekli çok şükür çok iyiyiz keyifle yaptık seve seve ordaydık tarzı cümleleriniz mevcut nerdeyse her cümle böyle başlıyor yanlış anlaşılmasın şükür etmeniz çok güzel keyifle yaptık demeniz de güzel ama sizin nerdeyse hiç bozmadığınız bir çizgi ve duruşunuz var kendinizi öyle sıkıyor kasıyorsunuz ki sanki her kelimenizi hassas terazide tartıp ediyorsunuz bir defa bunu bırakın bence bir sakın şöyle bir herkes gibi bugün de mutsuzum bugün de içimden birşey gelmiyor bugün de bunla mi uğraşıcam yeter artık of bıktım tarzını deneyin inanın insan olarak buna ihtiyacınız var olduğunu görüyorum. Sanki leydi dianasınız kraliyet ailesinde kameralar sizi izliyor da açık vermeden kulis yaşıyorsunuz tüm bunlara hiç gerek yok inanın. Bırakın biraz da şikayet eden taraf siz olun hep mükemmel olmaya orda olmaya alışmışsınız olmayın sizi kim neden merak etsinki zaten sürekli keyifle severek eğlenerek hayat yaşayan çok şükür her daim mutlu olanı kimse merak etmez şikayet edeni ağlayanı kendini geri çekip gizem yaratanı merak ederler . Eğer merak edilmek istiyorsanız biraz uzak durun ki gizemli olasınız nasılsın sorusuna iyi değilim diyebilen kaç kişi var ? Siz de birgün o kişi olun ne olack hep güçlü durmak zorunda değilsiniz. Konuşmalarınız malesef kendi içinde tutarsızlıklar tezarlıklar barındırıyor hem seviyorlar eşit davranıyorlar hem adilller ama az görüşüyorlar diyorsunuz bunlar malesef hep birbiri ile tutarsız şeyler. Resmen elinize kağıt kalem alıp kim kimi ne kadar sevdi nasıl davrandı ne yaptı ne dedi diye çetele tutuyorsunuz hayatta herşey herkes açısından eşit olmaz olmak zorunda da değil zaten . Kimin o an daha çok yardıma ihtiyacı varsa daha zor durumdaysa daha güçsüz gösteriyorsa kendini ona destek olunur . Sizin ailenize esas sınırı koymanız gereken yer eşiniz canıyla cebelleşirken sizi yalnız bıraktıkları an olmalıydı hediyeymiş 23 nisanmış doğum günüymüş hepsini şöyle bir kenara bırakın damatları hastanede yatarken umursamaz davranan insanları anne baba hakkına bile olsa kendinizden evladınızdan uzak tutmanız lazım siz bu konuda yanlış yapıyorsunuz ayda 1 çağırınca gitmek eşiniz beyefendiye hakaret sayılır bence . Tam tersini düşünün aynı durumda siz olsaydınız kayınvalideniz ve eşi aynı şeyi yapsalardı siz ne beklerdiniz iyileştikten sonra yüzünüze bakınca o insanlar ne demek isterdiniz onlara eşiniz beyfendi sadece sizin için ses etmiyor bu duruma kendisine yapılanı unutmaz bir insan hem de hastayken. Bir konu daha var gördüğüm çocuğum kuzeni ile büyüsün paylaşsın zaten tek çocuk diyip duruyorsunuz herkesin aynı yaşlarda kuzeni yok bu bir artı veya eksi değil kuzeni olanlar da iyi anlaşmak oynamak birbirini sevmek zorunda değil evet çocuğunuz seviyordur kuzenini ama yokluğu bu kadar sorun olacak kadarda bağlı olması zaten sağlıksız. Yeğeninizi en iyi terapilere götürüyormuşsunuz neden böyle bir görevi siz üstlendiniz bırakın yanında kaldığı annaannesi annesi üstlensin veya babası orası sizi ilgilendirmez ki. Üzgünüm ama davranış biçimi olarak önce kendinizde değiştirmeniz gereken durumlar mevcut. Kendi hayatınıza ve kendinize odaklanma kısmında sorunlarınız var . Alma verme dengeniz de sorunlu görünüyor. Hayatınız boyunca size dikilmiş gömleğe sığmaya çalışıyorsunuz insan bazen renk değiştirir kilo alır giymem artık bunu der atar bir köşeye biraz böyle olmalısınız . Çocuğunuzun tek çocuk olmasını sorun etmeyi bırakın siz bilemezsiniz tek çocuk olmanın iyi mi kötü etki edeceğini bunu hiç kimse bilemez kardeş sahibi olmak her zaman iyi değildir belki siz bugün tek çocuk olmak isterdiniz değil mi şahsen ömrüm boyunca tek çocuk olmak istedim :) sizinle oldukça benzer şeyler yaşamışız ben eşimden yana değil kendi erken doğumum ve bebeğimle hastane süreci geçirdim eşinizin hastalığı çok çok önemli ve üzücü bir olay bu olay sizin için dönüm noktası olmalıydı bu konulardaki sizi üzen herşeyi o hastane odasında bırakıp bir çöplüğe atıp yolunuza bakmalıydınız sizi anlıyorum herkes hemen yapamaz benim de belki de son 4 yılım ilmek ilmek beni bugün olduğum noktaya getirdi artık en ufak bir vicdan azabı ya da duygu karmaşası yaşamıyorum desem inanmayın insanız hepimiz her duyguyu barındırmak yaşamak durumundayız ama gündelik hayatta sınırlarımız bizi ayakta tutacak olandır . Size tavsiyem hep kendinizi düşünün bakın kendiniz diyorum eşiniz evladınız bile sizden önce olmamalı siz kendinizi düşünmedikten sonra herkesi düşünseniz ne fayda? İyi bir anne iyi bir eş iyi bir arkadaş olmak için çabalamayın iyi bir siz olun . Aynadaki kişi dostunuz olsun sonra diğerleri gelsin. Ben en en en en çok kendimi seviyorum diyebilmek lazım kodlamışlar bize anne olduktan sonra kendinden vazgeç herşey çocuk için koca için aile için evet herşey yaşamak için ama şöyle düşünün siz bugün iyi olmadan ne eşinize ne çocuğunuza faydanız olmaz . Sevgiliye selamlıyorum siz
 
Ayda bir falan gidiyoruz. Onlar çağırıyorlar. Ama hep bir görev gibi yapılıyor bu. Sus payı gibi.
Oglunuz kuzenini gormek istiyorsa cocugunuzu oraya birakin cikip kendiniz gezin islerinizi halledin bi kahve icin kuafore gidin sonra da donup kapidan cocugunuzu alin ve eve donun
Niye gelmiyorsun derlerse X kuzenini ozlemis o yuzden getirdim benimde islerim vardi halletmis oldum bi ara gelirim diyin gidin evinize
Mesafe koyun madem orada durmak sizi geriyor, cocugunuz mutlu olsun tek amaciniz buysa gorsun kuzenini sonra da donun evinize
Bazi gunler de siz cagirin yigeninizi eve, sizde takilsinlar
Ailenizi cagirmayin mesela
X bize gelsin kalsin 1 gun, cocuklar iyi anlasiyor diyin
Tamam getirelim dediklerinde yok ben gelir alirim oralarda da isim var diyin
Neden hep kendiniz gidiyorsunuz cagrilmayi bekleyip?
Siz yetiskinsiniz cocugunuz mutlu olsun istiyorsaniz maksatiniz buysa, digerlerini yok saymayi da ogrenin
 
Ya bir de kocan hastanelerde yatmış sanırım kanser atlatmış (yanlış okumus da olabilirim) bunlar ne aramış ne sormuş ne gelmiş. Siz neden bunların hastane işlerine kosuyorsunuz, neden yani? Adamı da peşinden sürüklüyorsun. Sevilmek sayılmak böyle olmaz ya lütfen. Önce kendiniz önce aileniz. Kocanın yerinde olsam onlara bir bardak su vermem be
 
Yorumları okumadım. Ben evlat ayrımı olduğunu düşünmedim aslında. Sorun ne biliyor musunuz, sizi güçlü ablanızı güçsüz görmeleri…
 
Yorumların hepsini okudum çok ilgimi çekti çünkü bu konu öncesinde de zaten birkaç benzer konunuza yorum yapmıştım birşeyler eklemek istiyorum. Sizin özellikle çok belirgin bir yönünüzü farkettim sürekli çok şükür çok iyiyiz keyifle yaptık seve seve ordaydık tarzı cümleleriniz mevcut nerdeyse her cümle böyle başlıyor yanlış anlaşılmasın şükür etmeniz çok güzel keyifle yaptık demeniz de güzel ama sizin nerdeyse hiç bozmadığınız bir çizgi ve duruşunuz var kendinizi öyle sıkıyor kasıyorsunuz ki sanki her kelimenizi hassas terazide tartıp ediyorsunuz bir defa bunu bırakın bence bir sakın şöyle bir herkes gibi bugün de mutsuzum bugün de içimden birşey gelmiyor bugün de bunla mi uğraşıcam yeter artık of bıktım tarzını deneyin inanın insan olarak buna ihtiyacınız var olduğunu görüyorum. Sanki leydi dianasınız kraliyet ailesinde kameralar sizi izliyor da açık vermeden kulis yaşıyorsunuz tüm bunlara hiç gerek yok inanın. Bırakın biraz da şikayet eden taraf siz olun hep mükemmel olmaya orda olmaya alışmışsınız olmayın sizi kim neden merak etsinki zaten sürekli keyifle severek eğlenerek hayat yaşayan çok şükür her daim mutlu olanı kimse merak etmez şikayet edeni ağlayanı kendini geri çekip gizem yaratanı merak ederler . Eğer merak edilmek istiyorsanız biraz uzak durun ki gizemli olasınız nasılsın sorusuna iyi değilim diyebilen kaç kişi var ? Siz de birgün o kişi olun ne olack hep güçlü durmak zorunda değilsiniz. Konuşmalarınız malesef kendi içinde tutarsızlıklar tezarlıklar barındırıyor hem seviyorlar eşit davranıyorlar hem adilller ama az görüşüyorlar diyorsunuz bunlar malesef hep birbiri ile tutarsız şeyler. Resmen elinize kağıt kalem alıp kim kimi ne kadar sevdi nasıl davrandı ne yaptı ne dedi diye çetele tutuyorsunuz hayatta herşey herkes açısından eşit olmaz olmak zorunda da değil zaten . Kimin o an daha çok yardıma ihtiyacı varsa daha zor durumdaysa daha güçsüz gösteriyorsa kendini ona destek olunur . Sizin ailenize esas sınırı koymanız gereken yer eşiniz canıyla cebelleşirken sizi yalnız bıraktıkları an olmalıydı hediyeymiş 23 nisanmış doğum günüymüş hepsini şöyle bir kenara bırakın damatları hastanede yatarken umursamaz davranan insanları anne baba hakkına bile olsa kendinizden evladınızdan uzak tutmanız lazım siz bu konuda yanlış yapıyorsunuz ayda 1 çağırınca gitmek eşiniz beyefendiye hakaret sayılır bence . Tam tersini düşünün aynı durumda siz olsaydınız kayınvalideniz ve eşi aynı şeyi yapsalardı siz ne beklerdiniz iyileştikten sonra yüzünüze bakınca o insanlar ne demek isterdiniz onlara eşiniz beyfendi sadece sizin için ses etmiyor bu duruma kendisine yapılanı unutmaz bir insan hem de hastayken. Bir konu daha var gördüğüm çocuğum kuzeni ile büyüsün paylaşsın zaten tek çocuk diyip duruyorsunuz herkesin aynı yaşlarda kuzeni yok bu bir artı veya eksi değil kuzeni olanlar da iyi anlaşmak oynamak birbirini sevmek zorunda değil evet çocuğunuz seviyordur kuzenini ama yokluğu bu kadar sorun olacak kadarda bağlı olması zaten sağlıksız. Yeğeninizi en iyi terapilere götürüyormuşsunuz neden böyle bir görevi siz üstlendiniz bırakın yanında kaldığı annaannesi annesi üstlensin veya babası orası sizi ilgilendirmez ki. Üzgünüm ama davranış biçimi olarak önce kendinizde değiştirmeniz gereken durumlar mevcut. Kendi hayatınıza ve kendinize odaklanma kısmında sorunlarınız var . Alma verme dengeniz de sorunlu görünüyor. Hayatınız boyunca size dikilmiş gömleğe sığmaya çalışıyorsunuz insan bazen renk değiştirir kilo alır giymem artık bunu der atar bir köşeye biraz böyle olmalısınız . Çocuğunuzun tek çocuk olmasını sorun etmeyi bırakın siz bilemezsiniz tek çocuk olmanın iyi mi kötü etki edeceğini bunu hiç kimse bilemez kardeş sahibi olmak her zaman iyi değildir belki siz bugün tek çocuk olmak isterdiniz değil mi şahsen ömrüm boyunca tek çocuk olmak istedim :) sizinle oldukça benzer şeyler yaşamışız ben eşimden yana değil kendi erken doğumum ve bebeğimle hastane süreci geçirdim eşinizin hastalığı çok çok önemli ve üzücü bir olay bu olay sizin için dönüm noktası olmalıydı bu konulardaki sizi üzen herşeyi o hastane odasında bırakıp bir çöplüğe atıp yolunuza bakmalıydınız sizi anlıyorum herkes hemen yapamaz benim de belki de son 4 yılım ilmek ilmek beni bugün olduğum noktaya getirdi artık en ufak bir vicdan azabı ya da duygu karmaşası yaşamıyorum desem inanmayın insanız hepimiz her duyguyu barındırmak yaşamak durumundayız ama gündelik hayatta sınırlarımız bizi ayakta tutacak olandır . Size tavsiyem hep kendinizi düşünün bakın kendiniz diyorum eşiniz evladınız bile sizden önce olmamalı siz kendinizi düşünmedikten sonra herkesi düşünseniz ne fayda? İyi bir anne iyi bir eş iyi bir arkadaş olmak için çabalamayın iyi bir siz olun . Aynadaki kişi dostunuz olsun sonra diğerleri gelsin. Ben en en en en çok kendimi seviyorum diyebilmek lazım kodlamışlar bize anne olduktan sonra kendinden vazgeç herşey çocuk için koca için aile için evet herşey yaşamak için ama şöyle düşünün siz bugün iyi olmadan ne eşinize ne çocuğunuza faydanız olmaz . Sevgiliye selamlıyorum siz
Çok haklısınız ama genel konuşma üslubum hep bu şekilde sanıyorum ki özellikle birtakım sağlık sınavları atlattıktan sonra çok fazla şükür odaklı bir yaşama verildi hayatımız. Ancak dediğiniz gibi öfke ve duyguların sağlıklı bir şekilde dışavurumu sanırım bana daha iyi gelecek. İçimize attıklarımız be hep nezaketli olma gayretimiz yüzünden zaten kadınlarda bu kadar otoümmin hastalıklar patlıyor. Tamam, bundan sonra önce kendim, canım kendim diyorum, diyoruz hep birlikte. Oğluma öğrettiklerimi kendim uygulasam zaten bambaşka bir noktaya gelecek hayatım :) İş hayatımda da hep bu şekilde hareket ettim ama ülkenin gidişatına bakacak olursak fazla nezaket ve tevazunun sonu iyi yerlere çıkmıyor . Sizin benzer şeyler yaşadığınızı biliyorum, zaten bu konuda idolümsünüz açıkçası; ben de bu cümleleri rahatlıkta gerçek manada içselleştirerek kurmayı sabırslıkla bekliyorum. Bu arada adiller demedim ailem için, tam tersi adil değiller dedim, o konuda bir düzeltme ihtiyacı duydum, sadece bir araya geldiklerinde sevgi ve ilgileri gayet yerinde oluyor oğluma. Ve bir aradayken eşitsizlik ya da adaletsizlik hissettirmiyorlar ne bize ne de çocuğuma. Ancak işte dediğim gibi genel olarak yok gibi bir noktadalar, bir tarafın daha çok ihtiyacı var bir tarafın daha az vs bunlar artık masal oldu bizim ailenin hikayesinde, bunların herkes farkında zaten biz daha çok verdik ama bir taraf da üniversite mezunu olmasına rağmen tamamen keyfi bir şekilde hayat boyu çalışmayıp para kazanmayıp hep anne baba ilgisi ve çatısı altında bir hayat sürüp sonra da boşanma mağduriyetini bir ömür sürdüremez. Bu yanlış bakın. O yüzden burada genel olarak kabullenmem gereken yani sizin dediğiniz gibi “ne yapıyorlarsa yapsınlar artık, o neden bu neden , niye böyle oluyor? “ diye sorgulamadan devam etmem gereken ve “önce ben” demem gereken bir noktadayım. Ya o kadar iyi geliyorsunuz ki; şimdi bu değerli yorumlara ben nasıl bir lady edasıyla teşekkür etmiyim canım hemcinsim; kadın kadının yurdu işte. Sağ olun gerçekten .
 
Yorumları okumadım. Ben evlat ayrımı olduğunu düşünmedim aslında. Sorun ne biliyor musunuz, sizi güçlü ablanızı güçsüz görmeleri…
Tüm hayatımız boyunca böyleydi zaten bu. Bundan sonra yapamıyorum beceremiyorum havasına mı girsem ne yapsam. Şaka yapıyorum tabi ki :)
 
Ya bir de kocan hastanelerde yatmış sanırım kanser atlatmış (yanlış okumus da olabilirim) bunlar ne aramış ne sormuş ne gelmiş. Siz neden bunların hastane işlerine kosuyorsunuz, neden yani? Adamı da peşinden sürüklüyorsun. Sevilmek sayılmak böyle olmaz ya lütfen. Önce kendiniz önce aileniz. Kocanın yerinde olsam onlara bir bardak su vermem be
Yok ameliyat günü geldiler , geçmiş olsun dediler , gördüler de eşimi. Sonra yine ablamın yanına gittiler . Biliyorsunuz ki o bir süreçti, benim yanında olmam gerekiyordu, hastanede falan olamadım hiç çocuğumla ilgilenmem gerektiği için. Çünkü pandemiydi , kimse yoktu etrafımızda. Eşim hiç öyle bir insan değil, kimseden fazla beklentisi olan biri değil, zaten bunları kafama takmama da deli oluyor. Aile büyüklerine karşı hep tertemiz hareket ediyor, ben hatta ona göre hep kendini çeken tarafım. Yani bakın her şeyi görev gibi yapıyorlar ama lafta canım damadım, aslan kızım ya bizim bu torun çok seviyoruz maşallah maşallah oğluma tapıyor gibi konuşmalar yapıyorlar . Böyleyken böyle işte arkadaşlar. Bundan sonra biz de işimize geldiği gibi hareket edelim madem.
 
Oglunuz kuzenini gormek istiyorsa cocugunuzu oraya birakin cikip kendiniz gezin islerinizi halledin bi kahve icin kuafore gidin sonra da donup kapidan cocugunuzu alin ve eve donun
Niye gelmiyorsun derlerse X kuzenini ozlemis o yuzden getirdim benimde islerim vardi halletmis oldum bi ara gelirim diyin gidin evinize
Mesafe koyun madem orada durmak sizi geriyor, cocugunuz mutlu olsun tek amaciniz buysa gorsun kuzenini sonra da donun evinize
Bazi gunler de siz cagirin yigeninizi eve, sizde takilsinlar
Ailenizi cagirmayin mesela
X bize gelsin kalsin 1 gun, cocuklar iyi anlasiyor diyin
Tamam getirelim dediklerinde yok ben gelir alirim oralarda da isim var diyin
Neden hep kendiniz gidiyorsunuz cagrilmayi bekleyip?
Siz yetiskinsiniz cocugunuz mutlu olsun istiyorsaniz maksatiniz buysa, digerlerini yok saymayi da ogrenin
Onlar da geliyordu ama artık çağırmıyorum sınır koymaya başladığım için. Evet ya, çok haklısınız biraz da ben pişkinlik yapayım, bu kadar düşünmeye bu kadar ince düşünmeye ne gerek var artık ya. Madem onlar bu kadar umursamaz, ben daha umursamaz olayım. Götür çocuğu bırak oynasın kuzeniyle al sonra di mi ? Aşırı mantıklı. Evet.
 
Aman h
Çok mantıklı, benzer bahanelerle geri çevirmeyi deniycem, bakalım ne oluyor bundan sonra. Hep nezaket bende kalsın, büyüklük bende kalsın diye diye dert sahibi yaptım kendimi.
Aman hiçte kalmasın yani, sana ne kadarsa onlarada o kadar. Bazı şeyler davranışa dökülmeden dank etmiyor, belki annenizde böyle farkına varacak bazı şeylerin.
 
Back
X