Şimdiye kadar bir çok olumsuz şey yaşadım eşimle. Psikolojik şiddet, fiziksel şiddete teşebbüs, msjla aldatma, öfke kontrolsuzlugu, tüm birikimimizin aptallığı yüzünden hiç olması, elalemin kredi kartı borçlarını ödememiz... Say say bitmez. Hepsini bir şekilde tolere etmeye çalıştım. Edemedim ama idare ettim şimdiye kadar. Bu evliliği bitirme karari almama 3 yaşındaki kızımın tek bir cümlesi yetti. Masada yemek yedirirken o da elini yumruk yapmış masaya vuruyordu, oynuyordu kendince. Yapma öyle anneciğim dedim, anne babam da sana bağırırken böyle masayı yumrukluyor dimi dedi. O anda bogazim düğümlendi. Çocuğum nelere şahit oluyor, nasıl bir ortamda yetişiyor diye silkeledim kendimi. Böyle mutsuz bir ortamda büyümesine, mutsuz bir anneyle büyümesine izin vermeyeceğim.