Birini rahatça sevme konusunda aç hissediyorum kendimi... Hep bu modda değilim, ara sıra bir anda fazla hissediyorum.
Ama önce güven... Ve denge...
Bakalım istediğim gibi sevebilecek miyim bir gün birini. Doyacak mıyım, gerçek sevgiyi, güveni tadabilecek miyim. Değecek kişiyi bulacak mıyım. Tabi önce hayatımı birleştireceğim kişi olmasını isterim, bir ömür geçirmek istediğin kişi sonuçta, fazlasıyla önemli bir karar ama kim olduğunun çok da önemi yok, kısıtlamak gelmiyor içimden. Dost, eş, büyük, küçük. Rahatça değer verebilmek istiyorum birilerine ve bu boşa olmasın istiyorum.
Bir yolda gidiyorum, bazı şeyler değişiyor, ben değişiyorum, dengeleniyorum, daha bir kabuldeyim, bu güzel bir ilerleyiş gibi geliyor...
Hayırlısı nasılsa öyle olsun... Öğrendim, öğreniyorum hayatta, dünya nasıl bir yermiş, ne kadar özün kalabiliyorsun ne kadar uyum sağlamak zorundasın...