- 1 Eylül 2018
- 1.192
- 858
- 123
- 28
- Konu Sahibi Sheldon_Cooper
-
- #1
Bunları asla konuşmuyoruz zaten yoksa bayağı hayat tarzım yadırganır ailemle bile konuşmuyorum.Zorunda değilsiniz bence
Bir araya gelseniz bile
Ve akraba ile din ve siyaset asla konuşmayın
Geriye konuşacak ne kaldoysa artık
Kimse kimseyi zorla alıp o ortama sokamaz tabi ama aynı ortamda olmadığınız,bişiler paylaşmadığınız kişilere karşı nedir bu önyargı?Evet sorum gayet açık.Çekirdek aile dışındaki kan bağı olan kişilerle görüşmek zorunlu mu ?
Kafa yapınızın,hayat görüşünüzün,kişiliklerinizin,ilgi alanlarınızın uyuşmadığı akrabalarla bir araya gelip bir şeyler yapmak zorunluluğumuz var mı gerçekten ?
Üniversite öğrencisiyim bu yıl eğitim online ve kendi şehrimdeyim üniversiteye gidemedim.Corona yüzünden başka insanlarla da çok görüşemiyoruz(riskli bir şehirdeyiz) hep akrabalarla köydeyiz.Sadece anneannemleri görmek için gidiyorum onun dışında oradaki ortam gerçekten çok farklı hiçbir şey anlamıyorum.
Annem ileride de hep kuzenlerimle akrabalarımla görüşmem gerektiğini akrabalık gereğinin bu olduğunu ileride onlardan başka kimsenin yüzüme bakmayacağını,görüşmez sırt dönersem tek kalacağımı söyledi.
Bence akrabalık dediğin iyi ve kötü günlerde birbirine destek amaçlı bir arada olunduğunda yeterlidir.Gerisine gerek duymuyorum.Sevmemekle ilgisi yok.
Hiçbir ortak noktanızın olmadığı,bir şeyler paylaşamadığınız,bir arada olunca pek keyifli vakit geçiremediğiniz insanlarla kan bağınız var diye günlük hayatta görüşmek zorunlu mu ?
Ama bayağı bayağı farklar var arada.Eğitim,kültür(bu üstünlük/alt seviyelik anlamında değil,fark sadece) hayat görüşü,inanç farkı( ki bunu açamıyorsunuz da onlara görüşlerinizi gizliyorsunuz )
Konuşma farkı(bir taraf bol küfürlü bir taraf değil)
Gerçekten zorunlu mu sizce görüşmek,ilerde iyi ve kötü gün veya belki bayramlar dışında görüşmezsem kötü mü olurum sizce ? Sebebi sevgisizlik değil asla ,aşırı farkların soğutması sadece bir şeyler paylaşamamak yakınlık hissetmemek
Edebiliyorum tabii ki öyle kötülükler yok ama görüşlerimi bile gizlemek zorunda olunca ve fark aşırı olunca sık görüşmek içimden gelmiyor.İyi ve kötü gün bir de bazı bayramlar yetiyor bana.Zorunluluk yok tabi,aynı ortamda bulunduğunuz durumlarda bi iki kelam edersiniz..çoğu akrabalık ilişkileri bitmiş,düşmanın yapmayacağı şeyler yapılmış sizinkilerle iki kelam edebiliyorsanız şanslısınız..
Doğduğumdan beri bu insanlarla aynı şehirdeyim görüşüyorum yani hiç bilmemekten değil,zaten amacım hiç görüşmemek de değil iyi ve kötü günlerde destek dışında görüşmemek.Akrabalık bence öteki türlü zorunlu olmamalı.Kimse kimseyi zorla alıp o ortama sokamaz tabi ama aynı ortamda olmadığınız,bişiler paylaşmadığınız kişilere karşı nedir bu önyargı?
Bi konuşun bişiler paylaşın bi kahve içince dünyalar kopmayacak.
Kendinizi çok başkalaştırıyo ve uzak tutuyormussunuz gibi geldi. Tercih sizin ama size kötülüğü olmayan kişilerse şayet bahsettiğiniz yakınlarınız ilerde pişman olabilirsiniz.
Örneğin ben kuzenlerimle abla kardeş gibiyim kıllarına zarar gelsin istemem hep bi aradayızdır.
İstemek zorunda değilsinBunları asla konuşmuyoruz zaten yoksa bayağı hayat tarzım yadırganır ailemle bile konuşmuyorum.
Başka da konuşacak konu bulunur da üslup,kültür,ilgi alanı farklılıkları da olunca hiç konuşacak bir şey kalmıyor ya da ben bulamıyor.Onların gözünde yabani sevimsiz biri olarak görünüyorum ama aslında o yüzden değil sadece karakter ve görüş farklılığından dolayı ister istemez uzaklaşıyorum.Yoksa ben de isterdim sıkı fıkı olup her şeyi paylaşabilmeyi.
Küçük görmeyi yadırgamayı bilmem ama bol dedikodulu ve yargılayıcı bir çevre (ben de gerçi şu an eleştiriyorum ama onlar daha farklı bir boyut) herkes bunları illaki yapmıştır ama bazen abartılır ve hoş olmayacak konuma gelir işte ben bunu görüyorum çevrede.Mesela bir kıza çirkin pis demişlerdi bir kere.İstemek zorunda değilsin
Bizim milletin el ayak öptürmek gibi bir hevesi saygıyı utanıp kokuşamamak bir algısı var
Onlar gibi düşünmeyeni yadırgama küçük görme yerme alışkanlıkları var
Kadınsa kıyafetinden alışkanlıklarına kadar sanki konuşma hakkı var
Eğer böyle bir çevreyse sadece merhaba merhaba o kadarı yetecektir
Bana da öyle geliyor ama ileride tek kalırsın kimse zor gününde yanında olmaz diyor eşim bile zulmedermiş bana kendiminkilerle görüşmesem de onunkilerde görüşmek zorunda kalırmışım.Zorunlu değil tabiki, zaten cok akrabam yok ama sadece sevdiğim kişilerle görüşüyorum. Diğerleri gerçekten umrumda değil, bizde öyle birbirine pek bağlı akrabalıklar yok zaten. Doğduğundan beri yüzünü (suan üniversiteye başlaması gerekir tahmini) 1 kere gördüğüm bir kuzenim bile var. Yani, kan bağı bana cok gereksiz geliyor. Sonuçta hiçbirini ben seçmedim neden zorunlu görüşeyim.
+1Zorundalık diye bişey olamaz yahu.
Ben de öyle düşünüyorum zaten kötü günde de ne olursa olsun destek olurum.Ben yanlarında olamazsam annemleri yollarım illa ki.İyi günde de en azından bir mesaj atar arar tebrik ederim (düğün gibi)Hic de oyle bir zorunlulugunuz yok
Anneniz de çok yaniliyor , akrabalarimi senede bir kere görürüm , ortak bir paylasimim olmayanlari hic gormem hatta
Bugune kadar hicbir kaybim da olmadi bu yuzden
Akrabayla gorusmuyorsun diye esin sana niye zulmetsin yahuBana da öyle geliyor ama ileride tek kalırsın kimse zor gününde yanında olmaz diyor eşim bile zulmedermiş bana kendiminkilerle görüşmesem de onunkilerde görüşmek zorunda kalırmışım.
Ya ben demiyorum ki iyi ve kötü günde desteği eksik edelim,ama yok onun için illa normalde de görüşmek lazımmış.Onlar olmazsa hayatta kalamazmışım gibi konuşuyor.Öyle mi acaba düşünmeden edemiyorum.
zorunlu mu ?
zorunluluğumuz var mı gerçekten ?
Zorunda değilsin reisGerçekten zorunlu mu
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?