buraya böyle bir konu açacaksın deseler inanmazdım.. kafam o kadar karışık ki, beni okkalı cevaplarınızla kendime getirmenize çok ihtiyacım var..
bunu defalarca tekrarlamışlığım üzerine “ aldatıldıktan sonra ayrıldığım eski eşim “
şu sıralar beni huzursuz ediyor, pişmanlığı yeni vurmuş kafasına, artık kendinden çok eminmiş, bizim kıymetimizi yerimizi anlamış, bizsiz hiç bir şeyin önemi yokmuş vs vs. bunca zırvanın içinde bana mantıklı gelen bir iki cümle var ; “ sevmesem pişman olmasam iş buraya kadar gelmişken neden geri döneyim ? & kendimden emin olmasam aynı şeyleri tekrar yaşamayı göze alır mıyım ? “ bunlar..
seni ne ilgilendirir ki diyeceksiniz, içimdekini size tam anlatmamın imkanı yok galiba, ona karşı bir şey hissediyor muyum emin değilim ama bir alışılmışlık olduğu için illa ki ara ara vuruyor acısı unutmam biraz zaman alacak, belki de yeniden sevene kadar böyle hissedeceğim bilmiyorum.
akıl alabileceğim insanlara danıştım, çocuğumuz için iyi düşünmem gerektiğini söyleyenler oldu, aslında düzenimi kurmuş gibiyim rahatım mutluyum ama gelin görün ki yinede bu ısrarlar beni sarstı ne düşündüğümden emin olamıyorum..
sizden ricam bana bu kadar da aptal olunmaz ama demeniz..
bana göre aldatılmanın bir affı yok, bunu kabullenen var mıdır ? olaya objektif bakıp yorumlarınızı esirgemezseniz sevinirim.
bunu defalarca tekrarlamışlığım üzerine “ aldatıldıktan sonra ayrıldığım eski eşim “
şu sıralar beni huzursuz ediyor, pişmanlığı yeni vurmuş kafasına, artık kendinden çok eminmiş, bizim kıymetimizi yerimizi anlamış, bizsiz hiç bir şeyin önemi yokmuş vs vs. bunca zırvanın içinde bana mantıklı gelen bir iki cümle var ; “ sevmesem pişman olmasam iş buraya kadar gelmişken neden geri döneyim ? & kendimden emin olmasam aynı şeyleri tekrar yaşamayı göze alır mıyım ? “ bunlar..seni ne ilgilendirir ki diyeceksiniz, içimdekini size tam anlatmamın imkanı yok galiba, ona karşı bir şey hissediyor muyum emin değilim ama bir alışılmışlık olduğu için illa ki ara ara vuruyor acısı unutmam biraz zaman alacak, belki de yeniden sevene kadar böyle hissedeceğim bilmiyorum.
akıl alabileceğim insanlara danıştım, çocuğumuz için iyi düşünmem gerektiğini söyleyenler oldu, aslında düzenimi kurmuş gibiyim rahatım mutluyum ama gelin görün ki yinede bu ısrarlar beni sarstı ne düşündüğümden emin olamıyorum..
sizden ricam bana bu kadar da aptal olunmaz ama demeniz..
bana göre aldatılmanın bir affı yok, bunu kabullenen var mıdır ? olaya objektif bakıp yorumlarınızı esirgemezseniz sevinirim.
