Yorruldum
kime anlatsam bilmiyorum anlatamiyorum... evliligim sallantida uzun suredir savas veriyoruz ha sorun esimde mi asla iyi bir insan ama olmuyor iste bazen anneme babama soylesem sorun sende diyip butun seylerini bana kusuyorlar hersey senin yuzunden !!! Benim yuzumden belki de yumusak bir insan degilim ama doldum tastim bende en basindan saygimi yitirdim belki de sevmiyorum bilmiyorum birseyler eksik bos... neden o zaman aci cekiyorum sonrasini dusunup baskasi ile hayal edemiyorum inanin ne hissettigimi ben de bilmiyorum
kafam karman corman... ilk defa esyalarini topla dedi ilk defa ben derdim oysa hep alti dolu degildi bostu gitsin diye soylenmemisti oda aglamisti gidersem bu sehirden giderim diye( annemlere gidicem haberin olsun demistim ona dayanarak soyledi giderken fazladan esya al diye). Ustume gelecek herkes bizde damat hakli kendi tarafinda da biricik ogullari hakli tekim yani... yapayalniz devam ederim elbet bende ilk ayrilan ben degilim ya tamam zor olacak kabul ediyorum ama olum degil ya olume bile alisiyorken insan. Duygusalim ama aglamiyorum ilginc herseye dokulen goz yasim kurudu sanki
asamaz misiniz derseniz cok denedik ya... su asamada ne yapilir bilmiyorum ama is gittikce tarafkar cirkinlesiyor esim dedigim adami taniyamiyorum canimi yakmaya ugrasiyor sanki bilmiyorummmm ne yazdiginida bilmiyorum...
