- 16 Şubat 2015
- 202
- 77
- 98
yakın bir tanık olarak bu gerçek yaşanmış hikayeyi aktarmak istiyorum sizlere.
bundan 11 yıl evvel çok sevdiğim 2 kişi birbirlerini deli gibi seviyorlardı. gizli saklı görüşürlerdi. aileleri karşı oldukları için bir takım sebeplerden dolayı ilişkilerine.
bir gün kaçtılar ve evlendiler.
kayınvalidesi kayınpederi görümcesi ve oğlu ile birlikte bir evde oturdular yıllarca.
canım kadar sevdiğim kişiye gitmek istemiyordum, çünkü ne vakit gitsem büyüklerle oturmak zorunda kalıyor, kendisi mutfakda yada başka şeylerle meşgul olduğu için oturup konuşamıyordum.
baş başa hiç kalamıyorduk zaten.
yıllar sonra ayrı eve çıktılar. eşi kendi işini kurdu.
o yıllarda eşim bana yaklaşmıyor, başka birisi var galiba diyordu. meğersem bizden başka herkes biliyormuş.
1 yıldır başkası ile görüşüyormuş.
kendisi de tanıyor üstelik o kişiyi.
herkese anlatmaya başladı eşinin yaptıklarını, yapma etme dediysemde dinletemedim. en mahrem şeylerini dahi anlatıyordu çekinmeden. insanlara laf verme ağızlarına diyordum hep. sonra hamile kaldı arkadaşım.
ameliyat geçirdi o sürede hamile olduğunu da bilmiyordu. daha çok yeniydi. narkozdan sakat doğma ihtimali var diye aldırması için baskı kurdu herkes. fakat şükür sağlıklı dünyaya geldi ve 2 yaşında şu an.
fakat hamileyken diğer bayandan da bir oğlu olduğunu öğrendi. psikolojisi çok bozuldu. kimseyle görüşmedi.
herşeyi ulu orta anlatırken, bu sefer kimseye laf dedirtmemeye başladı.
benim kanımdan benim canımdan benim oğlum, ben alacağım üzerime ona bakacağım demeye başladı.
yeterki eşi diğer kadın ile görüşmesin diye.
mecburen görüşecek bir oğlu var, nasıl ayırırsın annesinden üzerine alırsın diyorduk hepimiz.
kabullendiysen bu durumu susacaksın derdik.
sonra baktık ki bizler kötü oluyoruz geri çekildik hiç karışmadık.
deli gibi birbirlerini seven 2 insandan söz ediyorum.
eşi evden çıkardı, arkasından çay içtiği bardağı öperdi. kıyafetlerine sarılırdı o denli aşıkdı.
şimdilerde istemiyorum artık eşimi demeye başladı. soğudum gitsin o kadınla yaşasın boşanmak istiyorum demeye başladı.
çünkü hala görüşmediğini söylediği halde, çocuklarımın üzerine yemin ettiği halde telefonlarda arandığını görüştüklerini görüyorum dedi.
çok üzülüyorum. neden aldatırlar? neden her iki kadını da zor durumda bırakırlar. ben şahsen diğer kadına kızamadım. çok da tatlı dillidir eşi
kim bilir neler söylemiştir ona diye düşünmüşümdür hep.
yazık değilmi insanlara. eskisi gibi olabilmesi münkün değil ki. kendisini kandırmaya çalışmış olsada mümkünmü ortada birde çocuk varken eski huzuru yakalamak.
işte böyle sağdan soldan bu tür şeylere tanık oluncada kimseye güvenide kalmıyor ki insanın.
insanlar bencil. sadece bunu görüyor bunu biliyorum. onlar bu hale geldilerse herkes de gelebilir diye düşünüyorum. erken evlenmenin getirdiği bir sorun olabilir. ama yine de akıl fikir var. erkekler çok zayıflar. sizlerde paylaşırsanız tanık olduğunuz hikayeleri sevinirim. kadınlar çok fedakarlar. lütfen değer bilin erkekler.
bundan 11 yıl evvel çok sevdiğim 2 kişi birbirlerini deli gibi seviyorlardı. gizli saklı görüşürlerdi. aileleri karşı oldukları için bir takım sebeplerden dolayı ilişkilerine.
bir gün kaçtılar ve evlendiler.
kayınvalidesi kayınpederi görümcesi ve oğlu ile birlikte bir evde oturdular yıllarca.
canım kadar sevdiğim kişiye gitmek istemiyordum, çünkü ne vakit gitsem büyüklerle oturmak zorunda kalıyor, kendisi mutfakda yada başka şeylerle meşgul olduğu için oturup konuşamıyordum.
baş başa hiç kalamıyorduk zaten.
yıllar sonra ayrı eve çıktılar. eşi kendi işini kurdu.
o yıllarda eşim bana yaklaşmıyor, başka birisi var galiba diyordu. meğersem bizden başka herkes biliyormuş.
1 yıldır başkası ile görüşüyormuş.
kendisi de tanıyor üstelik o kişiyi.
herkese anlatmaya başladı eşinin yaptıklarını, yapma etme dediysemde dinletemedim. en mahrem şeylerini dahi anlatıyordu çekinmeden. insanlara laf verme ağızlarına diyordum hep. sonra hamile kaldı arkadaşım.
ameliyat geçirdi o sürede hamile olduğunu da bilmiyordu. daha çok yeniydi. narkozdan sakat doğma ihtimali var diye aldırması için baskı kurdu herkes. fakat şükür sağlıklı dünyaya geldi ve 2 yaşında şu an.
fakat hamileyken diğer bayandan da bir oğlu olduğunu öğrendi. psikolojisi çok bozuldu. kimseyle görüşmedi.
herşeyi ulu orta anlatırken, bu sefer kimseye laf dedirtmemeye başladı.
benim kanımdan benim canımdan benim oğlum, ben alacağım üzerime ona bakacağım demeye başladı.
yeterki eşi diğer kadın ile görüşmesin diye.
mecburen görüşecek bir oğlu var, nasıl ayırırsın annesinden üzerine alırsın diyorduk hepimiz.
kabullendiysen bu durumu susacaksın derdik.
sonra baktık ki bizler kötü oluyoruz geri çekildik hiç karışmadık.
deli gibi birbirlerini seven 2 insandan söz ediyorum.
eşi evden çıkardı, arkasından çay içtiği bardağı öperdi. kıyafetlerine sarılırdı o denli aşıkdı.
şimdilerde istemiyorum artık eşimi demeye başladı. soğudum gitsin o kadınla yaşasın boşanmak istiyorum demeye başladı.
çünkü hala görüşmediğini söylediği halde, çocuklarımın üzerine yemin ettiği halde telefonlarda arandığını görüştüklerini görüyorum dedi.
çok üzülüyorum. neden aldatırlar? neden her iki kadını da zor durumda bırakırlar. ben şahsen diğer kadına kızamadım. çok da tatlı dillidir eşi
kim bilir neler söylemiştir ona diye düşünmüşümdür hep.
yazık değilmi insanlara. eskisi gibi olabilmesi münkün değil ki. kendisini kandırmaya çalışmış olsada mümkünmü ortada birde çocuk varken eski huzuru yakalamak.
işte böyle sağdan soldan bu tür şeylere tanık oluncada kimseye güvenide kalmıyor ki insanın.
insanlar bencil. sadece bunu görüyor bunu biliyorum. onlar bu hale geldilerse herkes de gelebilir diye düşünüyorum. erken evlenmenin getirdiği bir sorun olabilir. ama yine de akıl fikir var. erkekler çok zayıflar. sizlerde paylaşırsanız tanık olduğunuz hikayeleri sevinirim. kadınlar çok fedakarlar. lütfen değer bilin erkekler.
