Alıştığım düzenimden kopup ailemi geride bırakarak evlenmekten korkuyorum

faustmefisto

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
23 Mart 2024
19
6
27
Merhaba arkadaşlar benim hiç arkadaşım olmadığı için burada hesap açıp sizlere sormak istediğim bir husus var. Özellikle evli hanım kardeşlerimin yorumu benim için önemli. Ben 28 yaşındayım ve kısmetse eylülde düğünüm olacak. Nişanlımla 2,5 yıldır beraberiz ve 1 yıldırda nişanlıyız. Ben psikolojik danışmanım o da muhasebeci. Evlenince aynı şehirde yaşayacak olmamıza rağmen ben düğün tarihi belli olduğundan beri aile evimi bırakma konusunda aşırı kaygı ve anksiyete atakları geçirmeye başladım. Babam seneler önce vefat etti şu an annemin eşi, annem, kardeşim ve kedimle beraber yaşıyorum. Ben evlenince kedime ben kadar iyi bakamayacaklarını ve anneme de iyi bakılmayacağını düşünüyorum. Üstüne birde alıştığım düzeni hayatı bırakmak istemiyorum. Nişanlımı çok seviyorum gerçekten bana da ailemede çok hürmet etti çok iyi birisidir kendisi. Ancak evden gelin olarak çıkınca sanki bir daha asla eskisi gibi olmayacak gibi düşündüğümden her gece ağlama atakları yaşamaya başladım. Psikolojik tekniklerle bir yere kadar rahatlıyorum ama bana gerçekten tecrübe sahibi hanımefendilerin yorumları lazım. Ancak gerçek yaşantıları dinlersem sanırım rahatlayacağım. Durumu anneme de anlatamıyorum üzülür diye.
 
Bu cok normal.
Tabi ki evlenince baska bi ev ortam alan oluyor.
Merakiniz dusunceleriniz olabilir.
duygu degisimleri rastlanr.
Ama fazla panik yapipta endiselenmeyin. Bende ilk zamanlar alismaya calistim yeni eve yeni adrese etrafa .
Bir sekilde zamanla alisiliyor sonrasi daha kolay ve pratik geliyor ben 3 senelik evliyim. Icinizi ferah tutun. Hayirlisi olsun insallah. 🙂🙃😉
 
Merhaba arkadaşlar benim hiç arkadaşım olmadığı için burada hesap açıp sizlere sormak istediğim bir husus var. Özellikle evli hanım kardeşlerimin yorumu benim için önemli. Ben 28 yaşındayım ve kısmetse eylülde düğünüm olacak. Nişanlımla 2,5 yıldır beraberiz ve 1 yıldırda nişanlıyız. Ben psikolojik danışmanım o da muhasebeci. Evlenince aynı şehirde yaşayacak olmamıza rağmen ben düğün tarihi belli olduğundan beri aile evimi bırakma konusunda aşırı kaygı ve anksiyete atakları geçirmeye başladım. Babam seneler önce vefat etti şu an annemin eşi, annem, kardeşim ve kedimle beraber yaşıyorum. Ben evlenince kedime ben kadar iyi bakamayacaklarını ve anneme de iyi bakılmayacağını düşünüyorum. Üstüne birde alıştığım düzeni hayatı bırakmak istemiyorum. Nişanlımı çok seviyorum gerçekten bana da ailemede çok hürmet etti çok iyi birisidir kendisi. Ancak evden gelin olarak çıkınca sanki bir daha asla eskisi gibi olmayacak gibi düşündüğümden her gece ağlama atakları yaşamaya başladım. Psikolojik tekniklerle bir yere kadar rahatlıyorum ama bana gerçekten tecrübe sahibi hanımefendilerin yorumları lazım. Ancak gerçek yaşantıları dinlersem sanırım rahatlayacağım. Durumu anneme de anlatamıyorum üzülür diye.
Merhaba bende 3 yıllık evliyim nişanlılık döneminde sizinle benzer duygulari yaşadım aklim annemde babamda olacak her an yanlarinda olamayacağım ya hastalanirlarsa. Hep bensiz yemek yiyeceğim onlarla son kahvaltilarim gibi duygusal dönemlerim oldu. Cok güzel bir evliliğim var cok mutluyum elhamdülillah. Ailemden farkli ilde yaşıyorum belki onunda etkisi olabilir ama bazen evlenmeden önceki hallerimi cok özlüyorum. Bazen ağladığım zamanlar da oluyor. Annem kahvaltıyı hazırlar hadi uyanın derdi o sabah saatlerini öyle cok özlüyorum ki. Şimdi ne kadar sık gitsem de o günler gibi olmuyor farkli bir evin oluyor eşin oluyor biseyler çok değişiyor yani 😔 ama zamanla alışıyor benim çocuğum yok çocuktan sonra bunları hic düşünmüyorsun diyorlar bilmiyorum öyle mi olur
 
İlk basta afallayabilirsiniz bunlar çok normal zamanla yerine oturacak her sey. Şöyle düşünebilirsin yeni evinde özgür bir şekilde istediğini yapabilceksin ne bileyim duştan cıktın salonda uzanmak gibi 😆 rahat olacaksın ve inan onun verdiği rahatlık çok güzel. Kedide çok aklın kalıyorsa yanına alabilirsin nişanlın prob etmiyorsa?
 
Bir de yanlıs anlamayın derdinize imrendim benim ailem o kadar cok baskıcıydı ki komsular onlardan kactıgım icin evlendigimi düsünmüştü shsjs o yüzden pek empati yapamamışta olabilirim 😆 ben sadece nişanlılık döneminde her gün nasıl yemek yapıcam diye ağladığımı hatırlıyorum baya dert etmistim bunu😆
 
İlk basta afallayabilirsiniz bunlar çok normal zamanla yerine oturacak her sey. Şöyle düşünebilirsin yeni evinde özgür bir şekilde istediğini yapabilceksin ne bileyim duştan cıktın salonda uzanmak gibi 😆 rahat olacaksın ve inan onun verdiği rahatlık çok güzel. Kedide çok aklın kalıyorsa yanına alabilirsin nişanlın prob etmiyorsa?
Kedimi alamam çünkü evimiz bahçeli ve dışarıda oynamaya çok alışkın. Yani evin içine tıkılı kalmıyor istediği zaman girip çıkıyor gün içinde ve çevre güvenli ama çıkacağım ev muhtemelen daire olacal ve nişanlımında kedisi var zaten. O yüzden kedimi özgürce kuş avladığı kankileri ile patileştiği yerden koparamam sırf seviyorum diye :KK43:(( rahatlık konusunda da şunu söyleyebilirim daha önce üniversitede iki sene tek başıma yaşadım emin olun ne demek olduğunu biliyorum ama hiç buna değmez gibi geliyor ya. :KK43:(
 
Bir de yanlıs anlamayın derdinize imrendim benim ailem o kadar cok baskıcıydı ki komsular onlardan kactıgım icin evlendigimi düsünmüştü shsjs o yüzden pek empati yapamamışta olabilirim 😆 ben sadece nişanlılık döneminde her gün nasıl yemek yapıcam diye ağladığımı hatırlıyorum baya dert etmistim bunu😆
Ay evet yemek çok sıkıntı benim içinde. Şöyle ki benimde ailem baskıcı hatta annem bu süreçte çok sorun çıkardı bize. Hep eleştirdi hep baskıladı beni çok kavga ettik ama şu an hiç gözümde değil yani. Birde babamı kaybettiğim için ayrılık kaygısı hat safhada ya. :KK43:
 
Bu cok normal.
Tabi ki evlenince baska bi ev ortam alan oluyor.
Merakiniz dusunceleriniz olabilir.
duygu degisimleri rastlanr.
Ama fazla panik yapipta endiselenmeyin. Bende ilk zamanlar alismaya calistim yeni eve yeni adrese etrafa .
Bir sekilde zamanla alisiliyor sonrasi daha kolay ve pratik geliyor ben 3 senelik evliyim. Icinizi ferah tutun. Hayirlisi olsun insallah. 🙂🙃😉
İnşallah, gerçekten rahatladım 2 saattir ağlamaktan helak oldum ya ❤️
 
Ay evet yemek çok sıkıntı benim içinde. Şöyle ki benimde ailem baskıcı hatta annem bu süreçte çok sorun çıkardı bize. Hep eleştirdi hep baskıladı beni çok kavga ettik ama şu an hiç gözümde değil yani. Birde babamı kaybettiğim için ayrılık kaygısı hat safhada ya. :KK43:
Ben de babamı kaybedeli 16 sene oldu basın sag olsun bu arada.. yani iyi ki o psikolojiye girmemisim suan ne dicem bilemedim üzügünüm🙊
 
Merhaba arkadaşlar benim hiç arkadaşım olmadığı için burada hesap açıp sizlere sormak istediğim bir husus var. Özellikle evli hanım kardeşlerimin yorumu benim için önemli. Ben 28 yaşındayım ve kısmetse eylülde düğünüm olacak. Nişanlımla 2,5 yıldır beraberiz ve 1 yıldırda nişanlıyız. Ben psikolojik danışmanım o da muhasebeci. Evlenince aynı şehirde yaşayacak olmamıza rağmen ben düğün tarihi belli olduğundan beri aile evimi bırakma konusunda aşırı kaygı ve anksiyete atakları geçirmeye başladım. Babam seneler önce vefat etti şu an annemin eşi, annem, kardeşim ve kedimle beraber yaşıyorum. Ben evlenince kedime ben kadar iyi bakamayacaklarını ve anneme de iyi bakılmayacağını düşünüyorum. Üstüne birde alıştığım düzeni hayatı bırakmak istemiyorum. Nişanlımı çok seviyorum gerçekten bana da ailemede çok hürmet etti çok iyi birisidir kendisi. Ancak evden gelin olarak çıkınca sanki bir daha asla eskisi gibi olmayacak gibi düşündüğümden her gece ağlama atakları yaşamaya başladım. Psikolojik tekniklerle bir yere kadar rahatlıyorum ama bana gerçekten tecrübe sahibi hanımefendilerin yorumları lazım. Ancak gerçek yaşantıları dinlersem sanırım rahatlayacağım. Durumu anneme de anlatamıyorum üzülür diye.
1 yıllık evliyim 2 yıl önce babamı kaybettim biz 3 kızız ablam şehir dışındaydı bende şehir dışına gelin gelecektim annem 2 kızını gurbete verip tek başına kalacak diğer kardesimde küçük o acaba her ihtiyacını karsilayabilecek mi diye dert ediyordum son dakikaya kadar vazgeçmeyi bile düşünmüyor değildim 😁 Allah'ın daima bir planı vardır deprem oldu ablam annemle aynı şehire taşındı ve ben öyle evlendim hiç gözüm arkada bile kalmadı. Özetle demek istediğim şu siz dert etmeyin Allah daima bizim için en iyisini planlamıştır bizler sadece yaşıyoruz 🥰
 
Merhaba arkadaşlar benim hiç arkadaşım olmadığı için burada hesap açıp sizlere sormak istediğim bir husus var. Özellikle evli hanım kardeşlerimin yorumu benim için önemli. Ben 28 yaşındayım ve kısmetse eylülde düğünüm olacak. Nişanlımla 2,5 yıldır beraberiz ve 1 yıldırda nişanlıyız. Ben psikolojik danışmanım o da muhasebeci. Evlenince aynı şehirde yaşayacak olmamıza rağmen ben düğün tarihi belli olduğundan beri aile evimi bırakma konusunda aşırı kaygı ve anksiyete atakları geçirmeye başladım. Babam seneler önce vefat etti şu an annemin eşi, annem, kardeşim ve kedimle beraber yaşıyorum. Ben evlenince kedime ben kadar iyi bakamayacaklarını ve anneme de iyi bakılmayacağını düşünüyorum. Üstüne birde alıştığım düzeni hayatı bırakmak istemiyorum. Nişanlımı çok seviyorum gerçekten bana da ailemede çok hürmet etti çok iyi birisidir kendisi. Ancak evden gelin olarak çıkınca sanki bir daha asla eskisi gibi olmayacak gibi düşündüğümden her gece ağlama atakları yaşamaya başladım. Psikolojik tekniklerle bir yere kadar rahatlıyorum ama bana gerçekten tecrübe sahibi hanımefendilerin yorumları lazım. Ancak gerçek yaşantıları dinlersem sanırım rahatlayacağım. Durumu anneme de anlatamıyorum üzülür diye.
Nişanlınız size mi taşınsın?
 
1 yıllık evliyim 2 yıl önce babamı kaybettim biz 3 kızız ablam şehir dışındaydı bende şehir dışına gelin gelecektim annem 2 kızını gurbete verip tek başına kalacak diğer kardesimde küçük o acaba her ihtiyacını karsilayabilecek mi diye dert ediyordum son dakikaya kadar vazgeçmeyi bile düşünmüyor değildim 😁 Allah'ın daima bir planı vardır deprem oldu ablam annemle aynı şehire taşındı ve ben öyle evlendim hiç gözüm arkada bile kalmadı. Özetle demek istediğim şu siz dert etmeyin Allah daima bizim için en iyisini planlamıştır bizler sadece yaşıyoruz 🥰
 
Gerçekten içim rahatladı. İnsan psikolog olsada bazen kendi zihni zehirlenince bakış açılarıda zehirleniyor. Farklı bakış açınız beni çok sevindirdi. Allah hanenize huzur versin inşallah 🙏🏼
 
Bu kök salma hissiyle alakalı bence. Bi süre sonra yeni evinize de kök salacaksınız anılar biriktireceksiniz. Ki zaten her insan aile evinden ayrılmalı bir gün. Artık genelde üniversite okumak için aile evinden çıkıyor insanlar. Ben 17 yaşında ayrılmıştım evden. Üniversiteden sonra geri döndüm ama aynı aidiyet duygusu olmadı, yüksek lisansa başka bir şehire gitmek istedim. Gidince gidiş o gidiş oldu benim sonra da iş evlilik. Şimdi ailemin evine gitsem bile 3 günden fazla duramıyorum kendi evimi özlüyorum.
 
Merhaba arkadaşlar benim hiç arkadaşım olmadığı için burada hesap açıp sizlere sormak istediğim bir husus var. Özellikle evli hanım kardeşlerimin yorumu benim için önemli. Ben 28 yaşındayım ve kısmetse eylülde düğünüm olacak. Nişanlımla 2,5 yıldır beraberiz ve 1 yıldırda nişanlıyız. Ben psikolojik danışmanım o da muhasebeci. Evlenince aynı şehirde yaşayacak olmamıza rağmen ben düğün tarihi belli olduğundan beri aile evimi bırakma konusunda aşırı kaygı ve anksiyete atakları geçirmeye başladım. Babam seneler önce vefat etti şu an annemin eşi, annem, kardeşim ve kedimle beraber yaşıyorum. Ben evlenince kedime ben kadar iyi bakamayacaklarını ve anneme de iyi bakılmayacağını düşünüyorum. Üstüne birde alıştığım düzeni hayatı bırakmak istemiyorum. Nişanlımı çok seviyorum gerçekten bana da ailemede çok hürmet etti çok iyi birisidir kendisi. Ancak evden gelin olarak çıkınca sanki bir daha asla eskisi gibi olmayacak gibi düşündüğümden her gece ağlama atakları yaşamaya başladım. Psikolojik tekniklerle bir yere kadar rahatlıyorum ama bana gerçekten tecrübe sahibi hanımefendilerin yorumları lazım. Ancak gerçek yaşantıları dinlersem sanırım rahatlayacağım. Durumu anneme de anlatamıyorum üzülür diye.
O kadar haklısınız ki. Bende aynı durumlardan geçmiştim. Acaba nikah gününe kadar acabaa vazmıgeçsem diye düşünüyordum. Ama şuan 1 senedir evliyim. Üstelik ben ailemden farklı bir şehire gelin geldim. Ama ne kadar ailemizi çok seversek sevelim bir yerden sonra kendi ailemizi kurup kendi evlatlarımızı büyütüyoruz. Özlemiyor muyuz? Çok özlüyoruz. Ama biliyorum ki artık onlar benimle sonsuza kadar kalmayacak. Onlardan uzak kalmıyorum ama buna da kendimi alıştırmalıyım. Bir gün kaybedecek olduğumu düşündüğümde bile gözlerim dolar, o kadar bağlıyım ve o kadar sevgiyle büyütüldüm. Ama kendi düzenimizi kurup kendi ailemizi, evimizi kurduğumuzda 'Anne benim evim var, evime gideyim diyerek aile evinde 1 haftadan hazla kalınca evini özlemen gerçeği doğuyor.' aslında insanoğlu her şeye alışıyor. Yeter ki adım atmaktan korkma♥️
 
Merhaba arkadaşlar benim hiç arkadaşım olmadığı için burada hesap açıp sizlere sormak istediğim bir husus var. Özellikle evli hanım kardeşlerimin yorumu benim için önemli. Ben 28 yaşındayım ve kısmetse eylülde düğünüm olacak. Nişanlımla 2,5 yıldır beraberiz ve 1 yıldırda nişanlıyız. Ben psikolojik danışmanım o da muhasebeci. Evlenince aynı şehirde yaşayacak olmamıza rağmen ben düğün tarihi belli olduğundan beri aile evimi bırakma konusunda aşırı kaygı ve anksiyete atakları geçirmeye başladım. Babam seneler önce vefat etti şu an annemin eşi, annem, kardeşim ve kedimle beraber yaşıyorum. Ben evlenince kedime ben kadar iyi bakamayacaklarını ve anneme de iyi bakılmayacağını düşünüyorum. Üstüne birde alıştığım düzeni hayatı bırakmak istemiyorum. Nişanlımı çok seviyorum gerçekten bana da ailemede çok hürmet etti çok iyi birisidir kendisi. Ancak evden gelin olarak çıkınca sanki bir daha asla eskisi gibi olmayacak gibi düşündüğümden her gece ağlama atakları yaşamaya başladım. Psikolojik tekniklerle bir yere kadar rahatlıyorum ama bana gerçekten tecrübe sahibi hanımefendilerin yorumları lazım. Ancak gerçek yaşantıları dinlersem sanırım rahatlayacağım. Durumu anneme de anlatamıyorum üzülür diye.
Eş adayınızdan eminseniz korkmayın ama aklınızda en ufak soru işareti varsa evlenmeyin, psikolojik danışman olarak evliliklerin ve erkeklerin ne durumda olduğunun farkındasınızdır zaten ...
 
Eş adayınızdan eminseniz korkmayın ama aklınızda en ufak soru işareti varsa evlenmeyin, psikolojik danışman olarak evliliklerin ve erkeklerin ne durumda olduğunun farkındasınızdır zaten ...
Evet ben aile danışmanıyım ve çift terapistiyim aynı zamanda. Eş seçimi önemli ama şu da var ki her insanın kusuru olabiliyor. Benimde var nişanlımında var kusurları ama o gerçekten bana karşı çok sabırlı ve sevgi dolu. Zaten evimi bırakmaya değecek olmasa evlenmezdim. Onun bana iyi bakacağına ve çocuklarıma gözü gibi bakacağına eminim. Annemlere gitme isteğime ses etmez merhametli çünkü ama bir zaman sonra yeter artık der yani ki haklıda olur, bu noktada benim onu o duruma getirip bunaltana kadar bu travmatik tepkiyi devam ettirmeme konusunda güçlü olmam şart. Ama işte o gücüde büyüklerin tecrübelerine baktıkça edinebilirim diye düşünerek buraya yazdım. Ben normalde yalnız biriyim hiç arkadaşım yok. :)
 
O kadar haklısınız ki. Bende aynı durumlardan geçmiştim. Acaba nikah gününe kadar acabaa vazmıgeçsem diye düşünüyordum. Ama şuan 1 senedir evliyim. Üstelik ben ailemden farklı bir şehire gelin geldim. Ama ne kadar ailemizi çok seversek sevelim bir yerden sonra kendi ailemizi kurup kendi evlatlarımızı büyütüyoruz. Özlemiyor muyuz? Çok özlüyoruz. Ama biliyorum ki artık onlar benimle sonsuza kadar kalmayacak. Onlardan uzak kalmıyorum ama buna da kendimi alıştırmalıyım. Bir gün kaybedecek olduğumu düşündüğümde bile gözlerim dolar, o kadar bağlıyım ve o kadar sevgiyle büyütüldüm. Ama kendi düzenimizi kurup kendi ailemizi, evimizi kurduğumuzda 'Anne benim evim var, evime gideyim diyerek aile evinde 1 haftadan hazla kalınca evini özlemen gerçeği doğuyor.' aslında insanoğlu her şeye alışıyor. Yeter ki adım atmaktan korkma♥️
Ben üniversitede iki sene tek yaşadım, aileden uzakta kalmayı bilirim ama evlenip gitme psikolojisi bambaşka. Bizim millet kız alınıp verilen birşey olduğu için bende verileceğim psikolojisine saplandım iyice. Ailemden koparılacağımla bağdaştırıyor beynim bu durumu ve bu bende korkuya sebep oluyor. Ne var yani damadı biz alsak 😂
 
Gerçekten içim rahatladı. İnsan psikolog olsada bazen kendi zihni zehirlenince bakış açılarıda zehirleniyor. Farklı bakış açınız beni çok sevindirdi. Allah hanenize huzur versin inşallah 🙏🏼
Amiin 🤲🏼 Bende öyleydim ve annem herkese beni bizim evimizin erkeği diye anlatırdı nasıl olsun da bırakayım derdim halbuki herşey yazılmış çizilmişte bizim sadece yaşamamız kalmış 😇 Bu arada hep duyardım insanın kendi evi farklıdır diye ya bunlar ne saçmalıyor insanın büyüdüğü ev varken derdim evlenip kendi evine alışınca kendi düzenin oluyor gerçekten de öyleymiş insanın evi başkaymış siz bi adım atın anlayacaksınız. Evet sorumluluk gerektiriyor falan ama bence doğru kişiyle olduktan sonra evlilik en güzel şeymiş. Size de Allah'ım tamamını erdirsin, yuvanıza mutluluk, huzur versin 😇
 
X