- 13 Ağustos 2017
- 189
- 380
- 103
- Konu Sahibi yildiztozuu
-
- #1
Belki buna benzer önceden de konu açmış olabilirim. 28 yaşındayım 3 kardeşiz. Ailemde hep hiçe sayılan bir çocuk oldum.Abim ve kız kardeşime herşeyi yağdirirlarken ben sınavlara elimde kırık telefonla giderdim şehir dışına sınava çıkacağım zaman yol parası dahi verilmezdi ozamanlar iş bulamamıştım memuriyet için belki 20 defa sınavlarım iyi geçmesine rağmen mülakatlarda başarısız oldum.
4 sene önce evlendim 3 yaşında dünyam olan bir kızım var.Bu süreçte hep azmettim. Bu sene memuriyet nasip oldu.Ondan önce instagram üzerinden çocuk kıyafetleri satışı yaptım 2 ay kadar oradan ilerlemeyi isterken memuriyeti kazanınca bıraktım.
Bu süreçte 4 tane 400-500 bin bayan takipcili instagram hesaplarım oldu 5 sene emek verdim sonradan meyvesini yemeğe başladım. Bilirsiniz ki memurların ek iş yapması yasak olmasında dolayı kardeşim ilgileniyor şuan bana belli bir miktar ödeme yapıyor.
Konu şuydu beni arayıp sormayan, bilmediğim bir şehire atamam olduğunda (sülalenin yarısı burdadir) eşim doğu görevini yaparken çocugumla ev tuttum çabaladım kimse oralı olmadi.Nasil duyurduysa şimdi herkes bu hesaplarımi öğrenmiş ve bana iş teklifi yapıyor ama kendi lehlerine olacak şekilde. Ben de en son hesaplarımi sattığımi söyledim .
Sürekli senin maasin şu, bukadar da oradan kazanıyorsundur bizi de paylaş şunu yap. Işleri düşüp beni arayanların hepsine olumsuz cevap verdim. Sırf bu yüzden kırk yılda bir de olsa yanlarına gitmek istemiyorum işleri güçleri benim çalışmam,internet hesabim.
Ve yine ben duramıyorum başka birşeyler yapmak istiyorum. Halime binlerce kez şükür olsun ama nankörlük müdür nedir kendimi buraya ait hissedemiyorum. Tekstil yönünden bir numaralı olan bir şehirdeyim. Burada fason üretim ile kendime online dükkan açmak istiyorum. Hesaplarımi da kendim için kullanmak istiyorum.Babamin üzerine açıp eğer ki ilerleme olursa belki memuriyeti bırakıp orada devam ederim diyorum. Eşim hariç herkes sacmalama olmaz diyor . Ama benim içimde birseyi elde edince hep bir üstü olsun istiyorum böyle bir huy var.
Ne dersiniz benim için.Rahat mı batıyor bana:) yoksa içimin sesinden mı gideyim ya da başka şeyler... Dün babam diyor biz herşeyin fazlasını diğerlerine yaptık sen hep kendi başının çaresine baktın.. içimdeki eksiklikleri böyle mı doldurmaya çalışıyorum acaba..
4 sene önce evlendim 3 yaşında dünyam olan bir kızım var.Bu süreçte hep azmettim. Bu sene memuriyet nasip oldu.Ondan önce instagram üzerinden çocuk kıyafetleri satışı yaptım 2 ay kadar oradan ilerlemeyi isterken memuriyeti kazanınca bıraktım.
Bu süreçte 4 tane 400-500 bin bayan takipcili instagram hesaplarım oldu 5 sene emek verdim sonradan meyvesini yemeğe başladım. Bilirsiniz ki memurların ek iş yapması yasak olmasında dolayı kardeşim ilgileniyor şuan bana belli bir miktar ödeme yapıyor.
Konu şuydu beni arayıp sormayan, bilmediğim bir şehire atamam olduğunda (sülalenin yarısı burdadir) eşim doğu görevini yaparken çocugumla ev tuttum çabaladım kimse oralı olmadi.Nasil duyurduysa şimdi herkes bu hesaplarımi öğrenmiş ve bana iş teklifi yapıyor ama kendi lehlerine olacak şekilde. Ben de en son hesaplarımi sattığımi söyledim .
Sürekli senin maasin şu, bukadar da oradan kazanıyorsundur bizi de paylaş şunu yap. Işleri düşüp beni arayanların hepsine olumsuz cevap verdim. Sırf bu yüzden kırk yılda bir de olsa yanlarına gitmek istemiyorum işleri güçleri benim çalışmam,internet hesabim.
Ve yine ben duramıyorum başka birşeyler yapmak istiyorum. Halime binlerce kez şükür olsun ama nankörlük müdür nedir kendimi buraya ait hissedemiyorum. Tekstil yönünden bir numaralı olan bir şehirdeyim. Burada fason üretim ile kendime online dükkan açmak istiyorum. Hesaplarımi da kendim için kullanmak istiyorum.Babamin üzerine açıp eğer ki ilerleme olursa belki memuriyeti bırakıp orada devam ederim diyorum. Eşim hariç herkes sacmalama olmaz diyor . Ama benim içimde birseyi elde edince hep bir üstü olsun istiyorum böyle bir huy var.
Ne dersiniz benim için.Rahat mı batıyor bana:) yoksa içimin sesinden mı gideyim ya da başka şeyler... Dün babam diyor biz herşeyin fazlasını diğerlerine yaptık sen hep kendi başının çaresine baktın.. içimdeki eksiklikleri böyle mı doldurmaya çalışıyorum acaba..