- 9 Aralık 2011
- 413
- 0
- Konu Sahibi llllpocahontasllll
- #1
Biraz uzun olacak ama şöyle başlayayım kızlar.. kasım 2010'dan beri 8 aylık bi ayrılık süreci yaşadığım bi ilişkim vardı, 2 ay önce tekrar başladı ve birkaç gün önce bitti tamamen. bu kişi de benim biraz uzak akrabam yani yüz yüze bakıyoruz, ailelerimiz birbirini biliyor, görüşüyor. ama bizim ilişkimizi kimse bilmiyor. ilk zamanlar çok güvendiğim, çok düzgün, hayatta ondan daha çok güveneceğim biri olamaz diye düşünüyodum. sonra bi gün telefonunda bi mesaj gördüm öyle rastgele, cinsel içerikliydi biraz ama tanımadığım numara cevap vermedim, dedi.. inandım.
birkaç gün sonrasında facebook mesajlarında eski komşuları olan bi kızla görüştüklerini gördüm, bana hiç bahsetmemişti. mesajlar arkadaşçaydı, yine beni ikna etti inandım. konduramadım çünkü hiçbir zaman. sonra birkaç buna benzer şey daha oldu. bi ara soğudum, sevgimin bittiğini hissettim. sonra benim aklım sonradan yerine geliyo dank etti ve ayrıldım. 8 aylık ayrılık böyle başladı geçen yaz. o başka şehire gitti, doğuya. ocakta geldi, ve yeniden başladık. çok özlemiştim ve bir şans daha dedim kendi kendime, yine tam emin olamamıştım çünkü bi haltlar yediğinden.
neyse, bu başka şehirdeyken ayrılık sürecinde, facebookunda bi kızla yorumlaşmalarını falan görüyodum. aralarında bir şey var gibiydi, daha doğrusu benimki kıza asılıyo gibiydi, kız pek pas vermiyo gibiydi. buraya geldi ocak ayında işte, sordum o kızı ona, dünyada son kız o kalsa onunla olmam, dedi. yine inandım, allah cezamı vermesin her şeye inanıyorum..
neyse başladık işte tekrar, ilerleyen süreçte gizli twitter hesabını yakaladım, yazdıkları hep benimle ilgili şeylerdi ama takip ettiği kişiler hep kızdı.. ona kızdım ayrılacağımı söyledim. ve benden özür diledi, bir daha senden gizli hesabım olmayacak dedi, tamam dedim. hatta ona mail bile açtık ortak. senin kontrolünde artık her şey dedi.
haydaa sonra bi de baktım bir ay sonra gizli bi facebook hesabı çıktı şimdi de, inkar etti, arkadaşım açtı dedi, ama görseniz mesajları, allah belamı versin benim ya ben nasıl suçlamışım onu dersiniz o derece kıvırıyo yani, kendimden şüphe etmeye başlıyorum bildiklerimden. ama çok bariz onundu yani. yine bana sonradan dank ediyor tabi ve bu olayın da üzerine 1-2 hafta sonra ayrıldım.
bu arada her ayrılışımızda da hastaneye kaldırılıyo beyefendi, güya o kadar kötü oluyomuş, arkadaşları zor sakinleştiriyomuş.. falan da filan. artık inandırıcı gelmemeye başlayınca gönder hastane kağıtlarını dedim, çünkü o diyodu istersen göndereyim diye. gönder dedim, bu sefer de pişkin olduk iyi mi.. neyse, göndermedi ama.. gönderemedi, olmayan şeyi nasıl göndersin.. neymiş bana çok kızmışmış da kağıtları paramparça etmiş cama yumruk atmış elini kesmiş istersem göndercekmiş elinin fotoğraflarını.. onu da göndermedi tabi.. bu arada o şu an başka şehirde o yüzden göremiyorum ben hastaneye kaldırıldığını falan..
dün akşam ben bunun bi mail hesabını açtım, şifresini kendim buldum şans eseri, ama onun bildiğimden haberi yok.. yanlış bir şey belki ama bi kanıt bulmak zorundayım.. işte dün akşam şans eseri kendisine göndermiş olduğu bi mail vardı, şifrelerim diye kaydetmiş.. bir açtım ki bütün her şeyinin şifreleri... o ben açmadım dediği facebook hesabının da... açtım o hesabı ve gerçekten onun..
gelelim şimdi bir de şimdiki hesabına, o hani dünyada tek kalsa birlikte olmam dediği kıza ne yazmış biliyor musunuz... BENİ SİLME LÜTFEN, LİSTENDE KALAYIM, NE UMUT BESLER NE DE RAHATSIZ EDERİM, yazmış... yani yaptığı, söylediği her şey yalan.. her şey ya her şey... böyle bir şey olamaz, bu kadar yalancı olunamaz. hadi el olsan neyse ama yüz yüze bakıyoruz ya... beni hiç sevmediğini söylemem çünkü gerçekten sevgisini hissettim, onca mektuplar yazan insan sevmemiş olamaz.
ama buraya bunu yazmamın sebebi asıl HİÇBİR ŞEY AMA HİÇBİR ŞEY GİZLİ KALMIYOR İŞTE, ALLAH HER ŞEYİ GÖRMEMİ İSTEDİĞİ İÇİN BÖYLE BİR FIRSAT VERDİ ELİME ONUN ŞİFRELERİNİ BULARAK.. Allah belasını versin inşallah, ama artık en azından acaba masum mu, acaba tüm o başıma gelenler tesadüf müydü diye düşünmüyorum. zaten ilişkimizi yanlış buluyordum uzak akrabam olduğu için şimdi çok sağlam nedenlerim var ona dönmemek için. ALLAHA ŞÜKÜR KURTULDUM ONDAN.
birkaç gün sonrasında facebook mesajlarında eski komşuları olan bi kızla görüştüklerini gördüm, bana hiç bahsetmemişti. mesajlar arkadaşçaydı, yine beni ikna etti inandım. konduramadım çünkü hiçbir zaman. sonra birkaç buna benzer şey daha oldu. bi ara soğudum, sevgimin bittiğini hissettim. sonra benim aklım sonradan yerine geliyo dank etti ve ayrıldım. 8 aylık ayrılık böyle başladı geçen yaz. o başka şehire gitti, doğuya. ocakta geldi, ve yeniden başladık. çok özlemiştim ve bir şans daha dedim kendi kendime, yine tam emin olamamıştım çünkü bi haltlar yediğinden.
neyse, bu başka şehirdeyken ayrılık sürecinde, facebookunda bi kızla yorumlaşmalarını falan görüyodum. aralarında bir şey var gibiydi, daha doğrusu benimki kıza asılıyo gibiydi, kız pek pas vermiyo gibiydi. buraya geldi ocak ayında işte, sordum o kızı ona, dünyada son kız o kalsa onunla olmam, dedi. yine inandım, allah cezamı vermesin her şeye inanıyorum..
neyse başladık işte tekrar, ilerleyen süreçte gizli twitter hesabını yakaladım, yazdıkları hep benimle ilgili şeylerdi ama takip ettiği kişiler hep kızdı.. ona kızdım ayrılacağımı söyledim. ve benden özür diledi, bir daha senden gizli hesabım olmayacak dedi, tamam dedim. hatta ona mail bile açtık ortak. senin kontrolünde artık her şey dedi.
haydaa sonra bi de baktım bir ay sonra gizli bi facebook hesabı çıktı şimdi de, inkar etti, arkadaşım açtı dedi, ama görseniz mesajları, allah belamı versin benim ya ben nasıl suçlamışım onu dersiniz o derece kıvırıyo yani, kendimden şüphe etmeye başlıyorum bildiklerimden. ama çok bariz onundu yani. yine bana sonradan dank ediyor tabi ve bu olayın da üzerine 1-2 hafta sonra ayrıldım.
bu arada her ayrılışımızda da hastaneye kaldırılıyo beyefendi, güya o kadar kötü oluyomuş, arkadaşları zor sakinleştiriyomuş.. falan da filan. artık inandırıcı gelmemeye başlayınca gönder hastane kağıtlarını dedim, çünkü o diyodu istersen göndereyim diye. gönder dedim, bu sefer de pişkin olduk iyi mi.. neyse, göndermedi ama.. gönderemedi, olmayan şeyi nasıl göndersin.. neymiş bana çok kızmışmış da kağıtları paramparça etmiş cama yumruk atmış elini kesmiş istersem göndercekmiş elinin fotoğraflarını.. onu da göndermedi tabi.. bu arada o şu an başka şehirde o yüzden göremiyorum ben hastaneye kaldırıldığını falan..
dün akşam ben bunun bi mail hesabını açtım, şifresini kendim buldum şans eseri, ama onun bildiğimden haberi yok.. yanlış bir şey belki ama bi kanıt bulmak zorundayım.. işte dün akşam şans eseri kendisine göndermiş olduğu bi mail vardı, şifrelerim diye kaydetmiş.. bir açtım ki bütün her şeyinin şifreleri... o ben açmadım dediği facebook hesabının da... açtım o hesabı ve gerçekten onun..
gelelim şimdi bir de şimdiki hesabına, o hani dünyada tek kalsa birlikte olmam dediği kıza ne yazmış biliyor musunuz... BENİ SİLME LÜTFEN, LİSTENDE KALAYIM, NE UMUT BESLER NE DE RAHATSIZ EDERİM, yazmış... yani yaptığı, söylediği her şey yalan.. her şey ya her şey... böyle bir şey olamaz, bu kadar yalancı olunamaz. hadi el olsan neyse ama yüz yüze bakıyoruz ya... beni hiç sevmediğini söylemem çünkü gerçekten sevgisini hissettim, onca mektuplar yazan insan sevmemiş olamaz.
ama buraya bunu yazmamın sebebi asıl HİÇBİR ŞEY AMA HİÇBİR ŞEY GİZLİ KALMIYOR İŞTE, ALLAH HER ŞEYİ GÖRMEMİ İSTEDİĞİ İÇİN BÖYLE BİR FIRSAT VERDİ ELİME ONUN ŞİFRELERİNİ BULARAK.. Allah belasını versin inşallah, ama artık en azından acaba masum mu, acaba tüm o başıma gelenler tesadüf müydü diye düşünmüyorum. zaten ilişkimizi yanlış buluyordum uzak akrabam olduğu için şimdi çok sağlam nedenlerim var ona dönmemek için. ALLAHA ŞÜKÜR KURTULDUM ONDAN.
iş evliliğe yürümeden RABBİM onun gerçek yüzünü aşikar etmiş ki uzaktanda olsa akrabaymışsınız durumlar çook daha kırıcı ve üzücüü bir hal alabilirdi...
fakir sevindireyim o zaman ben.. 
sağolun canlarım. 
