- 27 Haziran 2013
- 652
- 60
-
- Konu Sahibi landemiyoladiyola
- #21
Merhaba.. Tesekkur ederim yorumun için. Benim cocuklarım küçük 5.5 yas ve 20 aylık. Ondan biraz zorlanıyorum ama haklısın kendime gelirim artık insallah.. Cocuklarımla ilgili yazdığına gelince bilsen nasıl icime dokundu. Hic boyle dusunmemistim. Sanki üzülecekler, begenmeyecekler yada en kotusu kotu genlere sahip olduklarini onlara bu tip birsey Allahil korusun gecme ihtimalinden korkacaklar gibi.. İnan gözlerim dolu dolu yazıyorum, tesekkur ederim.....
bencede senin sorunun saç baş değil kilolar ay bu kilo ne lanet bişey ya nefret ettim ömrüm boyunca daha beter oldum
Yazdıklarını cok iyi anladım canım. Burada yazmak iyi geldi. Oğlumu kardes kıskançlığı için psikologa götürdüm. Aile terapisine gittik kısa süre. Orada bahsettim biraz rahatladım. İnsallah senin durumun cok sıkıntılı değildir, Allah kolaylık versin, iyilik versin. Annelik cok başka evet hiçbirşeye benzemiyor. Canım benim ailem cevreden soru sorulur birsey söylenir diye cok korumaci davrandılar. Bilmiyorum kendi dogruları buydu, beni sevdikleri için sonuçta boyle davrandılar ama ben bunu hep saklamayı öğrendim. Hayatta ufak tefek kaza maza harici bir annem, birde esim görür sacımi yani basımı demeliyim. Babam ilk baslarda bir gördü ve oyle acı çekti ki ben o an cook yıkıldım, uzuldum, kızdım, babama uzuldum, babamdan nefret ettim, karmakarışık.. Bir dakika için tabi bu hisler ama simdi boyle bir bakış çocuklarımdan görmeye dayanamam. Cok dogru haklısın ama yapamam. Simdi evin icinde hırsız gibi küçüğüm anlamıyor ama büyüğüm görecek diye gun agarmadan takiyorum sacımıBen seni anlayabiliyorum canım.Çocuklarının hissedecekleri ile ilgili endişeni ben de oğlum için hissediyorum.
Aynı durum olmasa da benzer bir durum içindeyim.Endişelendiğini yazınca seni daha bir iyi anladım.
Annelik hali işte,herşey ve herşey için bir endişelenme bir yürek sızısı var içimizde.
Sen bi önceki mesajında ne güzel yazmışsın,acını bastırdığını,aslında acıyı da yaşaman gerektiğini.
Ben de buna çok hak veriyorum canım.İnsanın duygularını bastırması,endişelerini korkularını gizlemesi,yeri gelip ağlamaktan bile kaçınması
büyük bir baskı oluşturuyor üzerinde.Oysa ki güçsüz olduğumuzda da ,üzüldüğümüzde de,acı çektiğimizde de bunu yakın çevremizle paylaşmalı,
anlatmalı gerkiyorsa dolu dolu ağlamalıyız ki ,acıyla da yüzleşelim, endişelerle de ,korkularla da.
Bilmiyorum demek istediğimi tam ifade edebildim mi ama bence sen de kendinin de dediği gibi bu yaşına kadar güçlü durmuşsun,bir nevi sorununu kendi içine gömmüş ve böyle mücadele etmişsin.
Şimdi ise biraz yorgunsun.
Burada bu şekilde paylaşımda bulunmak bile iyi gelecektir sana eminim.Ailenle de en yakınlarınla da konuş dertleş eğer kaçınıyorsan.
Çocuklarından da saklamanı gereksiz görüyorum ben.Seni böyle görsün ve alışssınlar.Sen her halinle onların annesisin.
Hayattaki en güvendikleri ve en sevdiklerisin ve hep öyle kalacaksın.
Senin varlığın ve sağlığın emin ol saçından daha kıymetli ve paha biçilemez...
😎😎😎kendine bi tarz yarat,olsun saçın olmasın.kaş dövme yapılamaz mı? Bak bazi öeşhur kadinlar bile saçını kazıyorlar.
iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi
Ama bise kilo için bi toparla kendini bakıyım.önce beyninde herşyi yerleştir sonra kalk ve uygula.hoşuna gidecektir,her gün kaslarındaki o ağrıya bayılacaksın ve sana güc verir .
iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi
Netye biraz arastirdim.sac protezi diye bir seçenek varmis
Hic arastirip.denemeyi düşündünüz mu
Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
Ama bise kilo için bi toparla kendini bakıyım.önce beyninde herşyi yerleştir sonra kalk ve uygula.hoşuna gidecektir,her gün kaslarındaki o ağrıya bayılacaksın ve sana güc verir .
evet haklısın eşim birbuçuk ay önce plates seti aldı yapmayacağını biliyorum demişti bende sen al görürsün demiştim öle duruyo hergün başlıcam diye uyanıyorum ama birbuçuk ay oldu hala yapıyorummmm :)
İnsallah, kararliyim bu sefer olacak. Tesekkur ederim😇
Söylerken hala zorlandığım, hastalık olarak kabul etmediğim ama bal gibi de hastalık olan bir durum yasıyorum: Alopesi. Yani sacsizlik durumu. Burda açılan, yok seyrek, yok hafif dökülüyor durumu degil anlattığım. Benim bir tane bile sac teli yok basımda. Uzun yıllardır boyle, genc kızligimdan beri.. Hep cok guclu oldum, hayatımı etkilemesine izin vermedim hic.. Hep en komik, en sevilen insanlardan biriydim arkadas ortamlarında. Güzel bir mesleğim, kendime güvenim vardı. Peruk yada protez kullanıyordum. Yakınlarımdan bile cok kişiyle paylasmamistik durumu. İnsanlarin aptal bakış ve sorularına maruz kalıyordum.( siz siz olun onlardan olmayın lutfen) neyse ama hicte umrumda degildi sacsizlik.. Ta ki bu yasıma kadar. Ne tuhaf genc kizligim gibi hassas bir zamanda takilmadigim mevzu geldi 34 yasımda iki cocuklu halimle takıldı basıma.. Bence su yüzden: 1. Protez sac yogun bakım isteyen birsey,bense cocuklarım küçük olduğu için sacımla ilgilenemiyorum. Hal boyle olunca kendimi bıraktım da bıraktım. Nasıl olsa diyorum en son sacıma bakıp hic hoş görünmüyorsun diye ee bosver o zaman dedi galiba bilincaltim 2. Kaslarım ve kirpiklerimde döküldü. Kirpikler beni cok etkiledi. Cok soluk duruyorum. Hal boyle olunca hala dogum kilolarımı veremedim, vermek için ugrasamadim açıkcası. Resmen irilestim, cildimde bozuldu. Bir bıraktım ki kendimi hic boyle olmamıştı.. Bana lutfen beni gaza getirecek birşeyler söyleyin. Yıllardır bu konuyu acmak istiyordum. Su gun su dk kismetmis. Birşeyler duymaya ihtiyacım var... Şimdiden okuyan herkese cook tesekkurler..
Söylerken hala zorlandığım, hastalık olarak kabul etmediğim ama bal gibi de hastalık olan bir durum yasıyorum: Alopesi. Yani sacsizlik durumu. Burda açılan, yok seyrek, yok hafif dökülüyor durumu degil anlattığım. Benim bir tane bile sac teli yok basımda. Uzun yıllardır boyle, genc kızligimdan beri.. Hep cok guclu oldum, hayatımı etkilemesine izin vermedim hic.. Hep en komik, en sevilen insanlardan biriydim arkadas ortamlarında. Güzel bir mesleğim, kendime güvenim vardı. Peruk yada protez kullanıyordum. Yakınlarımdan bile cok kişiyle paylasmamistik durumu. İnsanlarin aptal bakış ve sorularına maruz kalıyordum.( siz siz olun onlardan olmayın lutfen) neyse ama hicte umrumda degildi sacsizlik.. Ta ki bu yasıma kadar. Ne tuhaf genc kizligim gibi hassas bir zamanda takilmadigim mevzu geldi 34 yasımda iki cocuklu halimle takıldı basıma.. Bence su yüzden: 1. Protez sac yogun bakım isteyen birsey,bense cocuklarım küçük olduğu için sacımla ilgilenemiyorum. Hal boyle olunca kendimi bıraktım da bıraktım. Nasıl olsa diyorum en son sacıma bakıp hic hoş görünmüyorsun diye ee bosver o zaman dedi galiba bilincaltim 2. Kaslarım ve kirpiklerimde döküldü. Kirpikler beni cok etkiledi. Cok soluk duruyorum. Hal boyle olunca hala dogum kilolarımı veremedim, vermek için ugrasamadim açıkcası. Resmen irilestim, cildimde bozuldu. Bir bıraktım ki kendimi hic boyle olmamıştı.. Bana lutfen beni gaza getirecek birşeyler söyleyin. Yıllardır bu konuyu acmak istiyordum. Su gun su dk kismetmis. Birşeyler duymaya ihtiyacım var... Şimdiden okuyan herkese cook tesekkurler..