Merhaba arkadaslar. ben 1.5 senelik evliyim, esimin ailesiyle cok fazla gorusmedim ilk zamanlar cok uzak yasadigimiz icin. son zamanlar da fazla git gel oldu ben daha cok tanima firsati buldum ozellikle kayinvalidemi. 2 gorumcem var, 1i ile gorusme firsatimiz cok olmustu cok kibar iyi bir kadin her zaman da iyi guleryuzlu davranir bana. ilk garip gelen sey kendisinin ve cocuklarinin kayinvalidemi yani kendi annesini asla sevmemeleri olmustu hatta gorusmezler de pek sadece gunu birlik sende 2-3 kez gider gorur ve cok ta konusmaz etmez. diger gorumcem ve kayinvalidem biraz garip yani ben ilk baslarda konduramadim ama sanki akli dengeleri normal degil gibi geldi bana biraz fazla icli disli olunca hiss ettim bunu. Yani fazla pasif kendi dunyasinda gibi ozellikle kv. sanki bu dunyadaki hic bir sorun onu alakadar etmiyor bir sey anlatsak duymuyor gibi
esimle biraz konustum bazi davranislari ile ilgili ve soyle bir sey soyledi kendisi bi ara major depresyon gecirmis ve antidepresan kullanimi sonucu cok pasif hareketsiz kendi dunyasina kapanan biri olmus. yani bana bazi garip soylemleri oldugu icin bir seylerin ters gittigini anlamistim zaten. bir de asla yasina uygun davranmiyor yasli biri ama 14-15 yasinda cocuk gibi davraniyor. ben bu durumdan sonra cok garip hiss ettim. bu kadinin yasadigi depresyonun cok ciddi bir sebebi olmus ama acaba genetik ola bilir mi bu sekilde ruhsal sorun? yarin bir gun esim cocugum boyle olursa asla dayanamam.. ama esim, yakin oldugum gorumcem ve cocuklari gayet akli basinda insanlar. lutfen kimse dusunduklerim icin beni kinamasin ben boyle hastaliklardan oldukca korkan bir insanim
esas sorun ise su: kendisini doktora goturduk esimle ilac yazdilar, ve daha da gariplesti ilaclardan sonra.su an ben hamileyim ve dogacak cocuguma bakmak icin inat ediyor, uzun sureli vermemi istiyor bir de. ben gecistiriyorum surekli ama her hangi bir gun de “bebek dogsun da bakayim torunuma” falan gibi mesajlar cekiyor dusununce bile alt ust oluyorum. nasil bir yol izlemem gerektigini bilemiyorum artik.
esimle biraz konustum bazi davranislari ile ilgili ve soyle bir sey soyledi kendisi bi ara major depresyon gecirmis ve antidepresan kullanimi sonucu cok pasif hareketsiz kendi dunyasina kapanan biri olmus. yani bana bazi garip soylemleri oldugu icin bir seylerin ters gittigini anlamistim zaten. bir de asla yasina uygun davranmiyor yasli biri ama 14-15 yasinda cocuk gibi davraniyor. ben bu durumdan sonra cok garip hiss ettim. bu kadinin yasadigi depresyonun cok ciddi bir sebebi olmus ama acaba genetik ola bilir mi bu sekilde ruhsal sorun? yarin bir gun esim cocugum boyle olursa asla dayanamam.. ama esim, yakin oldugum gorumcem ve cocuklari gayet akli basinda insanlar. lutfen kimse dusunduklerim icin beni kinamasin ben boyle hastaliklardan oldukca korkan bir insanimesas sorun ise su: kendisini doktora goturduk esimle ilac yazdilar, ve daha da gariplesti ilaclardan sonra.su an ben hamileyim ve dogacak cocuguma bakmak icin inat ediyor, uzun sureli vermemi istiyor bir de. ben gecistiriyorum surekli ama her hangi bir gun de “bebek dogsun da bakayim torunuma” falan gibi mesajlar cekiyor dusununce bile alt ust oluyorum. nasil bir yol izlemem gerektigini bilemiyorum artik.
Son düzenleme:
Kv gören bilen sizsiniz, siz en iyisini bilirsiniz, durumu sizin müdahale alanınız dışındaysa uzak durun bebeğinizi kesinlikle yanlız bırakmayın,baktırmayın zaten, bebeğinize eşinizede geçmez, bulaşıcı hastalık değil sonuçta bu. Siz kendinizi bebeğinize odaklayın.
