şu an için yaşımın erken olduğunu biliyorum ama 30 u geçince de bekar olucağımı biliyorum beni asıl üzen bu zaten.Çünkü eski sevgilim ilk sevgilimdi ve ondan önce benimle çıkmak isteyen olmadı bile o yüzden yüksek ihtimal yine olmayacaktır.Kalp mevzularına hiç girmiyorum bile o kadar hayalim umudum vardı ki bi anda terkedildim yarı yolda bırakıldım.Şimdi o çok mutlu bense hala onu unutup ta hayatımı yoluna koyamıyorum.10 yıl sonra da bugünleri düşünüp bakın haklıymışım diyceğmi biliyo gibiyim
Bak ben de üni mezunuyum ve ilk paramı 25 yaşında kazanmaya başladım, defalarca mülakatlardan elendim, günlerce ağladım ama hiç pes etmedim, önceleri bunu takıntı haline getirmiştim, benim yaşımdaki sınıf ark'larım evli ve çocuğu olanlar bile vardı, bense
hala iş bile bulamamıştım, sonra o halimden bıktım ve yeter dedim kendi kendime, illa olsun değil hayırlısı olsun dedim ve birkaç ay içinde o çok
istediğim işe başladım:)
ve biliyor musun o evli ve çocuklu arkadaşlarımın başına Allah düşmanımın başına vermesin diyeceğim şeyler geldi, yani dışardan bize güzel görünen herşey gerçekten güzel olmayabiliyor
Evlilik konusuna gelince benim de ilk ve tek sevgilimdi, olmadı...gitti..Hayal kırıklığına uğradım, umudum az ama yine de var, sonuçta geleceği sadece Allah bilir, kendimi telkin etmeye çalışıyorum
Bir de sanıyorum senin çevren biraz değişik, ne biliyim ben pek doğru bulmadım öyle laflar etmelerini, seni hayat değil onların dedikleri, hayattan beklentileri, bakış açıları daha çok üzüyor bence, yapabiliyorsan önce çevreni değiştir derim, herşeyin hayırlısı:)