Günaydın,
Rutini oluşturduğum "3 ayda bir mutsuzluk haftam"a girdim. Yine hiçbir şeyin tamamiyle yetişmediği, akşamları bana kalan 1-2 saatte ev işi mi, eşimle ilgilenmek mi, kitap okumak mı, ders çalışmak mı, uyumak mı çıkmazında boğulduğum günlerdeyim. p.tesi itibariyle mutsuzluk haftamın biteceğini düşünüyorum. Bu kısır döngüye her girdiğimde muhteşem psikoloğumun cümlesi kulaklarımda yankılanır.
"Sizler, hem annesiniz, hem eşsiniz, hem ev hanımısınız, hem iş kadınısınız, hem de kendinizsiniz."
Keşke uyku depolanabilir bir şey olsaydı, ihtiyacımız olduğunda önceki uykularımızdan kullansaydık. Kadın olmak çok zor. Tüm kadınların alnından öpüyorum.
Öyle işte..