öncelikle her şeyin başı umut.. şükretmek için bile binlerce nedenimiz var ama bunu unutuyoruz. bir arkadaş nazi kamplarından söz etmiş, benim de aklıma geldi, o kampların en acımasızından sağ çıkmayı başaran ve sonrasında yaşadıklarını kitaplaştıran psikiyatr viktor frankl'ı mutlaka oku. kitabının adı "insanın anlam arayışı". öyle çarpıcı ki anlattıkları, her gün yeniden yaşama tutunma ve hayatta kalabilmek için verdiği insanüstü çabası.. biz farkında değiliz ama yaşadığımız her gün aslında bir mucize. o kitabı oku ve üzerindeki şu ölü toprağından bir kurtul..