10 günlük evliyiz. Aylardan haziran.Gittik kaynanama. O zaman görümcem bekar. eltimde kaynanamla altlı üstlü oturuyor biz de oturduğumuz ilin deniz kenarı bir ilçesindeyiz. Evi alırken de dedim. İki gün sonra burası deniz kenarı diye tası tarağı toplayıp size tatile geldik derlerse bak kavga çıkar. Ben bekarken buna benzer bir olaydan dolayı nefret etmiştim. Konuyu biliyorsun bak sorun olmasın diye de konuştuk. O da dedi ki olmayacak ben izin vermem. Tam kapıdan çıkıyoruz, el öpüyorum,kaynanam demez mi e biz size ne zaman kalmaya geleceğiz. Görümceme döndüm, ee ben size bu yaz tatile geleyim dedi. Sonra eltim size kalmaya gelelim değişiklik olsun dedi. Bunların hepsi aynı anda söylüyor, fakat aradaki mesafeden dolayı hiç biri birbirini duymadı. Allah hayatımda hiç bu kadar cinayet işleyesim gelmemişti. Arabaya bindik. ben bunu eşime söyledim. " ya 10 günlük evliyiz, ne işleri var bunların bizde başımızı mı beklemeye gelecekler" dedim. Bir kavga bir kavga öldüreceğiz birbirimizi arabada... üstünden 6 ayıl geçti, ben hala aklıma geldikçe o anı birebir yaşıyorum... Hala daha annemler bize gelmedi kalmadı,şöyle olmadı böyle olmadı. Bende hiç oralı olmuyorum. Otel değil burası. Lohusalığımda 20 gün kaldı. O muydu lohusa ben miydim bilmiyorum. Hadi yemekleri güzel olmuyor diye mutfağa sokmadım. Hergün elektrikli süpürgeyle evi süpürdüm. Elimden alıp da ya sen otur da ben süpüreyim demedi. Koca evi hem sildim. Hem süpürdüm. Bütün evin işini ben yaptım. O bütün gün örgü örüp uyudu. Ama ben de oraya gittiğimde elimi bile sürmüyorum. Eteğimi silkip kalkıyorum.Bu arada onların evle bizim ev arası arabayla taş çatlasa yarım saat.