- 11 Aralık 2018
- 42.604
- 264.772
- 598
- Konu Sahibi KudrAlobar
- #1
Geçtiğimiz üç dört yılda beni üzen, yıpratan çok fazla şey yaşadım. Organ nakilli bir ablam var, onunla bir kanser macerası atlattık ilk olarak. Sonra eşim işten ayrıldı daha doğrusu ayrılmak zorunda kaldı, dört ay sürdü bu süreç. O bitti derken babamın akciğer kanseri olduğunu öğrendik. Teşhis için koşturmalar, hastaneler, tahliller mr'lar, tomografiler, biyopsiler, başka şehire gitmeler, üstüste ameliyatlar derken kurtaramadık babacığımızı. Bu süreçte elde ne var ne yoksa yedik tabi ama o kısım önemli değil. Helal olsun hepsi, yine çalışır yine kazanırız.
Ancak bu süreçleri atlattıktan sonra, özellikle son bir senedir hastane ve hastalık konusunda aşırı kaygı başladı bende. Bikaç hafta önce ablam mide kanaması geçirdiğini zannetti, acile gideceğiz ama haber verdiği andan itibaren ben kendimden geçtim. Belli etmemeye çalışsam da araba kullanacak durumda bile değildim. Allahtan hafta sonuydu da eşim kullandı arabayı. Ondan bi süre sonra annemin astım bronşiti atak yaptı, birkaç gün sonraya randevu aldık doktorundan. O doktora gidene kadar yediğimden içtiğimden, izlediğimden okuduğumdan hiç bir şey anlamadım. Sürekli bir huzursuzluk, sürekli bir kaygı hali. Bugün ablam rutin kontrolleri için hastanede. Bir şey çıkmayacak biliyorum, her şey yolunda ama kendime hakim olamıyorum. Ondan haber gelene kadar saçma sapan bir ruh halinde olacağım. Sonrasında da bir şey çıkmayınca ya da rutin tedaviye falan başlayınca o rahatlamayla birlikte aşırı bir yorgunluk hali ve kemik ağrısı geliyor. Vücudum tepki veriyor artık sanırım.
Bir süredir farkındayım ve kendi içimde çözmeye çalıştım. Kendime telkinler veriyorum, meditasyon yapıyorum falan ama pek işe yaramıyor. Artık psikiyatri yolunun göründüğünü biliyorum. Bunu neden yazdığımı da bilmiyorum. Belki bir tavsiye veren, azıcık rahatlatan birileri olur.
Ancak bu süreçleri atlattıktan sonra, özellikle son bir senedir hastane ve hastalık konusunda aşırı kaygı başladı bende. Bikaç hafta önce ablam mide kanaması geçirdiğini zannetti, acile gideceğiz ama haber verdiği andan itibaren ben kendimden geçtim. Belli etmemeye çalışsam da araba kullanacak durumda bile değildim. Allahtan hafta sonuydu da eşim kullandı arabayı. Ondan bi süre sonra annemin astım bronşiti atak yaptı, birkaç gün sonraya randevu aldık doktorundan. O doktora gidene kadar yediğimden içtiğimden, izlediğimden okuduğumdan hiç bir şey anlamadım. Sürekli bir huzursuzluk, sürekli bir kaygı hali. Bugün ablam rutin kontrolleri için hastanede. Bir şey çıkmayacak biliyorum, her şey yolunda ama kendime hakim olamıyorum. Ondan haber gelene kadar saçma sapan bir ruh halinde olacağım. Sonrasında da bir şey çıkmayınca ya da rutin tedaviye falan başlayınca o rahatlamayla birlikte aşırı bir yorgunluk hali ve kemik ağrısı geliyor. Vücudum tepki veriyor artık sanırım.
Bir süredir farkındayım ve kendi içimde çözmeye çalıştım. Kendime telkinler veriyorum, meditasyon yapıyorum falan ama pek işe yaramıyor. Artık psikiyatri yolunun göründüğünü biliyorum. Bunu neden yazdığımı da bilmiyorum. Belki bir tavsiye veren, azıcık rahatlatan birileri olur.
