Yeni doğum yapmışsınız, güzel ve uzun bir ömrü olsun yavrunuzun. Nasılsınız? Bu dalgalanmalar tüm hamilelikte sürüyor mu? Bulantı olmasa olmaz mı?Hayır bebek daha çok küçük etkilenmez
Biraz hamilelikle biraz ilacı bırakmanın etkisi ile ilgili bence sizin durum.
Ben yerinizde olsam bulantılar başlamadan bu mutlu haberin tadını çıkartırım
Kişiden kişiye değişiyor aslında ben ilk ve son haftalarda ruhen böyle dalgalıydım.Yeni doğum yapmışsınız, güzel ve uzun bir ömrü olsun yavrunuzun. Nasılsınız? Bu dalgalanmalar tüm hamilelikte sürüyor mu? Bulantı olmasa olmaz mı?
Siz ben misiniz acaba… gece bu yüzden oturuyorsanız siz eşittir ben demektir sjskfsize gebelik kısmında fazla bir şey diyemem, gebe kalmadım hiç.
sektörünüzü bilmiyorum ama ben de evden çalışan tamamen kendi başına iş geliştiren, 10 senedir de işine emek vermiş bir çalışanım. önce başka sektörlerde de çalışmışlığım var. hep kaygılıydım nasıl olacak diye. çünkü ailemin yarısı köylü okumuş yarısı da memur. kimsenin özel sektörde bile çalışmışlığı yoktu ben başladığımda (artık var)...kimse manen de destek olmadı, ben de kafa olarak rahat değildim. çok zorlu geçti.
bu ara ben de bir durgunluk görüyorum. tamamen değil tabii ama daha sakin bir piyasa var.
benim aşırı yoğun çalışmışlıktan gelme bir bıkkınlığım var o yüzden çok umrumda değil ama rasyonel bakınca da her iş her zaman aynı tempoda gitmez. 1 tane iş olmadı diye de ticaretiniz bitmez. biraz daha makul olmaya çalışın. tarot katı çekip ağlamayın ne olur. belki işinizde ertelediğiniz vakit bulamadığınız minik ama zaman alan şeylere yoğunlaşabilirsiniz ? mesela benim aslında yapacak zibilyon tane işim var ama elim kolum kalkmıyoresasen ortalık sakinken yapsam nasıl güzel olurdu...
saat farkı... saat 4e teslimli projem vardıSiz ben misiniz acaba… gece bu yüzden oturuyorsanız siz eşittir ben demektir sjskf
Ekonomik krizden sanıyorum gerçekten durgunluk var. Bu iptal olan işime öyle heveslenmiştim ki. Son anda bozuldu.
Yıllardır inanılmaz çok çalıştım, öyle yılgınım ki. Sürekli erteleme hastalığı, sürekli kaçış… sarılıp ağlasak mı ne yapsak
Gelir di misaat farkı... saat 4e teslimli projem vardı
ertelemiyorum ben aslında ama öncelik sırasına koyunca hep daha acele yapılması gereken işlerim oluyor. direkt gelir elde etmeyeceğim ama yapsam iyi olur dediğim şeyler sonraya kalıyor. sonra bi türlü gelmiyo. çünkü benim de eskisi kadar enerjim, motivasyonum yok. çalış çalış nereye kadar....
dahası ben hamile değilim ama kronik bir hastalığım var. atak geçirirsem sürekli mide bulantısı -kusma yaşıyorum. gebe kadın gibi geçiriyorum bazı dönemleri. sonra iyice harap oluyorum.
cidden sarılıp ağlasak olurmuş.
şaka bir yana. ağlamayak ya. ne güzel anne olacaksınız, canınızı sıkmayın. işin biri gider biri gelir.
Yine gecenin bir köründen merhaba,
Ben kendimi çok kötü hissediyorum.
Hevesle beklediğim bir iş iptal oldu, hem de tam olacakken. Bu yüzden şimdi sürekli “bebeğim berbat bir aileye doğacak, aç kalacak, sürüneceğiz, nasıl onu dünyaya getirmeye karar verdim” gibi şeyler düşünüyorum. Şu anki tek sebebim tek bir işimin iptal olması. Yedi yılı geçti işimde ve hiç mağdur olup süründüğüm falan olmadı (ilk evliliğimde gördüğüm eziyet yüzünden yataktan çıkmadığım, doğru dürüst çalışmadığım bir süre hariç). Evden çalışıyorum ve kendi işimi yapıyorum bu arada. Neyse ki bütün bunların üstüne patron baskısı yok.
İş/para endişeleri dışında bebeğime bakamayacağım diye korkunç şeyler düşünüyorum. Rüyalarımda hep kucağımdayken düşürüyorum onu. Halbuki o henüz karnımda bile bebeğe benzemiyor. Neden böyle oldum, çok sancım da oluyor. Tabi ki ilaç alamıyorum. Beni çalışmaya yönlendiren ve dinç tutan bir ilacım vardı, onun yoksunluğunu çok hissediyorum. Metilfenidat hidroklorür etken maddeli.
Bütün bunlar düzelecek mi? İşlerim yoluna girecek mi? Aptal aptal tarot sitelerinden kart çekiyorum, evet gelirse 10 dk mutlu oluyorum hayır gelirse ağlıyorum. Neden bu kadar mantıksız oldum, hormonlardan mı yoksa benim özüm bu mu? Özümde salak mıyım yani?
En önemlisi tüm bu yaşadıklarımdan bebeğim etkileniyor mu?
Çok geçmiş olsunBen anksiyete ile 7 yıl önce taniştim ondan önce gayet normal biriydim... hiç bi rahatsizliğim yoktu...
doğumdan sonra evde yalniz kaldim kimse yanimda olmadi.. tek başımdaydim...
arada bi intihar düşüncem geliyor.. olumlu düşünmeye çalıştım her defasinda... hepp olumlu düşündüm...
gerçekten iyi şeylere bakmak lazim..
dün kalktım intihara.. ama yaşıyorum... hiç bişey olmamiş gibi işe gittim geldim...
Allah izin vermedi dedim.. ama şöle düşündüm...
eşimle kızımla bol bol kucaklayip sarıldığım anlar geldi. yaşadığım en güzel anlar geldi aklına...
. bakalım 9 agustosta psikyatriya gidicem şu an iyiym... pozitif düşünmeye çalışıyorum.
çok şükür şu an iyiym.... :) dün dündür bugün bugündür... yarında yarın...Çok geçmiş olsuniyi misiniz? Konuşmak isterseniz buradayız
AminIlk 3 ay hamileliği berbat geçen bir insanım. Çok ağlıyordum ve nefes alamıyordum. Sürekli ciğerlerim sıkışmış gibi hissediyordum. Öleceğim diye ağlıyordum. Sonra hemşire bir arkadaşım normaldir gebelik bunalımıdır demişti. Rahatlamıştım.
Sürekli kusma ve bulantı halimdeydim. Hastanede yatmıştım susuzluk ve besinsizlikten. Serumla beslenmiştim . Tansiyonun hep 7 veya 8 olurdu. Banyoya tek seferde gidemezdim. Koridorda bi sandalyem vardı giderken orda oturup dinlenirdim.
Bu durum da bende inanılmaz moral bozukluğu yaratmıştı .
Şu an 22.haftadayım. halen daha tam düzelmiş değilim. Zaman zaman kusma, bulanti ve ağrılar devam ediyor. Ama günde 5_6 kere kusmalar bitti artık.
Ilk aylar çok zor geçiyor. Hem fiziksel hem de ruhsal. Ama geçiyor işte.
Biraz sabretmek lazım. Dünyada milyonlarca kadın baş edebiliyorsa biz de edebiliriz.
Allah hepimizin yardımcısı olsun.
Ayni durumdayim hep gelecek kaygisi bebekle ilgili saglik hususundan tutun maddi kaygilara kadar...Yine gecenin bir köründen merhaba,
Ben kendimi çok kötü hissediyorum.
Hevesle beklediğim bir iş iptal oldu, hem de tam olacakken. Bu yüzden şimdi sürekli “bebeğim berbat bir aileye doğacak, aç kalacak, sürüneceğiz, nasıl onu dünyaya getirmeye karar verdim” gibi şeyler düşünüyorum. Şu anki tek sebebim tek bir işimin iptal olması. Yedi yılı geçti işimde ve hiç mağdur olup süründüğüm falan olmadı (ilk evliliğimde gördüğüm eziyet yüzünden yataktan çıkmadığım, doğru dürüst çalışmadığım bir süre hariç). Evden çalışıyorum ve kendi işimi yapıyorum bu arada. Neyse ki bütün bunların üstüne patron baskısı yok.
İş/para endişeleri dışında bebeğime bakamayacağım diye korkunç şeyler düşünüyorum. Rüyalarımda hep kucağımdayken düşürüyorum onu. Halbuki o henüz karnımda bile bebeğe benzemiyor. Neden böyle oldum, çok sancım da oluyor. Tabi ki ilaç alamıyorum. Beni çalışmaya yönlendiren ve dinç tutan bir ilacım vardı, onun yoksunluğunu çok hissediyorum. Metilfenidat hidroklorür etken maddeli.
Bütün bunlar düzelecek mi? İşlerim yoluna girecek mi? Aptal aptal tarot sitelerinden kart çekiyorum, evet gelirse 10 dk mutlu oluyorum hayır gelirse ağlıyorum. Neden bu kadar mantıksız oldum, hormonlardan mı yoksa benim özüm bu mu? Özümde salak mıyım yani?
En önemlisi tüm bu yaşadıklarımdan bebeğim etkileniyor mu?
Dikkqt edin önce fiziksel baslamaz, ama bakis acisini degistirmedikce kaygilara devam ettikce bir gun kesinlkle fiziksel rahatsizliklarla size kendini hissettirecrktir.Aminçok geçmiş olsun. Sağlıkla alın inşallah kucağınıza. Durumunuzu görünce halime şükrettim. Benim sıkıntılarım daha çok ruhsal. Çocuğa bakamama endişesi çok yoruyor kalbimi. Hepimize sabırlar diliyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?