Anksiyete

Konu sahibi sana gelicek olursak.bende 6 ay falan ilaç kullandım herşey yolundaydi birsey dışında iştah açıyordu.cok yemek yiyodum haliyle kilo aldım. İlaci bıraktım eski halime geri döndüm kaygılıyım korkuyorum .ve bu korkum çocuğumu çok etkiliyor biliyorum .ona bişi olur diye elini bir saniye bırakmıyorum sokakta markette bisi alırken bile bı elimle halletmeye çalışıyorum .çocuk bu konudan baya muzdarip . geçen yolda yürüdüm dedim dur bı elini birakayim napicak araba falan biside yoktu .önce yüzüme baktı gülümsedi sonra koştu yavrum .okadar mutlu olduki biraz zayıflayım yine baslicam çocuğum dan önemlimi sanki
 
kıyamam ya,miniği benim yerime çok öpün.Aslında kaygı da sevinç,mutluluk gibi bir duygu.Sadece biz fazla anlam yüklüyoruz.Her gün kendime olumlama ve meditasyon yapmaya başladım.Kendime sürekli bu durumu yaşayan tek sen değilsin diyorum ve çocukluk arkadaşım panik ataktı,ağzının yamulduğu zamanlar oluyordu.Kendime sürekli onu bu derece etkileyip öldürmeyen şey seni de öldürmez diyorum.
 
ben özelde terapiye gittim,o kadar iyi geldi ki.Kimi yerlerde ağladım kimi yerlerde güldüm.İçimi döktüm güzelce ama sonra aileme pahalı geldi,gidemedim.Çalışınca tekrar gideceğim.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…