Sizi cok iyi anlıyorum. Bizde de iki gelin var, biriyle bu tarz sorunlar yaşadık. Baslarda annem de onlar mutlu olsunlar yeter diyordu ama ilerleyen zamanlarda o kadar bkunu cikardi ki düzgünce 2 kelam edemez olduk. Benim annem de agzini açıp 1 kelime söyleyebilecek biri degil ve bu beni çileden çıkarıyor. Oglumu kaybetmeyeyim diye diye cekmedigi eziyet kalmadi. Gencken kv, simdi de gelin derdi çekiyor.
Ben bu tarz saygiyi sevgiyi bilmeyen insanlarin kendilerini de eslerini de mutlu edebileceğine inanmıyorum. Annenize tek tavsiyem başından konuşması. Derdin ne, seni uzecek ne yaptik? Diye sormasi. Çünkü konusmadikca isin icinden çıkılmaz bir hal aliyor. Cok yıpratıcı oluyor.
Ama bazi insanlarin karakteri de bu. Sebepsizce kotuler. Onlari kafaya takmadan mesafeli bir iliski yurutmek de en iyisi.
